یک تخلف کافی نیست

یکی از مقررات تعجب‌آور در اجرائیات راهنمایی و رانندگی، اصرار بر وصول قبض جریمه‌هایی است که فقط یک مورد تخلف در آن ثبت شده است.
به عبارت دیگر، اگر راننده‌ای در طول یک سال حدود …

یکی از مقررات تعجب‌آور در اجرائیات راهنمایی و رانندگی، اصرار بر وصول قبض جریمه‌هایی است که فقط یک مورد تخلف در آن ثبت شده است.

به عبارت دیگر، اگر راننده‌ای در طول یک سال حدود یک میلیون تومان جریمه شده و آن را نپرداخته است، مشمول بخششی در ۲ مرحله می‌شود؛ مرحله اول، خانم محترمی که در دفاتر پلیس + ۱۰ قبض را صادر می‌کند و به راننده خطاکار می‌گوید: من حداکثر می‌توانم ۲۵۰ هزار تومان را کسر کنم! برای کسر کردن بقیه باید به دفتر مرکزی شورای حل اختلاف در میدان هفت تیر بروی.

این مقررات که حداقل ۳ - ۲ سال است به همین صورت اجرا می‌شود، از قبض خلافی رانندگان متخلف که گاهی طول آن به یک متر می‌رسد، تا دو سوم مبلغ می‌بخشد، اما تاکید می‌‌کند رانندگانی که فقط یک تخلف در قبض جریمه‌شان وجود دارد، باید مبلغ جریمه را بپردازند و بخششی در کار نیست.

نکته جالب این که برخی از مدیران دفاتر پلیس + ۱۰ نیز بر تعجب‌آور بودن این مقررات تاکید دارند و اذعان می‌کنند که این قانون، رانندگان را به تخلف بیشتر سوق می‌دهد.

چراکه بخشش رقمی بیش از ۲۰۰ هزار تومان از یک قبض جریمه ۳۵۰ هزار تومانی یا بخشش رقمی بیش از ۱۸۰ هزار تومان از یک قبض جریمه ۴۴۰ هزار تومانی که خودروی متخلف حتی توقیف شده است، در مقابل، اصرار بر وصول قبض‌هایی که فقط یک تخلف ۵ یا ۷ هزار تومانی دارند، چه راهی پیش پای رانندگان می‌گذارد و چه تصوری بر کارشناسی بودن چنین مقرراتی به وجود می‌آورد؟

آیا راننده‌ای که با احترام به تمام قوانین در طول یک سال فقط بر اثر یک سهل‌انگاری و حتی گاهی اشتباه افسر پلیس، دچار یک جریمه شده، باید و حتما آن را بپردازد؛ اما رانندگانی که با زیر پا گذاشتن تمام حقوق شهروندان دیگر و قوانین پلیسی، در عرض ۱۰ ماه مرتکب صدها هزار تومان جریمه شده‌اند، مشمول مهربانی و بخشش می‌شوند؟ چه خوب است پلیس مقداری در اجرای مقررات اینچنینی‌اش تجدیدنظر کند.

ابراهیم زاهدی‌مطلق