تکشاخ Mon

صورت فلکی تکشاخ در مدارک آشوری ها, حیوانی است با یک شاخ که سر و سردست آن شبیه به اسب و ران آن مانند کره اسب با دمی شبیه شیر می باشد ۶۰۰۰ تا ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد محققان جدید چنین تصور می کنند که تکشاخ نشأت گرفته از یک اشتباه مکتوب در شرح کرگدن هندی است

زمان رسیدن به نصف النهار: ۱ اسفند،

مساحت : ۴۸۲ درجه مربع

صورت فلکی تکشاخ در مدارک آشوری ها، حیوانی است با یک شاخ که سر و سردست آن شبیه به اسب و ران آن مانند کره اسب با دمی شبیه شیر می باشد( ۶۰۰۰ تا ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد) محققان جدید چنین تصور می کنند که تکشاخ نشأت گرفته از یک اشتباه مکتوب در شرح کرگدن هندی است. این صورت فلکی در مجموع، جدید می باشد و در حدود سال ۱۶۲۴ به وسیله دانشمند آلمانی یاکوب بارچ نام گذاری شده است.

● ستاره ها

ستاره ی بتا که با چشم غیر مسلح تکی مشاهده می شود، یک ستاره چهار تایی در فاصله ۷۱۵ سال نوری است.

●اجرام عمقی آسمان

M۵۰ یک خوشه باز قشنگ با قدر ۶ واقع در نزدیکی مرز کلب اکبر است که می توان آن را در یک سوم راه بین خط و اصل شعرای یمانی به شعرای شامی (CMi ) یافت. ضمناً می توان آن را با دوربین های دوچشمی و یا تلسکوپ هم مشاهده کرد که در منطقه ای به پهنای ۱۶ دقیقه قوسی با ۱۰۰ ستاره قرار دارد. NGC ۲۲۶۴ , NGC ۲۲۴۴ از خوشه های باز روشن در شمال تکشاخ هستند. NGC ۲۲۴۴ به وسیله ی سحابی روزت(۱) احاطه شده و می توان آن را در شرایط خوب رصدی از درون دوربین دو چشمی هم مشاهده کرد.

زمان رسیدن به نصف النهار : ۲۵ دی ؛ مساحت : ۷۹۷ درجه مربع

ثور یکی از صورت های فلکی شناخته شده ی اولیه است که چهره یک گاونر را که نمادی برای قدرت و باروری در اساطیر بسیاری از تمدن هاست.، نشان می دهد. این مکان، منزلگاه خوشه های ستاره ای پروین و قلایص در محدوده دایرهٔالبروج است و به همین لحاظ ثور، برای علاقه مندان به ستاره شناسی مجموعه بسیار جالبی است.

● ستاره ها

آلفای ثور یعنی دبران که در عربی به مفهوم «تعقیب کننده (خوشه پروین) است چشم گاو را نشان می دهد و به نظر می رسد که متعلق به خوشه قلایص باشد، اما در حقیقت چنین نیست و با آن ارتباطی ندارد. طیف این ستاره از نوع III k۵ با قدر ۹/۰ به فاصله فقط ۶۰ سال نوری با زمین است. ستاره دبران به اندازه کافی روشن است که بتواند رنگ نارنجی، قرمز خود را به سادگی به ما نشان دهد.

● اجرام عمقی آسمان

گروه ۲۰۰ ستاره ای قلایص در وسعتی به طول ۶ درجه و فاصله ی ۱۴۰ سال نوری از زمین قرار گرفته و به شکل حرف وی (V) ، صورت فلکی ثور را می سازد که به سادگی و با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. خوشه پروین (M۴۵) یا هفت خواهران اساطیر یونانیف در واقع یک خوشه باز نسبتاً جوان متشکل از صدها ستاره در سطحی که ۲ درجه را می پوشاند، در فاصله ۵/۴ سال نوری از ما قرار گرفته است. در یکی از شاخ های گاو، مشهورترین باقی مانده یک ابرا نواختر، معروف به «سحابی خرچنگی» (M۱) قرار گرفته که دارای قدر هشتم با چادری از گاز است که یک تپ اختر (پالسار) د رحال چرخش ابر متراکم را احاطه کرده است.

زمان رسیدن به نصف النهار : ۵ اردیبهشت ؛

مساحت: ۱۸۴ درجه ی مربع

جام یا پیاله به وسیله کلاغ برای آپولو حمل شد. گاهی نیز گفته شده که این جامی از شهد بود که توسط خدایان(۲)المپ(۳) نوشیده شده است. در حدود ۲۵ درجه ای جنوب ستاره دم شیر (ذنب الاسد) ، ستاره بتای اسد، جامی به صورت کوچک و شامل ستارگانی نه چندان درخشنده، قرار گرفته است. با کمی حالت تخیل، شما هم ممکن است بتوانید جام یا پیاله ای را در این مکان ببینید. در منطقه جام تعداد زیادی از کهکشان ها قرار دارند اما مشاهده آن ها از درون تلسکوپ های آماتوری غیرممکن است.

زمان رسیدن به نصف النهار: ۲۰ اردیبهشت ، مساحت ۱۸۴ درجه مربع

بر اساس افسانه ها، غرب در قالب یک کلاغ یا زاغی شناخته می شود که فرستاده شد تا جامی از آب برای آپولو(۴) بیاورد. او در این راه کوتاهی کرد و در نتیجه او را به آسمان راندند و تبعید نمودند. در نتیجه او در کنار جام یا پیاله نشانده شد بدون آن که بتواند آبی از آن بنوشد. چهار ستاره اصلی غراب، حالت شبیه به یک ذوزنقه را دارند که می توان آن ها را در زیر ستارگان صورت فلکی سنبله در جنوب غربی ستاره درخشان سماک اعزل به سادگی تشخیص داد. غراب دارای چندین کهکشان است، اما هیچ کدام درخشنده تر از قدر یازده نیستند.

● جبار (ori) شکارچی

زمان رسیدن به نصف النهار : ۵ بهمن

این صورت فلکی شاید شناخته شده ترین و زیباترین صورت فلکی در آسمان است .هیچ یک از صورت های فلکی دیگر تا این حد شباهت به نامش نداد. جبار شامل ستارگان درخشان فراوان است. ستاره های صورت فلکی جبار شباهت به یک شکارچی لاف زن دارد که از هزارها سال پیش در سراسر جهان شناخته شده است.

●ستاره ها

ستاره ی آلفای جبار به نام ابط الجوزا (از نام عربی «خانه دو پیکر» با اشاره به دو صورت فلکی جوزا گرفته شده) با فاصله ۳۱۰ سال نوری ، که شانه شرقی شکارچی را نشان می دهد. طیف آن از نوع M۲Iab و قطرش از مدار مریخ به دور خورشید بزرگتر است. این ستاره با قدر ۵/۰ و روشنی زیاد و رنگ قرمزش ، به ما اجازه می دهد که آن را به خوبی و با چشم غیرمسلح ببینیم. ستاره بتا یا رجل جبار (قدم جبار) یک ابر غول آبی، سفید درخشان با طیف B۸Ia به فاصله ۹۱۰ سال نوری، یکی از درخشان ترین ستارگان آسمان با قدر ۱/۰ است. ستاره (تتا، یک ) تراپزیوم(۵(ذوزنقه) یک ستاره چهار تایی در یک خوشه بسیار جوان واقع در مرکز سحابی جبار است.

●اجرام عمقی آسمان

M۴۲، به عنوان سحابی جبار و همدم آن M۴۳، هر دو به فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از ما، در زیر کمربند جبار در منطقه شمشیر جبار قرار گرفته اند. ابرهای سبز رنگ سحابی جبار و ستاره آن ، با دوربین های دو چشمی هم مشاهده می شوند، اما از درون تلسکوپ کوچک بسیار تماشایی تر است.

۱-Rossete Nebula

۲-olympian gods

۳-در یونان قدیم چند كوه به نام المپ وجود داشته كه معروف ترین آنها در مرز مقدونیه وتسالی بوده وآن مقر خدایان وبخصوص مكان زئوس می دانستند.(م)

۴-apollo

۵-trapezium