سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا

تاریخچه جهانی شدن


تاریخچه جهانی شدن

«جهانی شدن» اصصلاح عامی است به مفهوم مجموعه تحولات اقتصادی, اجتماعی, فنی, فرهنگی و سیاسی كه به عنوان عامل فزاینده وابستگی متقابل, همگون شدن و تعامل میان افراد و شركت ها در مكان های مختلف در نظر گرفته می شود پیدایش واژه «جهانی شدن» مربوط به ابتدای سال ۱۹۴۴ بوده است, اما از حدود سال ۱۹۸۱ این واژه توسط اقتصاددانان به كار برده شد

شهرت «تئودور لویت» عموما به دلیل نوشتن مقاله‌ای برای «مجله تجارت‌ هاروارد» در سال ۱۹۸۳ تحت عنوان «بازارهای جهانی» است. پدیده‌های جزئی دیگری نیز در مطالعه بافت اجتماع در مقیاس جهانی مشاهده شده است.

اصطلاح «جهانی شدن» برای اشاره به این مجموعه تحولات به عنوان یك فرآیند و یا عاملی برای تحولات اساسی است كه كاربردهای متمایز آن به این شرح است:

▪ «تاثیرات اقتصادی و اجتماعی مثبت:

به عنوان ابزاری برای تجارت كه سبب بالا رفتن سطح زندگی و رفاه در كشورهای در حال توسعه و ثروت بیشتر برای كشورهای پیشرفته و جهان سوم می‌شود. این دیدگاه مدعی است كه رفاه اجتماعی در گرو رفاه اقتصادی است.»

▪ «تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و بومی منفی:

به عنوان ابزاری برای امپریالیسم جمعی كه موجب پایمال شدن حقوق بشر در كشورهای در حال توسعه می‌شود. گفته می‌شود با وجود برخی غارت‌ها و سودجویی‌ها این پدیده رفاه را به همراه می‌آورد. اما نتایج منفی شامل یكپارچگی فرهنگی از طریق تهاجم فرهنگی، صادرات نیازهای كاذب و براندازی و سركوب اصالت‌های در سطح منطقه‌ای و جهان، اقوام بومی و فرهنگ‌ها می‌شود.»

● تعریف

عموما تعاریفی كه از «جهانی شدن» ارائه می‌شود مفاهیمی ذهنی هستند كه بر اساس موقعیت تعریف‌كننده – كه دیدی مثبت به جهانی شدن داشته باشد و یا برعكس – و یا تجربیاتش عرضه می‌شوند.

تعریفی عمومی اما محدود از «جهانی شدن» مربوط به صندوق بین‌المللی پول است كه بر رشد تعاملات اقتصادی كشورها از طریق افزایش حجم و تنوع معاملات برون‌مرزی در حیطه كالا و خدمات، آزادی جریان ورود كالاهای بین‌المللی و سرعت بیشتر و فراگیر شدن فن‌‌آوری تاكید دارد. این تعریف بیشتر شبیه به تعریف «اقتصاد جهانی» است كه در آن اكثریت بر این توافق دارند كه «جهانی شدن» مفهوم گسترده‌تر تمدنی است با وجوه در هم پیچیده متنوع اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و فن‌آوری.

● تاریخچه

از آنجایی كه اصطلاح جهانی شدن هر دو جنبه فن‌آوری و سیاست را در بر می‌گیرد، جنبه‌های مختلف تاریخچه‌های مختلفی را نیز خواهند داشت. در زمینه اقتصاد و اقتصاد سیاسی معمولا از جهانی شدن به عنوان «رونق تقسیم‌بندی كار در عرصه جهانی» یاد می‌شود. همچنین جهانی شدن می‌تواند به حجم رو به افزایش تجارت میان كشورها – به وسیله موسسات ثابت كه به شركت‌ها در كشورهای مختلف این اجازه را می‌دهند كه با حداقل مشكلات به مبادله كالا و خدمات بپردازند – اشاره كند.

اصطلاح «آزادیخواهی اقتصادی» (liberalization) به معنی پذیرش طرح اقتصاد كلاسیك جدید بر اساس گردش كالا و خدمات بدون مانع در میان افراد دارای صلاحیت است. این مساله منجر به تخصصی شدن صادرات در كشورها و فشار بر پایان حمایت از عوارض گمركی و دیگر موانع تجارت می‌شود.

دوره «سیستم واحد پولی طلا» و آزادیخواهی اقتصادی در قرن نوزدهم اغلب «دوره اول جهانی شدن» در نظر گرفته می‌شود. این دوره همگام با رشد صنعتی شدن و مبادله كالا به وسیله پول رایج یعنی سكه شروع شد. بنیانگذار نظریه دیوید ریكاردو بود كه بر روی مزایای نسبی و قانون سز كه مربوط به توازن عمومی است كار می‌كرد (بنا به قانون سز عرضه كل كالاهای اقتصادی همیشه و احتمالا مساوی با تقاضای كل است.) به تعبیری بحث بر سر این بود كه كشورها می‌بایست به نحوی كارآمد به تجارت بپردازند تا هر گونه ایجاد شكاف موقت میان عرضه و تقاضا به طور خود به خود اصلاح شود. نظام واحد پولی طلا تقریبا بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۸۸۰ در بیشتر كشورهای صنعتی پا به عرصه گذاشت. اگرچه هنوز بحث بر سر این است كه آیا واقعا نظام اقتصادی آنها بر این اساس بوده است یا نه.

«دوره اول جهانی شدن» با شروع جنگ جهانی اول ناكارآمد شد و سپس با بحران نظام پولی طلا در اواخر ۱۹۲۰ تا اوایل ۱۹۳۰ افول كرد. كشورهایی كه شامل این دوره شدند مثل اروپای مركزی كه كشورهای حاشیه‌ای اروپا و مستعمرات اروپا در آمریكا و اقیانوسیه همگی پیشرفت كردند. نابرابری میان دولت‌ها از میان رفت و جریان ورود كالا و كارگر به طور چشمگیری در میان این كشورها آزاد شد.

از جنگ جهانی دوم جریان جهانی شدن توسط «دور مذاكرات تجاری» تحت حمایت GATT هدایت شده است.

این امر منجر به وضع مجموعه‌ای از توافق‌نامه‌ها شده كه موانع تجارت آزاد از سر راه را برمی‌دارد. مذاكرات اروگوئه (۱۹۸۴-۱۹۹۵) سبب ایجاد پیمانی برای تاسیس سازمان تجارت جهانی (WTO) به عنوان واسطه‌ای برای منازعات تجاری شد.

● ماهیت و پیدایش جهانی شدن

مباحث تخصصی بسیار زیادی وجود دارد، مبنی‌بر اینكه آیا جهانی شدن پدیده‌ای واقعی است و یا تنها یك تحلیلی موهوم است. اگرچه این اصطلاح فراگیر شده است اما برخی مولفان می‌گویند كه شاخصه‌های نسبت داده شده به جهانی شدن قبلا در دیگر برهه‌های تاریخی دیده شده است. اگرچه برخی اشاره می‌كنند كه این شاخصه‌ها مثل افزایش تجارت بین‌الملل و نقش بیشتر همكاری‌های چندجانبه به اندازه‌ای كه می‌بایست، عمیقا تقویت نشده‌اند.

برخی از نویسندگان اصطلاح «بین‌المللی» را بر جهانی شدن ترجیح می‌دهند. در بین‌المللی شدن نقش دولت‌ها و كشورها بسیار پراهمیت است در حالی كه جهانی شدن به معنای واقعی آن، از بین بردن نظام‌های دولتی كشورها است. همچنین آنها می‌گویند سردمداران كشورها فاصله زیادی تا فروپاشی دارند. بنابراین این مرحله از جهانی شدن عملی نشده است و احتمالا با در نظر گرفتن تاریخ در آینده هم اتفاق نخواهد افتاد. زیرا بین‌المللی شدن هرگز تبدیل به جهانی شدن نشده است. (اتحادیه اروپا و NAFTA هنوز به دنبال اثبات این ادعا است.)

به هر حال مشكلات و چالش‌های فزاینده جهان كه از قوانین درون‌مرزها پیروی نمی‌كنند مثل آلودگی محیط زیست و جنبش‌هایی كه به عنوان ضدجهانی شدن یاد می‌شود به عنوان حركتی به سوی جهانی شدن تبدیل شده و به وسیله تجربیات به دنبال اشكالی از بنیان‌های مدنی است كه بتواند از دولت‌ها سبقت بگیرد و دموكراسی حقیقی را به ورطه نمایش بگذارد. همان طور كه گفته شده با توجه به اینكه نزاع‌های اصلی بر سر جهانی شدن كه در حال وقوع است می‌تواند جریان بین‌المللی شدن را رد كند، ضرورت یك جنبش جهانی غیرقابل انكار است. در نتیجه می‌توانیم در مورد فرآیند واقعی حركت جوامع به سوی جامعه‌‌ای جهانی انسانی به گفت‌و‌گو بنشینیم. مولفان دیگر معتقدند كه ما در حال انتقال به بخش بی‌ثباتی از تمدن هستیم. شكل هویت اصلی جامعه جهانی هنوز مورد بحث است و توسط گزینش‌هایی كه ما در طی دهه‌های بحرانی آتی می‌كنیم مشخص خواهد شد. برای مثال گروه «گلوبال سناریو» گزینش‌های آینده جهان را با «نیروهای بازار» یا همان اقتصاد جهانی تنها بر پایه یك گروه خاص این طور به تصویر می‌كشد:

دنیایی كه با خط مشی اصلاحات، ثبات، سختكوشی، طرفداری محیط زیست و نمونه جدید استحكام در تضاد است.

برخی مدعی‌اند كه جهانی شدن یك جغرافیای خیالی است و ابزاری است برای حاكمیت «نئولیبرالیست». این گروه كسانی هستند كه تلاش می‌كنند با انعكاس مباحثی از سیاست‌های جهان خط مشی از پیش تعیین‌شده خویش را قانونی جلوه دهند. نویسندگان كتاب‌هایی چون «بدون آرم» این ادعا را با ارائه تصویری از دنیایی جهانی شده بیان می‌كند. موسسه «بریتون وودز» می‌تواند تقاضا كند كه كلیه كشورها تحت برنامه‌های تطبیقی بنیادی اقتصاد را به سوی آزادیخواهی اقتصادی هدایت كنند این برنامه‌ها دولت‌ها را در سرمایه‌گذاری در برنامه‌های بخش‌خصوصی تشویق می‌كند تا به رفاه و خدمات عمومی برسند.

● شاخصه‌های جهانی شدن

جهانی شدن یا بین‌المللی شدن به وسیله نتایجی كه به همراه می‌آورد شناخته می‌شوند. احتمالا بیشتر این نتایج پس از جنگ جهانی دوم به وجود آمده‌اند. این نتایج شامل جنبش‌های بین‌المللی بیشتر در عرصه محصولات، پول، اطلاعات و همچنین افراد می‌شود.

▪ نتایج اقتصادی

ـ افزایش تجارت بین‌الملل سریع‌تر از سرعت رشد اقتصاد جهانی.

ـ گسترش جریان ورود كالا شامل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی

ـ وضع تعهدنامه‌های بین‌المللی توسط سازمان‌هایی مثل سازمان تجارت جهانی و سندیكا‌های اقتصادی مثل اوپك.

ـ توسعه نظام مالی جهانی

ـ پررنگ‌تر شدن نقش سازمان‌هایی مثل صندوق بین‌المللی پول، سازمان تجارت جهانی و WIPO كه بر معاملات بین‌المللی نظارت دارند.

ـ افزایش فعالیت‌های اقتصادی مثل برون‌سپاری و تجارت برون‌مرزی به وسیله شركت‌های چندملیتی.

● نتایج فرهنگی

▪ مبادلات فرهنگی بیشتر

▪ گسترش تنوع فرهنگی و دسترسی آسان‌تر به فرهنگ‌‌های مختلف، مثلا صادرات فیلم‌های هالیوود و بالیوود. اگرچه فرهنگ وارد شده به آسانی جایگزین فرهنگ‌های محلی می‌شود.

▪ رونق سفر‌های بین‌المللی و صنعت توریسم.

▪ بالا رفتن آمار مهاجرت‌ها شامل مهاجرت غیرقانونی نیز می‌شود.

▪ توسعه تولید كالا‌های مصرفی برای دیگر كشورها به‌خصوص در شرایطی كه با فرهنگ آنها سازگار باشد.

▪ گرایشات و فرهنگ‌های عمومی در سطح جهان.

▪ وقوع رویداد‌های ورزشی جهانی مثل جام‌جهانی فوتبال و مسابقات المپیك.

▪ شكل‌گیری و پیشرفت مجموعه ارزش‌های جهانی.

نتایج در زمینه فناوری و قوانین

▪ پیشرفت زیرساخت‌های مخابراتی و ماهواره‌‌های مخابراتی مجهزتر، كابل‌های نوری زیردریایی و تلفن‌های بی‌سیم.

▪ افزایش شمار اعمال استاندارد‌های جهانی مثل كپی‌رایت و حق ثبت اختراع.

▪ فشار جامعه وكلا برای ایجاد دادگاه جرائم بین‌الملل و جنبش‌های حقوق بین‌الملل.

اغلب بر سر این بحث است كه تروریسم نیز دست خوش جهانی شدن است چرا كه كشورهای خارجی در حالی مورد حمله واقع می‌شوند كه هیچ ارتباط مستقیمی با كشور خود تروریست ندارند.

موانع تجارت بین‌الملل به طور بارز از جنگ جهانی دوم در پی تعهدنامه‌های بین‌المللی مثل موافقتنامه‌ عمومی تعرفه‌ها و بازرگانی (GATT) كاهش یافتند. ابتكارات ویژه‌ای در پی ایجاد سازمان تجارت جهانی (WTO) و GATT صورت گرفت. GATT بدین شرح می‌باشد:

مترجم: عطیه سالار منش

منبع: Wiki pedia , globalization


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.