هامبورگ, پایتخت سبز

در دنیای پردود و دم امروز, یافتن شهر و مکانی پاک و تمیز بیشتر شبیه به افسانه شده است افسانه ای که در گذشته واقعیت داشته است

در دنیای پردود و دم امروز، یافتن شهر و مکانی پاک و تمیز بیشتر شبیه به افسانه شده است. افسانه‌ای که در گذشته واقعیت داشته است.

اما برخلاف رشد سریع مکان‌های آلوده‌کننده در جهان که در راستای توسعه یافتگی و پیشرفت بشر قرار دارند، هنوز هم می‌توان مناطقی را دید که نشانه‌هایی از گذشته‌‌های پاک را باخود همراه دارند. شهرهایی که تمیزند، فضای سبز وسیع دارند و رودهایی صاف، شفاف و روان در آنها جاری است؛ شهرهایی که با وجود صنعتی بودن،‌ همچنان پاک باقی مانده‌اند.

شهر بندری ‌هامبورگ در آلمان نیز که یکی از این شهرهاست در سال‌جاری میلادی به عنوان پایتخت سبز اروپا انتخاب شده تا پاداش حمایت از روش‌های جدید زندگی خود را دریافت کند.

این شهر برای گسترش شبکه اینترنتی شهر، تغذیه و گسترش پروژه‌های شبکه رفت و آمد ریلی، حمایت از تولید اتومبیل‌هایی با موتور الکتریکی، طراحی استفاده از سوخت‌های طبیعی و جداسازی و بازیافت زباله‌های خانگی و صنعتی چنین جایگاهی را کسب کرده است. این طرح‌ها برخی از پروژه‌هایی هستند که در شهر ‌هامبورگ در مرکز توجه قرارگرفته‌اند تا سبک جدید زندگی در هزاره سوم را به مردم اروپا آموزش دهند. هامبورگ در حالی به عنوان مجری این طرح و پایتخت سبز اروپا انتخاب شد و توانست ۳۵ شهر دیگر اروپایی را که نامزد اجرای‌ این طرح‌ها بودند پشت سر بگذارد که از نظر بزرگی دومین شهر آلمان است و ۷‌/‌۱ میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند. در سال گذشته استکهلم پایتخت سوئد به عنوان پایتخت سبز اروپا این وظیفه را به عهده داشت.

یکی از طرح‌های مهمی که‌ هامبورگ ارائه کرده این است که با تغییر سبک زندگی مردم بتواند میزان گازهای گلخانه‌ای و تولید کربن را به میزان ۴۰ درصد تا سال ۲۰۲۰ و به میزان ۸۰ درصد تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهد.

طرح‌هایی که‌ هامبورگ در پیش گرفته یکی از الگوهایی است که آلمان به عنوان یکی از صنعتی‌ترین کشورهای جهان، با جمعیتی نزدیک به ۸۲ میلیون نفر برای تغییر سبک زندگی مردم از آن استفاده خواهد کرد. مردم تلاش می‌کنند تا با استفاده از روش‌های جدید، زندگی راحت‌تر و البته اقتصادی‌تری برای خود انتخاب کنند. در این زمینه یکی از مهم‌ترین مسائلی که این روزها برای اجاره یا خرید آپارتمان یا خانه در شهرهای بزرگ آلمان مطرح است، سوخت آن است. آلمانی‌ها در شهرهایی چون ‌هامبورگ، فرانکفورت و مونیخ برای انتخاب آپارتمان پیش از هر چیز به نوع تامین انرژی منزل فکر می‌کنند. در این شهرها با تامین انرژی خورشیدی در برخی از مناطق، مردم ترجیح می‌دهند در چنین خانه‌هایی زندگی کنند. هزینه اجاره این آپارتمان‌ها هر چند از آپارتمان‌هایی که از سوخت فسیلی استفاده می‌کنند بیشتر است، اما باز هم مردم استفاده از آنها را ترجیح می‌دهند و این مساله نه‌فقط برای مسائل زیست‌محیطی که به دلیل مسائل اقتصادی است. آپارتمان‌هایی که امکانات استفاده از سوخت خورشیدی در آنها مهیا شده هر چند اجاره بالاتری دارند، اما از نظر هزینه‌های سوختی، اقتصادی‌تر هستند.

● کنار آمدن با تراکم جمعیت

آلمان نیز مثل دیگر کشورهای صنعتی با مشکل تراکم جمعیت در شهرهای بزرگ روبه‌روست و با وجود این که ۳۰ درصد مساحت این کشور را شهرها و ۷۰ درصد بقیه را مناطق روستایی تشکیل می‌دهد، اما سه‌چهارم جمعیت این کشور در شهرهای بزرگ ساکن هستند. همین مساله اسکان مردم در شهرها را به مساله‌ای جدی بدل می‌کند. یکی از راه‌هایی که برای حل این مشکل به آن توجه شده، ساخت خانه‌های کوچک در زیربنای ۱۰۰ متر در ۴ تا ۶ طبقه در نقاط مختلف مرکز شهر است. با وجود این که سال‌هاست سیاست شهری، زندگی در اطراف شهرها و کار در مراکز شهری بوده و مراکز شهرها به دلیل تراکم زیاد مراکز تجاری و اداری جایی برای ساخت و ساز جدید مسکونی نداشتند، اکنون شهرداری شهری چون‌هامبورگ یا برلین، زمین‌های خالی یا قدیمی را به ساخت این آپارتمان‌های کوچک اختصاص داده است. این آپارتمان‌ها که از نظر سوخت با سیستم خورشیدی کار می‌کنند، ارائه‌کننده روش‌های مدرن زندگی برای ساکنانشان هستند. در این آپارتمان‌ها امکانات گرمایش و سرمایش با استفاده از سلول‌های خورشیدی تامین می‌شود و سوخت فسیلی در آن جایی ندارد. استفاده از پنجره‌های بزرگ برای تامین نور منزل که دو جداره ساخته می‌شوند از دیگر ویژگی‌های این ساختمان‌هاست. در عین‌حال همه این ساختمان‌های دارای بالکن‌هایی هستند تا ساکنانشان بتوانند امکان ایجاد یک فضای سبز کوچک را داشته باشند و فضای سبز مطلوب خود را فراهم کنند.

نکته: جمعیت وسیعی از مردمی ‌که در شهرهای آلمان کار می‌کنند، در روستاهای اطراف شهر ساکن هستند . به همین دلیل سبک زندگی در این روستاها با روستاهایی که در مکان‌های دور دست قراردارند کاملا متفاوت است.

با وجود این که بسیاری از جمعیت شهری ترجیح می‌دهند در شهرها زندگی کند و نیاز به خانه و اتومبیل شخصی دارند، اما جمعیت وسیعی از مردمی ‌که در شهرها کار می‌کنند، در روستاهای نزدیک شهرها زندگی می‌کنند. به همین دلیل سبک زندگی در این روستاها با روستاهایی که در مکان‌های دور دست قرار دارند کاملا متفاوت است و دغدغه‌های شهری را می‌توان در آنجا دید. در این روستاها مادرها ضمن این که بزرگ کردن بچه‌ها را به عهده دارند، می‌توانند به کمک اینترنت با شهرها در ارتباط باشند و حتی کارهای نیمه‌وقتی را به صورت دورکاری به عهده داشته باشند. خانه‌های امروزی در این روستاها شامل خانه‌های کوچک دو طبقه است که در طبقه بالا بر حسب تعداد فرزندان یک یا ۲ اتاق خواب با حمام و در طبقه پایین آشپزخانه با اتاق‌نشیمن جا دارد.

در حالی که روستاهای اطراف ‌هامبورگ دربر گیرنده جمعیت زیادی نیست، یکی از برنامه‌هایی که‌ هامبورگ پیش‌بینی کرده است، تبدیل این فضاها به یک پارک طبیعی بزرگ است تا بتواند فضای سبز وسیعی را در اطراف این شهر ایجاد کند. آلمانی‌ها در بین مردم اروپا بیشترین مبلغ را برای خرید مبلمان و وسایل منزل صرف می‌کنند. طبق آمار هر فرد آلمانی در سال گذشته حدود ۳۶۲ یورو صرف خرید وسایل منزل کرده است. یکی از مورد علاقه‌ترین وسایلی که مردم خریده‌اند کاناپه‌های بزرگی هستند که می‌توان روی آنها لم داد، کتاب خواند و تلویزیون تماشا کرد. صندلی‌های اتاق ناهارخوری نیز در درجه دوم خرید قرار داشته‌اند. با این حال خرید وسایل کم‌مصرف انرژی نیز هر چند از سال‌های قبل‌تر مورد توجه بود، همچنان در سبد خرید آلمانی‌ها قرار دارد.

اتاق‌نشیمن خانه‌های جدید آلمانی با یک دو کاناپه راحت، یک ست تلویزیون، میز کامپیوتر و میز و صندلی مبله می‌شود و نسل جدید تمایل چندانی به پر کردن فضای خانه با وسایل تزئینی اضافی ندارد. دیوارها غالبا سفید و پرنور و کف غالبا باچوب فرش می‌شود.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد، شهروند آلمانی‌ تمایل چندانی به تملک آپارتمان یا خانه ندارد و ترجیح می‌دهد آپارتمانی مبله را اجاره کند و یک اتومبیل شخصی داشته باشد. به همین دلیل میزان تملک آپارتمان در آلمان پایین‌تر از دیگر کشورهای اروپایی است و بیش از نیمی‌ از مردم این کشور مالک خانه‌هایی که در آن زندگی می‌کنند نیستند. بیش از ۷۶ درصد مردم این کشور در آپارتمان‌هایی زندگی می‌کنند که بیش از ۳ واحد دیگر در آنها وجود دارد. با این حال زیربنای آپارتمان‌ها به نسبت دهه ۶۰ افزایش یافته و حدمتوسط آپارتمان‌ها ۹۰ مترمربع است. این مساله هر چند با درآمد خانوارها ارتباط مستقیم دارد، اما از سوی دیگر موجی می‌شود تا چند نفر که با یکدیگر دوست هستند یا کار مشترکی دارند، زیر یک سقف زندگی کنند. در خانواده‌هایی با چند فرزند نیز هر چند بچه‌ها اتاق جداگانه دارند، اما به معنی یک اتاق برای هر فرزند نیست.

منبع: Deytschland magazin

مترجم: آرزو پناهی