روابط عمومی جزیره نباشیم

از نگاه روابط عمومی بررسی فیلم سینمایی جزیره حاوی نکاتی است که برای کارگزاران روابط عمومی قابل توجه و درخور تأمل می باشد

از نگاه روابط عمومی بررسی فیلم سینمایی " جزیره " حاوی نکاتی است که برای کارگزاران روابط عمومی قابل توجه و درخور تأمل می باشد.

«جزیره» فیلمی است دربارهٍ سر گشتگی انسان‌ها در آینده، برای بهتر و بیشتر زیستن، که به عنوان یکی از پر طرف دار‌ترین آثار هالیوود در فصل تابستان شناخته شد و فروش خیره کننده‌ای داشت.

عده كمی از انسان‌ها که در یك مكان بزرگ زندگی می‌كنند و به آن‌ها گفته شده كه تنها بازماندگان یك فاجعه زیست محیطی هستند كه دنیا را آلوده كرده است. به همین دلیل از این بازماندگان به شدت مواظبت می‌شود و به آن‌ها اجازه خروج از آن محل داده نمی‌شود. و حتی كوچكترین فعالیت از طرف آن‌ها مورد نظارت ۲۴ ساعته قرار دارد و آن‌ها یك زندگی استرلیزه شده را می‌گذرانند.

با این حال در برابر كلیه محدودیت‌ها، هرچند وقت یك بار قرعه كشی به عمل می‌آید و برنده خوشبخت به مكانی فرستاده می‌شود كه «جزیره» نام دارد .برابر آن‌چه كه برای آن‌ها شرح داده شده است، جزیره یك مكان ایده‌آل است و قول یك زندگی رویایی در جزیره به آن‌ها داده شده است. و آن‌ها تنها با امید به زندگی در جزیره به زندگی بد خود ادامه می‌دهند. فقط به این امید كه روزی قرعه به نام آن‌ها افتد و راهی جزیره شوند.

اما پدیده ی جزیره یك دروغ بزرگ بیش نیست و دو بازیگر نقش اصلی در فیلم یعنی، لینكلن با بازی « ایوان مك گریگر »، و جوردن با بازی « اسكارلت جوهانسن » هستند كه خود از این انسان‌ها بوده و به گونه‌ای این دروغ بزرگ را كشف می‌کنند و چنین است كه داستان آخرین فیلم « مایكل بی » كه در ساختن فیلم‌های علمی-تخیلی تخصص دارد شكل می‌گیرد، و این بار هم چنین ژانری را انتخاب كرده است.

در دنباله‌ی داستان پس از آن‌كه متوجه می‌شویم جزیره ای در كار نیست. آن‌گاه پی به نكنه عجیب‌تری می‌بریم...در واقع لینكلن و جوردن متوجه می‌شوند كه آن‌ها خود انسان نیستند، بلكه تولید شده و کپی انسان های واقعی در آزمایش‌گاه می‌باشند و تعداد كمی از انسان‌های دیگر كه از مرگ هراس دارند با پرداختن پول زیادی ادامه زندگی خود را به كمك تولید ژنتیكی از اعضای بدن خود امكان پذیر ساخته‌اند. لینكلن و جوردن كه دارای نوعی كنجكاوی برنامه ریزی شده می‌باشند به دنیای خارج از دروغی به نام جزیره فرار می‌كنند و به همه چیز پی می‌برند ولی سوالی مطرح است كه آیا می‌توانند در چنین دنیای ناشناخته ای به راحتی زندگی كنند؟...

نکته ی قابل توجه در این فیلم حضور مدیر روابط عمومی در کنار مدیریت این آزمایشگاه بزرگ می باشد که وظیفه ی تبلیغ و تشریح فعالیت های مؤسسه را برای مرفهینی دارد که با ثروت به فکر جاودانگی خود هستند.

مدیر روابط عمومی در این فیلم علاوه بر آن، برای تولیدات خود به کمک تکنولوژی فضای مجازی خاصی را طراحی کرده است که هیچ یک تصور اینکه انسان نیستند را به خود راه نمی دهد.

هر یک از این تولیدات در این فضا با فیلم های ساختگی و هدفمندی که در هنگام خواب برای آن ها به طور مرتب و مکرر به نمایش در آمده است دارای خاطرات و گذشته ای خاص شده اند.

در یک جمله می توان گفت که روابط عمومی در این فیلم با آگاهی کامل از نقش خود در شکل دادن به تصورات و زمینه های فکری مخاطبان خود و با استفاده از ابزار ها، فنون و هنر ارتباط در خدمت مطامع شیطانی قرار گرفته و از این حرفه در جهت نابودی ارزش های اخلاقی و انسانی ولی در قالبی زیبا و ظاهری فریبنده؛ گام برمی دارد.

با دیدن این فیلم یک بار دیگر به نقش ارزشمند روابط عمومی در عصر تنهایی بشر پی می بریم و مهم تر آنکه این فیلم تلنگری است بر این واقعیت که بر دوش گرفتن مسؤولیت سنگین روابط عمومی علاوه بر تخصص های ویژه ، نیازمند انسان هایی با خصوصیات ویژه نیز می باشد.

اگر ارزش های اخلاقی در انتخاب کارگزاران روابط عمومی به عنوان یک عنصر اساسی مورد توجه قرار نگیرد، بدون شک این حرفه به گردابی سخت خواهد افتاد.

برای اینکه روابط عمومی " جزیره " نباشیم، ابتدا باید از خود آغاز کنیم.