در باغ های کندلوس

از هر روستایی که می گذری, فرقی ندارد قصه اش در شمال شروع شده باشد یا در جنوب داستانش از غرب پا گرفته باشد یا از شرق, آه از نهادت بلند می شود

از هر روستایی که می‌گذری، فرقی ندارد قصه‌اش در شمال شروع شده باشد یا در جنوب. داستانش از غرب پا گرفته باشد یا از شرق، آه از نهادت بلند می‌شود. این همه زیبایی بدون امکانات کافی، اما به کندلوس که می‌رسی شوکه می‌شوی. برای چند لحظه احساس می‌کنی اشتباه آمده‌ای. خوش‌شانسی آورده‌ای لابد. سنگ بنای این همه زیبایی را علی‌اصغر جهانگیری مدیر موزه کندلوس گذاشت.

● بربلندای دره زانوس

کندلوس و کندلوسی‌ها را باید تیزهوش‌‌ترین دهکده‌نشینان کشور دانست. هیچ دهکده‌ای به اندازه کندلوس خود را نشناخت و زیبایی خویش را به رخ همگان نکشید. کافی است تا چرخی در میان سایت‌های اینترنتی بزنید، خیلی راحت به اطلاعاتی که می‌خواهید دست می‌یابید. کندلوس در منطقه کجور شهرستان نوشهر جای گرفته است.

این روستا بر دامنه بلندی‌های مشرف به دره زانوس شکل گرفته و همراه با ۳ روستای پرکلا، پی ده و گیل‌کلا از گذشته با نام میخساز معروف بوده‌اند. از میخسازهای آن روز تنها کندلوس به این جایگاه رسیده است. آنقدر که همه میخسازان آن روزگار را امروز به نام کندلوس می‌شناسند. کوچه‌های کندلوس برخلاف دیگر روستاها ـ که تا امروز خستگی خود را به خلوتش کشانده‌اید ـ خاکی نیستند. سنگفرش‌هایی که در سایه‌سار درختان گردو و سیب شما را به خلوت دهکده می‌برند. باید پا به پای سنگفرش‌های کندلوس بروید تا معماری چوبی خانه‌های زیبای آن را در حافظه تصویری خود حک کنید. قصه مردمش را بشنوید. آنها افسانه‌های شنیدنی دارند. همچنان که بافت روستا به هم نخورده افسانه‌ها هم پا به پای آن آمده‌اند. اگر همچنان پا به پای کوچه‌های آنان باشید شما را به خانه مینا می‌رساند. مینا که با صدای خود پلنگی را عاشق خود کرد. عشق مینا و پلنگ به صحنه‌های نمایش هم رسیده و در کتاب‌ها چاپ شده است. خانه مینا را از هرکس در کندلوس بپرسی به تو نشان می‌دهد. عشقی که با گریز و گلوله پایان یافت. کندلوسی‌ها هنوز هم صدای آواز مینا را می‌شنوند. بنابراین خانه مینا را از دست ندهید.

بهار را به کندلوس می‌کشانی. بهاری که دهکده را گلباران می‌کند. زندگی به بهار که می‌رسد، جای خالی روی خانه‌های چوبی دهکده نمی‌گذارد. از در و دیوار وارد می‌شود. بهشتی است در این سوی دنیا. اهالی دهکده با تاریخ خویش آشنایند، بنابراین لباس‌های سنتی خود را می‌پوشند و به استقبال گردشگران می‌آیند.

● موزه کندلوس

نخستین جایی که حتما باید ببینی موزه روستاست. موزه روستا درون باغی قرار دارد که شما می‌توانید خستگی خود را به خلوتش ببرید. بعد هم کفش‌هایتان را از پا درآورید و هزار تومان بپردازید و موزه را بکاوید، البته با نگاهتان. ۱۵ دقیقه پیاده‌روی از میان کوچه‌های باریک و سنگفرش روستا کافی است تا به موزه برسید.

در موزه کندلوس انواع سفالینه ظروف چینی، اسناد، کتاب‌های خطی زیورآلات، عینک، تفنگ‌های قدیمی و... از دوران صفویه تا معاصریافت می‌شوددراین موزه انواع سفالینه، ظروف چینی، اسناد، کتاب‌های خطی، زیورآلات، عینک، تفنگ‌های قدیمی و... از دوران صفویه تا معاصر یافت می‌شود. آثار این موزه همگی کلکسیون شخصی علی‌اصغر جهانگیری، موسس موزه است. بنای اصلی موزه ۲ طبقه است که در هر طبقه ۳ اتاق قرار دارد و در ویترین‌های آن آثار و اشیای مختلفی به نمایش درآمده است. اما در این موزه صدای گویایی مرتب در حال پخش است که درباره آثار موزه توضیح می‌دهد. این نوارکاست در هر کدام از بخش‌ها و اتاق‌های موزه به‌طور مجزا پخش و توضیحات مربوط به همان قسمت را می‌دهد.

این موزه در بخش هنرهای سنتی نیز بافته‌ها، پوشاک و زینت آلات روستایی، مجسمه‌ها و نقاشی‌های سنتی و قهوه‌خانه‌ای را به نمایش گذاشته است. در بخش ظروف و ابزارآلات فلزی و چوبی روستایی و شهری نیز از کله چو «خانه روستایی مازندرانی» تا دوک نخ‌ریسی، از جنگ‌افزار تا وسایل دامداری و شکار، از پیه‌سوز و چراغ بادی تا چراغ‌های گردسوز، از نمد و جاجیم تا هنر سوزن‌دوزی گردآوری شده است.

موزه دیگر به نام کندلوس موزه گیاهان دارویی است. موزه گیاهان دارویی متعلق به مجتمع کشاورزی کندلوس است که در سال ۱۳۶۵ با هدف کشت، پرورش، تولید و بسته‌بندی گیاهان اصلی دارویی و معطر و همچنین تولید اسانس‌ها و روغن‌های گیاهی تاسیس شد و برای نخستین بار در ایران مبادرت به برپایی باغ بوتانیک (موزه گیاهان دارویی) در زمینی به مساحت ۱۰ هکتار کرد که با کاشت بالغ بر ۲۵۰ گونه گیاه ژنتیک ارزشمند در ایران به تولید و عرضه محصولات گوناگون در زمینه‌های مختلف اقدام کرده است. کندلوس همه آنچه گفتیم نیست. امکاناتی که برای اقامت در کندلوس مهیا شده شاید مهم‌تر باشد. مهمانکده کندلوس اتاق ۲ تخته، ۳ تخته و ۵ تخته در اختیار مسافران می‌گذارد، به قیمت شبی ۳۰، ۵۰ و ۷۰ هزار تومان. یعنی به قیمت یک هتل خوب.البته مثل تمام روستا‌های شمال شما می‌توانید از خانه‌های محلی هم استفاده کنید. کافی است به یک مشاور املا‌ک مراجعه کنید. هزینه کمتری هم دارد. بعلاوه رستورانی دارد که مانند آن را مطمئنا در هیچ روستایی نمی‌توان یافت. ورزشگاهی دارد که در آن لابد ورزش‌های محلی می‌کنند. حتی سرویس‌های بهداشتی پاک و پاکیزه که در شهرها و جاده‌های ایران غنیمت است، از مزایای این محل تفریحی به شمار می‌رود.

کندلوس بازی‌های سنتی بسیاری دارد که با همکاری مردم در قالب همایش هرسال برگزار می‌شود.اگر شما اواسط مرداد خود را به دهکده برسانید، روستا را غرق در شور و شوق جشن «فرودینما شو» می‌بینید. فرودینما شو، تنها یکی از جشن‌های سنتی آنهاست. کندلوس روستای ناشناخته‌ای نیست، مسافر زیاد دارد. بنابراین اگر قرار است چند شب را در این دهکده ییلاقی بگذرانید، اول محل اقامتتان را رزرو کنید. سایت کندلوس که از سوی شورای روستا مدیریت می‌شود، اطلاعات خوبی به شما خواهد داد.

زهراکشوری