هم بوق و هم صندلی

تصنیف معروف ماشین مشدی ممدلی را همه بچه های ایرانی از بر هستند از آن زمان كه مردم با پدیده ای به نام ماشین دودی آشنا شدند هیچ تصنیفی ساخته نشده كه در آن ماشینی بدون ترمز و دنده عقب حتی به طنز و شوخی هم ساخته شده باشد

تصنیف معروف ماشین مشدی ممدلی را همه بچه‌های ایرانی از بر هستند. از آن زمان كه مردم با پدیده‌ای به نام ماشین دودی آشنا شدند هیچ تصنیفی ساخته نشده كه در آن ماشینی بدون ترمز و دنده‌عقب حتی به طنز و شوخی هم ساخته شده باشد. پرواضح است كه ماشین اگر راه افتاد ممكن است سر راهش مانعی چیزی سبز شود و ناچار از توقف باشد.

ماشین بدون ترمز اگر در سرازیری قرار گرفت فقط دور برمی‌دارد و خطرآفرین می‌شود. ظاهرا تنها قطاری كه در آن ترمز تعبیه نشده قطار هسته‌ای است كه آقای احمدی‌نژاد مدعی‌اند عنان كنترل حركت آن را در دست دارند. قطار بی‌ترمز یا بر اثر اصطكاك با محیطش متوقف می‌شود یا در صورت بروز هر مانعی در مقابلش راهی جز برخورد ویرانگر ندارد. آقای احمدی‌نژاد با این اظهار حكیمانه به دیگران پیام می‌دهند كه انتظار نداشته باشید راننده این قطار آن را كنترل كند. مذاكره با این راننده بی‌ثمر است چون اختیار آن دست كسی نیست.

به این ترتیب و با بیان ایشان تنها یك راه برای كنترل سرعت این وسیله نقلیه وجود دارد و آن اینكه این قطار با مانعی برخورد كند. ‌ آقای احمدی‌نژاد در اظهارات خود پس از پایان مهلت دو ماهه شورای امنیت كه به‌طور گسترده طنین یافت فرموده‌اند: <انقلا‌ب ما مانند یك بولدوزر است كه به سرعت به سمت قله می‌رود و دشمنان فكر می‌كنند با انداختن چند قلوه‌سنگ كوچك و شن می‌توانند جلوی این بولدوزر را بگیرند...> در این تمثیل حكیمانه كه برخاسته از طبع مهندسی ایشان است البته منظور ایشان از انقلا‌ب چیزی جز محملی كه ایشان بر آن سوارند نیست؛ اما ظرافت قصه این است كه بولدوزر ایشان در حركت به سمت قله نیست كه سرعت می‌گیرد بلكه در سقوط به طرف دره است كه هر آن بر سرعتش افزوده می‌شود و صدالبته به دلیل ترمزبریدگی هیچ قلوه‌سنگی توان نگه داشتن آن را ندارد.

هرچند بالا‌خره هیچ حركتی از این دست تا ابد ادامه نمی‌یابد و یك جا تمام می‌شود، اما كجا؟ روشن است، ته دره!قطار یا بولدوزر آقای احمدی‌‌نژاد چون فاقد دنده‌عقب است، اگر مسیر را اشتباه رفت امكان عقب و جلو كردن و تغییر مسیر را هم ندارد. اینچنین قطاری محكوم است كه مسیر اشتباهی را تا آخر طی كند، تا هر جا كه هست! خدا می‌داند كه محملی كه ایشان راكب آن هستند آیا فرمان هم دارد و یا هر پیشامدی و هر تكه سنگی می‌تواند مسیر آن را عوض كند بدون آنكه از دست كسی كاری برآید.اما ماشین آقای احمدی‌‌نژاد فاقد هر چیزی باشد به نظر می‌آید كه ماشین مشدی ممدلی نیست چون هم بوق دارد و هم صندلی! ظاهرا برای راكبان این محمل نوظهور این دو وسیله از همه مهم‌تر است.

بر صندلی‌اش محكم نشسته‌اند، با اعتماد به نفس فراوان و خم به ابرو نمی‌آورند. گویی آنكه ارابه سرعت گرفته ایشان مثل آپولو در مسیری دقیق و برنامه‌ریزی شده پیش می‌رود و بوق نیز ضرورتی است تا همگان چهره شادمان راكبان دولت را كه به سرعت برق و باد در حركتند ببینند كه از هرچه كم آورند شدت دمیدن در آن را می‌افزایند.

احمد شیرزاد