اژدها در فرهنگ چین

اژدها, ریشه عمیقی در فرهنگ چین دارد چینی ها, اغلب خود را از نسل اژدها می دانند کسی دقیقاً نمی داند اژدها از کجا آمده است اژدها, به شکل ترکیبی از چند حیوان است مردم چین, ظاهر اژدها را تلفیقی از قسمت های مختلف ۹ حیوان می دانستند شاخ های آهوی کوهی گوزن , سر شتر چشمان دیو یا شیطان گردن مار شکم یک صدف دریائی بزرگ فلس های ماهی چنگال های عقاب پنجه های ببر و گوش های گاو نر

اژدها، ریشه عمیقی در فرهنگ چین دارد. چینی‌ها، اغلب خود را از نسل اژدها می‌دانند.

کسی دقیقاً نمی‌داند اژدها از کجا آمده است. اژدها، به شکل ترکیبی از چند حیوان است. مردم چین، ظاهر اژدها را تلفیقی از قسمت‌های مختلف ۹ حیوان می‌دانستند: شاخ‌های آهوی کوهی (گوزن)، سر شتر؛ چشمان دیو یا شیطان؛ گردن مار؛ شکم یک صدف دریائی بزرگ؛ فلس‌های ماهی؛ چنگال‌های عقاب؛ پنجه‌های ببر و گوش‌های گاو نر.

لغت چینی برای اژدها Dragon، در لاتین به‌صورت Lung یا Long تلفظ شده است. در چین به اژدها، به‌عنوان قدرتی فوق‌العاده که سبب بارندگی و کنترل سیل‌ها و طوفان‌ها می‌شد، اعتقاد داشتند (به وسیله برخورد دُم اژدها با رودخانه، که موجب باز شدن رودخانه و در نتیجه ایجاد سیلاب می‌شد.)، هم‌چنین، اژدها را وسیله انتقال انسان‌ها به قلمرو آسمان، پس از مرگ می‌دانستند.

به علاوه، این حیوان در چین، سمبل جهان طبیعی، دگرگونی و سازگاری است. قرار گرفتن دو اژدها با هم در یک مکان اما در دو جهت مختلف و دور از هم، نمادی از ابدیت، از طریق یین و یانگ Yin - Yang است.

امپراطوران چین، خود را یک اژدهای واقعی و پسران آسمان می‌پنداشتند. بدین‌سان، تختخواب ایشان، بستر اژدها؛ تخت شاهی، صندلی اژدها و لباس‌های تشریفاتی امپراطور، ردای اژدها، نامیده می‌شد.

در اذهان مردم چین باستان، اژدها، خدائی بود که امیال و آرزوهای آنها را تجسم می‌بخشید. بر طبق آن‌چه گفته شده، اژدها خزنده‌ای عظیم و فلس‌دار است که قادر است تیره یا روشن، بزرگ یا کوچک، و طویل یا کوتاه شود و نیز توانائی دارد در فصل بهار در آسمان، پرواز و در پائیز در زیر آب‌ها زندگی کند. به‌نظر می‌رسد که اژدها، تقریباً توانائی انجام هر کاری را دارد. در فرهنگ چین و بر طبق سنت، اژدها، حکمران و فرمانروای باران شناخته شده است. آنها قادرند تصمیم بگیرند کی و کجا باران ببارد.

چینی‌ها بر این باورند که پادشاه اژدهای آبی، در زیر اقیانوس و در کاخ اژدها زندگی می‌کند. علامت چینی برای اژدها، در طول سلسله‌های شانگ Shang و یین Yin، در میان کتیبه‌های حک شده روی استخوان و پوشش لاک‌‌پشت‌ها، پدیدار شده است. (قرون ۱۶ الی ۱۱ قبل از میلاد، اوایل دوره هیروگلیف چینی). در این کتیبه‌ها، یک حیوان خزنده شاخ‌دار به همراه دندان، فلس و گاهی اوقات چنگال، به‌طور واضح، نقش شده است.

در چین باستان، کوچک‌ترین تردیدی برای موجودیت این حیوان وجود نداشت.

مردم احترام زیادی برای هر اژدها که بر روی نقاشی‌ها، غارها و دست‌نوشته‌ها دیده می‌شد، قائل بودند. اژدها نماد و سمبل ملت چین شد. همه مردم چین و نیز امپراطور با ترس و احترام خود را در برابر تصویر یک اژدها، به خاک می‌افکندند. در نتیجه، این حیوان خیالی، روح محافظ مردم شد: در ابتدا به‌عنوان حامی یک قبیله و سپس، نماد و سمبلی از ملت؛ و سرانجام، علامت یا نشانی از پرچم ملی آخرین سلسله فئودال چین، سلسله کوینگ Qing شد. مردم چین، خود را فرزندان اژدها می‌دانند.