زندگی خانگی در مناقشه؛ تجدیدنظری در منابع (5)

هایدی د.مر/ برگردان: محسن صف‌شکن

شرح تصویر: ازمجموعه  نقاشی‌های خانگی یان استین

نشان داده شد که در طول قرن هفدهم، خانه، مرکز علاقندی‌ها در حداقل سه حوزه معماری، ادبیات و نقاشی بود. هدف اصلی در معماری، داشتن ارتباطی مثبت و مناسب بین خانه و شهر بود. ادبیات متعهد با نظم، احترام و تجارت عمومی مسکن سروکار داشت و نقاشی نیز تلاش می‌کرد خانه

نتیجه‌گیری

نشان داده شد که در طول قرن هفدهم، خانه، مرکز علاقندی‌ها در حداقل سه حوزه معماری، ادبیات و نقاشی بود. هدف اصلی در معماری، داشتن ارتباطی مثبت و مناسب بین خانه و شهر بود. ادبیات متعهد با نظم، احترام و تجارت عمومی مسکن سروکار داشت و نقاشی نیز تلاش می‌کرد خانه را با تمام جزئیات مادیش به تصویر بکشد. «خانه» همانطور که توسط استیون و کتس توصیف شده و توسط د هوچ و استین نقاشی شده، خانه بورگ‌نشین‌ها[1] (شهرنشینان) است و منظور از شهروندان در این بحث، نه یک طبقه به معنای جامعه‌شناسانه آن بلکه نوعی گروه متوسط است که مابین نجیب‌زادگان و مردم عادی قرار می‌گیرد. در ابتدای اروپای مدرن، شهروندان به عنوان یک رده تاریخی بازنمایی می‌شوند که هویتشان را از شهرهای حصارکشی شده یا دژها (بورگ‌ها یا قلعه‌ها) می‌گیرند. این ساکنان و شهروندان، از طریق پایبندی به قوانین و تعهدات مشخصی، می‌توانستند تیپی از زندگی ایمن و توام با صلح را تجربه کنند.

استیون[2]، اصطلاح مشابهی را انتخاب کرد اما بورگر (شهرنشین) را به طور خاص معادل کسی قرار داد که قلمرو محصوری را به خود اختصاص می‌دهد. خانه به آن معنایی که شهروند، مالک و صاحب آنست یک دارایی محسوب می‌شود که فرد می‌تواند قوانین خودش را بر آن تحمیل کند البته تا جایی که در مغایرت با قوانین بالادستی شهر و دولت نباشند. کتس[3] از فرمولی استفاده می‌کند که بسیار مشابه است. خانه را به یک قلمرو پادشاهی تشبیه می‌کند، جایی که زن و شوهر، حکومتش را در دست می‌گیرند، حفظش می‌کنند و افتخاراتش را تقویت می‌کنند. د هوچ و استین[4] و بسیاری از نقاشان دیگر، این شهروندان را در خانه‌هایشان که به اشکال و اندازه‌های مختلفی است، تصویر می‌کنند.

بنابراین خانه در قرن 17 استعاره‌ای پیچیده برای یک منزلت و موقعیت شهری جدید است. این واقعیتِ نهفته در سنت‌های معماری و ادبی و نقاشی به معنای آنست که نظم مدنی جدید در بسیاری از تولیدات فرهنگی این دوره قرار گرفته است. منابع فرهنگی مطالعه شده در این فصل (به عنوان مثال یک نقاشی از خانه یک شهروند)، درواقع تصویر کردن جایی است که او هویتش را در آن بنیان می‌گذارد. خانه در قرن 17 و در درجه اول، یک موضوع ظاهری است که با مالکیت مادی، چگونگی استفاده و بازنمایی آن سر و کار دارد. خانه به عنوان یک ساختمانِ فاخرِ مبله شده دیده می‌شود، جایی که مردم با سرافرازی و احترام در آن زندگی می‌کنند. بعدها خانه با ویژگی‌های قرن نوزدهمی «زندگی خانگی[5]» آشتی می‌کند و دیگر آن منزلت مدنی سابق را برای بورژوازی ندارد.

تصویر ظاهر شده از این سه تیپ منبع مورد بررسی، با ایده‌های عمومی‌ای که مدعی‌اند زندگی خانگی در هلند، ریشه در قرن 17 آن دارد متفاوت است. شاما[6] درواقع تاکید می‌کند که خانه، اهمیت بسیار زیادی برای شهروندان و موقعیتشان در جمهوری هلند داشته است. با این حال «خانه[7]» در نظر آن‌ها و در درجه اول، یک خانه معنوی یا اخلاقی است. در نتیجه، جایگاه تقواست و موکدا در مقابل جهان بی‌نظم و خطرناک بیرون قرار می‌گیرد. ریبزینسکی[8] به شیوه‌ای قطعی، محدوده خانه را از طریق تاکیدی که بر اهمیت کار کدبانوی خانه در خلق یک فضای درونی ویژه دارد، توصیف می‌کند.

یک بار دیگر، فرانیتس[9] در واقع خانه را جایی می‌بیند که چه در ادبیات و چه در نقاشی، با تعداد زیادی شخصیت زن به تصویر درآمده‌ است. هرچند از دیدگاه او، «خانه» و زن درون آن اساسا موقعیت فرودست زنان در جامعه هلند را تصویر می‌کند؛ موقعیتی خانگی و تحت اطاعت از شوهرانی که حرفه‌های عمومی مهم‌تری دارند.

تضاد بین حوزه خصوصی و عمومی و جنبه‌های احساسی مرتبط با آن مربوط به قرن هفدهم نیستند. برعکس، چیزی که در طول این دوره مهم است تفکیک فضایی بین دنیای بیرون و درون است که مصادف با مرزبندی قانونی آن‌هاست. اما درون خانه، کدهای عمومی پابرجا هستند. نقاشی‌ها نیز ماهیت عمومی زندگی در خانه را نشان می‌دهند. منابع قرن هفدهم حرف‌های کمی راجع به الحاقات احساسی خانه دارند. «احساسات خانگی»، انگار زمین‌های غیرمزروعی هستند که تا دوره بعد صحبتی درباره‌شان نمی‌شود. تا قرن نوزدهم دنیای احساسی داخلی توسعه نیافت  و (مطالعات) عهده‌دار چهاردیواری درون مسکن شد و مفاهیم مسلط مربوط به خانه تا قرن بیستم مطرح نشد.

 

[1] Burgher به معنی شهرنشین قرون وسطایی طبقه متوسط است. بورگ (town, borough ) شهر یا قلعه کوچکی بود که ساکنان عادی آن را که معمولا موقعیت  متوسطی داشتند  بورگ نشین یا بورژوا می نامیدند. بورگ ها شهرهایی بودن که در قرون وسطی به تدریج در مقابل فئودال ها شکل گرفتند و شکل گیری قشر بورژوا هم بسته به این شهرهاست. بعضی روستاییان هم برای فرار از دست فئودال ها به این شهر پناه می آوردند

[2]  یک ریاضی‌دان و مهندس امور نظامی بلژیکی که در بازه زمانی 1620-1548 زندگی کرد.

[3] سیاستمدار و شاعر هلندی قرن 17

[4]  از نقاشان قرن 17 هلند

[5] domesticity

[6]  Simon Michael Schama مورخ انگلیسی معاصر و متخصص حوزه تاریخ هنر، تاریخ فرانسه و تاریخ هلند

[7] house

[8] Rybczynski

[9] Franits

 

 

زندگی خانگی در مناقشه؛ تجدیدنظری در منابع (1)

زندگی خانگی در مناقشه؛ تجدیدنظری در منابع (2)

زندگی خانگی در مناقشه؛ تجدیدنظری در منابع (3)

زندگی خانگی در مناقشه؛ تجدیدنظری در منابع (4)