منشی تلفنی شاعر!!!

پیغام گیر حافظ
رفته ام بیرون من از کاشانه ی خود غم مخور
تا مگر بینم رخ جانانه ی خود غم مخور
بشنوی پاسخ ز حافظ گر که بگذاری پیام
زان زمان کو باز گردم خانه ی خود غم مخور
 

پیغام گیر فردوسی
نمیباشم امروز اندر سرای
که رسم ادب را بیارم بجای
به پیغامت ای دوست گویم جواب
چو فردا بر آید بلند آفتاب

 

 پیغام گیر فروغ :
نیستم.. نیستم..اما می آیم.. می آیم ..می آیم
با بوته ها که چیده ام از بیشه های آن سوی دیوار می آیم..
می آیم ..می آیمو آستانه پر از عشق می شودو من در آستانه به آنها که پیغام گذاشته اند سلامی دوباره خواهم داد


پیغام گیر خیام
این چرخ فلک، عمر مرا داد به باد
ممنون توام که کرده ای از من یاد
رفتم سر کوچه، منزله کوزه فروش
آیم چو به خانه، پاسخت خواهم داد

 
پیغام گیر مولانا
بهر سماع از خانه ام، رفتم برون، رقصان شوم
شوری برانگیزم به پا، خندان شوم، شادان شوم
بر گو به من پیغام خود، هم نمره و هم نام خود
فردا تو را پاسخ دهم، جان تو را قربان شوم!

 پیغام گیر سعدی
از آوای دل انگیزه تو مستم
نباشم خانه و شرمنده هستم
به پیغامه تو خواهم گفت پاسخ
فلک گر فرصتی دادی به دستم


پیغام گیر باباطاهر
تلیفون کرده ای جانم فدایت
الهی مو به قربون صدایت
چو از صحرا بیایم، نازنینم
فرستم پاسخی از دل برایت

 
پیغام گیر نیما :
چون صداهایی که می آید
شباهنگام از جنگل
از شغالی دور
گر شنیدی بوق
بر زبان آر آن سخن هایی که خواهی بشنوم
در فضایی عاری از تزویر
ندایت چون انعکاس صبح آزا کوه
پاسخی گیرد ز من از دره های یوش


 پیغام گیر حافظ
رفته ام بیرون من از کاشانه ی خود غم مخور
تا مگر بینم رخ جانانه ی خود غم مخور
بشنوی پاسخ ز حافظ گر که بگذاری پیام
زان زمان کو باز گردم خانه ی خود غم مخور


پیغام گیر شاملو :
بر آبگینه ای از جیوه ء سکوت
سنگواره ای از دستان آدمی
تا آتشی و چرخی که آفرید
تا کلید واژه ای از دور شنوا
در آن با من سخن بگو
که با همان جوابی گویمت
آنگاه که توانستن سرودی است

منشی تلفنی شاعر!!!