خرافه های روابط زناشویی

گاهی ارتباط زناشویی نه به دلیل کاهش میل جنسی، بلکه به دلیل پرهیز از رابطه ای زیان آور کمتر می شود. گاهی پزشکان هم به این خرافات دامن می زنند. مثلا در کشور چین هنوز هم پزشکانی با رویکرد سنتی هستند که معتقدند رابطه زناشویی زیاد، باعث به هم خوردن تعادل بین «یین» و «یان» در مرد می شود و او را مستعد ابتلا به بیماری های مختلف جسمی می کند. در هندوستان هم نظام آموزشی طب سنتی معتقد است رابطه زناشویی زیاد در مردها ضعف و سستی بدن می آورد.

این آموزه ها به شدت روی عقیده عامه مردم تاثیر گذاشته است تا جایی که سومین علت مراجعه مردهای هندی به پزشک عمومی، شکایتی است که به زبان هندی به آن «جیریان» گفته می شود. این شکایت ها در واقع شکایت های جسمی غیراختصاصی هستند که منشاء آن را رابطه جنسی می دانند.

 اما آموزه های فرهنگی و دینی ما رویکردی روشنفکرانه در مورد زناشویی دارد. این رابطه با رعایت شرایط نه تنها هیچ وقت گناه آمیز نبوده بلکه توصیه هم می شده است. این در حالی است که کلیسای سده های میانه رابطه جنسی حتی در چارچوب خانواده را تایید نمی کرده و آن را فقط برای فرزندآوری مجاز و اخلاقی می دانسته است.

 با وجود اینکه آموزه های اصیل فرهنگی ما نگرش مثبتی به رابطه جنسی دارند، در فرهنگ عامه داستان متفاوتی می بینیم. نسبت دادن شکایت های جسمی نظیر احساس سستی در زانو و ضعف عمومی به رابطه زناشویی را زیاد می بینیم. یکی از مراجعانم که ورزشکار بود می گفت همیشه یک ماه قبل از مسابقه ها رابطه زناشویی را کنار می گذارد و در مواقع عادی هم رابطه جنسی اش را به حداقل می رساند که توان بدنی اش تحلیل نرود! این تفکر اشتباه در رابطه زناشویی او مشکلات زیادی ایجاد کرده بود.

یکی دیگر از این نگرش های منفی این است که توجه زیاد به رابطه زناشویی به معنی مادی بودن و دور شدن از معنویات است. نگرش منفی دیگر از تقابل عشق با رابطه زناشویی ناشی می شود. برخی فکر می کنند اگر همسرشان به رابطه جنسی اهمیت می دهد، پس فقط آنها را برای همین منظور می خواهد و عشقی بینشان نیست. یکی از مراجعانم می گفت هر وقت شوهرم نگاه همراه با شهوت به من می کند، احساس انزجار می کنم.

 این احساس منفی از ناآگاهی او نسبت به رابطه زناشویی صحیح ایجاد شده بود. چاره بسیاری از مشکلات جنسی درمان های گران قیمت تخصصی نیست؛ بالابردن آگاهی های جنسی بسیاری از بدفهمی را حل می کند.

 برخورداری از آموزش های جنسی حق همه مردم جامعه به ویژه نوجوانان است، البته آموزش هایی که با رعایت شرایط و ملاحظات اخلاقی، شرعی و قانونی و به وسیله افراد متخصص و امین انجام شود.

خرافه های روابط زناشویی