مجردها به بهشت نمی روند

گویند هنگامی که خداوند انسان را می آفریند, جفتی را نیز برای وی در نظر می گیرد این دو جفت از هم دور می مانند تا زمانی که وقت آن فرا برسد

گویند هنگامی که خداوند انسان را می آفریند، جفتی را نیز برای وی در نظر می گیرد. این دو جفت از هم دور می مانند تا زمانی که وقت آن فرا برسد. این امر برای تمام انسانهای این کره خاکی امری است که رخ می دهد اما برای هر کسی زمان و مکان آن متفاوت است.

برای تمام انسانهای روی زمین چه مرد و چه زن تشکیل خانواده دادن و در کنار کسی تا انتهای عمر بودن آرزویی است که برآورده می شود. اما هستند کسانی که هنوز جفت خود را نیافته اند و به دنبال شرایطی هستند تا بتوانند آن را بیایند. در ادبیات کشور ما به این افراد مجرد اطلاق می گردد.

فردی که نتوانسته تشکیل خانواده دهد و زندگی روزمره خود را به تنهایی سپری می کند. برخورد با این افراد در کشور ما متاسفانه کمی تا قسمتی ظالمانه است و افراد مجرد از بسیاری از محاسن اجتماعی که برای متاهلین وجود دارد محروم هستند. یک فرد مجرد در کشور ما همواره به چشم یک انسان ناقص دیده شده است و بهای لازم به نیازهای او داده نشده است. برای تامین مسکن با مشکل مواجه است و بسیاری از صاحبخانه ها افراد مجرد را به چشم ارازل و اوباش می بینند و بدون آنکه از اخلاقیات فرد مجرد آگاه باشند به قضاوت می نشینند.

مجردها از بسیاری از امکانات و قوانین محروم هستند. مسکن مهر تنها متعلق به متاهلین است و جوانان مجرد حق ثبت نام در این طرح را ندارند، سهام عدالت برای خانواده ها تعریف شده است و بازهم یک فرد مجرد نمی تواند از این حق استفاده کند، در بسیاری از استخدامات دولتی افراد متاهل در ارجحیت قرار دارند و افراد مجرد باید پشت خط قرار بگیرند و متاسفانه در اخر هفته ها نیز از ورود به امکان تفریحی منع می شوند. بسیاری از هتلداران از اتاق دادن به افراد مجرد اجتناب می کنند و این امر باعث می شود که یک فرد مجرد نتواند به یک مسافرت خشک و خالی برود. هنگام رانندگی در جاده ها و خیابانها همواره مورد سو» ظن مامورین نیروی انتظامی قرار دارند و در گشت ها همواره آنها هستند که قربانی دید منفی نسبت به مجردها می شوند. در مسافرت های مختلف همواره مورد سوالات مختلف از سوی نهادهای امنیتی قرار می گیرند و...

این موارد شاید گوشه کوچکی از برخورد جامعه و دولت با مجردها است. متاسفانه این روزها تعداد مجردها رو به افزایش است و بیکاری، فقرو بالا رفتن توقع خانواده ها از یک خواستگار باعث فراهم نشدن زمینه تشکیل خانواده از سوی این افراد می شود. حال باید این سوال را از مسوولین پرسید که جوانان مجرد در کجای برنامه های شما قرار دارند؟ آیا یک فرد مجرد حق زندگی کردن در جامعه را ندارد؟ آیا زندگی راحت و بی دغدغه داشتن تنها در گرو تشکیل خانواده است؟

این درست است که در دین اسلام به امر ازدواج بسیار تاکید شده است. اما با فضای اقتصادی نامناسب و جامعه امروز می توان به راحتی به تشکیل خانواده دست یافت؟ این امر در کشورهای پیشرفته بسیار معقولانه پیش رفته است و بسیار جوانان مجردی هستند که بدون دغدغه در این کشورها مشغول زندگی هستند. به راحتی خانه تهیه می کنند، به راحتی به انواع مراکز تفریحی رفت و آمد می کنند و...

به هر حال باید پذیرفت که مجردها نیز حق زندگی دارند و نمی توان آنها را نادیده گرفت. برخوردهای مانند آنچه در بالا گفته شد تنها باعث منزوی شدن جوانان می شود و این امر خطرات بسیاری را به دنبال دارد.

افزایش خشونت در جامعه، افزایش تعداد معتادین در بین جوانان مجرد، اشاعه فحشا و... تنها نمونه ای از معضلاتی است که در اثر بخورد نامناسب با جوانان مجرد روی می دهد. در پایان باید گفت حمایت کلامی از جوانان تنها راه دلخوشی آنها نیست. جوانان مجرد همچنان منتظر گوشه چشمی از طرف مسوولین هستند. آنها انتظار دارند که دیده شوند این امر جز با یاری رساندن به آنها محقق نمی شود. این نکته را نیز نباید از یاد برد که حق زندگی برای همه انسانها برای روی کره خاکی برابر است.

نویسنده : علیرضا لرک