لذت مهمانی در آخر هفته ها

آخر هفته و لذت مهمانی ها

آخر هفته حوصلمون سر رفته، مهمانی بریم و یا مهمان به خانه ما بیاید؟

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که در خانه خودتان دچار بی حوصلگی شوید و تمایل به انجام هیچ کاری هم نداشته باشید و در اوج بی حوصلگی و بی برنامگی، زنگ خانه به صدا در آید و مهمانانی از راه برسند؟

مهمانی باعث تنوع می شود

خانه را شور و نشاطی فرا می گیرد و اوقات فراغت میزبان و مهمانان پر از طراوت می شود. یاد قدیمها به خیر، روزهایی که به قول پدرم ، همیشه یکی سر سفرشون ، مهمان بود، می گفت ما اعتقاد داشتیم اگه روز، بیاد و بره و مهمون تو خونه آدم نیاد، اون روزمون بی برکته، اما حالا چی؟

آقایی در مرکز مشاوره می گفت:هیچ کس زنگ خانه ما را نمی زند و هر کس زنگ خانه ما را بزند، از دو حال خارج نیست؛ یا اشتباه کرده است و یا اینکه یک گداست! زندگی در خانواده ما سرد و یک نواخت است و حال آنکه قبلاً که مهمانانی می آمدند، سخن گفتن هایشان که همراه با شوخی ها و بذله گویی بود، همه اعضای خانواده را دچار سرخوشی و تنوع می کرد و شادی و انبساط خاطر را برای ما فراهم می آورد.

اولین اثر مهمانی دادن و مهمانی رفتن وجود تنوع در زندگی است

دید و بازدیدهای خانوادگی سبب تنوع در زندگی می شود و خانواده را از حالت خمودگی و یک نواختی به در می آورد؛ بنابراین در خانواده هایی که رفت و آمد خویشاوندی از جایگاه خوبی برخوردار است، پویایی و تحرک وجود دارد و برعکس.

ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم              هیچ نه معلوم شد آه که من کیستم
موج خروشنده ای سخت خرامید و گفت           هستم اگر می روم، گر نروم نیستم

خانواده ای که برای مهمان ارزش قابل است و میزبانی می کند و یا خانواده ای که به مهمانی می رود و هر دو دید و بازدید متقابل دارند، خانواده هایی پویا هستند و از رکود و سستی به در می آیند. پس بیاییم با انجام دید و بازدید خانوادگی، زمینه زندگانی شاد و متنوعی را برای خود و خانواده مان فراهم نماییم.

 دوم رشد و بالندگی اجتماعی

اگر خانواده ها به دید و بازدید یکدیگر نروند، خود و فرزندان آنان هرگز به رشد اجتماعی مطلوب نمی رسند. کمی در رفتار کودکان دقت کنید، کودکانی که خانواده آنها، بیشتر مهمانی رفته اند و میزبانی کرده اند، رفتارهای اجتماعی آنها بهتر، صحبت کردن آنها کاملتر، باهوشتر و شادتر هستند. تصور می کنید رفت و آمدهای خانوادگی در کودکان منزوی و گوشه گیر، چگونه است؟ پس اگر بخواهیم در تربیت اجتماعی فرزندان خویش تلاش نماییم، برای رفتن به مهمانی ها اهمیت قایل شویم.

همسران جوان و فرزندان آنان با مهارت های اجتماعی آشنا می شوند و می آموزند که از حالت احساس خود بینی به درآیند و آن را تبدیل به احساس دیگر بینی کنند و به انسجام خانوادگی دست یابند و در سختی ها یکدیگر را یاری رسانند. در این باره امام علی (علیه السلام) می فرمایند:« خویشاوندان به منزله بال و پر تو هستند که می توانی با آن ها پرواز کنی. »

آن هایی که ارتباط خود را با بستگان قطع می کنند، در واقع بال و پر خود را می شکنند و قدرت پرواز خویش را از دست می دهند. پس اگر خانواده بخواهد هم خودش اوج بگیرد و هم فرزندانش اعتلا یابند، باید برای مهمانی رفتن ارزش و اهمیتی ویژه قایل باشد.
 
کدام بهتر است؟ مهمانی برویم و یا میزبان باشیم؟

بعضی ها فقط دوست دارند که مهمانی بروند و خود کمتر میزبانی می کنند، برخی ها هم می گویند ما سختمان است که این همه راه برویم، برای ما راحتتر است که فقط مهمان به منزل ما بیاید.

از قدیم گفته اند که هر رفتی ، یک آمدی دارد، آن ها که به مهمانی می روند، نقش های یک مهمان و آداب پسندیده مربوط به او را فرا می گیرند و چون میزبان می شوند، نقش های یک میزبان و چگونگی برخوردهای لازم با مهمانان را می آموزند، در هر کدام خیر و برکت فراوان و آموزش و رشد و بالندگی است. 

لذت مهمانی در آخر هفته ها