مشکلات شنوایی از چه زمانی شروع میشود؟

مشکلات شنوایی و عوارض و راه های درمان آن

  نوع اصلی ناشنوایی وجود دارد. یکی  زمانی اتفاق می افتد که  خود گوش داخلی  و یا عصب شنوایی آسیب دیده است. این نوع معمولا دائمی است. نوع دیگر  زمانی  اتفاق می افتد که امواج صدا به  گوش داخلی  نمی رسند. جرم گوش ، مایع، یا سوراخ پرده گوش می تواند سبب ایجاد ناشنوایی شود.  اگر مشکلات شنوایی درمان نشود میتواند بدتر شود.درمان های امکان پذیر شامل سمعک، کاشت حلزون،  برخی از داروها و جراحی است

 

دو نوع ناشنوایی وجود دارد:

ناشنوایی انتقالی ، که در آن استخوان های کوچک موجود در گوش میانی تخریب می نوشند و صدا را انتقال نمی دهند (اتواسکلروز).

 

ناشنوایی حسی ـ عصبی ، که در آن عصب هشتم مغزی (عصب شنوایی ) اغلب به دلایل ناشناخته آسیب می بینید. ناشنوایی مختلط ، شامل هر دو نوع ناشنوایی انتقالی و حسی ـ عصبی

 

علائمی که نشانه وجود  مشکل در شنوایی است

 

علایم شایع

در شیرخوار:

پاسخ ندادن به صداهای محیط ، خصوصاً صداهایی که قاعدتاً باید شیرخوار را از جا بپرانند.

 

در افراد مسن :

- مشکل داشتن در افتراق (گوش دادن انتخابی به ) صداهای محیط اطراف

 

- وزوز گوش ، سرگیجه ، درد

 

- بلند کردن صدای رادیو یا تلویزیون

 

علل

- مادرزادی در اثر توارث ژنتیکی غالب یا مغلوب

- عفونت های مزمن گوش میانی یا گسترش عفونت به گوش داخلی

- تولید موم گوش به مقدار زیاد

- اختلالات رگ های خونی ، از جمله بالا بودن فشارخون

- صدمه به سر

- تومور

- لخته های خونی که به رگ های کوچک تغذیه کننده عصب شنوایی می روند.

- مولتیپل اسکلروز (ام .اس )

- سیفلیس

- اختلالات انعقاد خون

- عفونت ویروسی مثل اوریون

- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای 85 دسی بل یا قوی تر

- بالا رفتن سن . اکثر افراد بالای 65 سال در شنیدن صداهای زیر (با فرکانس بالا) مشکل دارند.

 

عوامل افزایش دهنده خطر

- سابقه خانوادگی ناشنوایی مادرزادی یا اکتسابی

- مصرف داروهایی مثل ضد التهاب های غیراستروییدی ، سیس پلاتین ، اریترومایسین ها ، جنتامایسین ، استرپتومایسین ، توبرامایسین ، کینین ، فوروسماید ، اسید اتاکرینیک ، یا دوزهای بالای آسپیرین ، و سایر داروها

 

- افرادی که در مشاغلی مشغول به کار هستند یا تفریحاتی دارند که سطح صدا در آنها بالا است ، مثل نواختن موسیقی های سنگین یا کارگرانی که با مته های بادی قوی آسفالت خیابان را می کنند.

 

ماکت گوش و سیستم شنوایی

پیشگیری
- از مصرف طولانی مدت یا مصرف مقادیر بالا تر از دوزهای طبیعی داروهایی که باعث ناشنوایی می شوند خودداری کنید.
- در صورت وجود بیماری های زمینه ساز ناشنوایی ، خصوصاً عفونت های گوش و مشکلات آلرژیک و تنفسی ، به پزشک مراجعه کنید.
- از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صدای بلند خودداری کنید. اگر چاره ای نیست ، از محافظ های مناسب گوش استفاده نمایید.
 
عوارض احتمالی
- ناشنوایی دایمی
- تأخیر در کسب توانایی ها و مهارت های زبانی در کودکان
- تأثیرات عاطفی ناشنوایی
 
درمان و اصول کلی
- شنوایی سنجی و آزمون های شنوایی با یک دیاپازون (آزمون رینه ) برای تشخیص اختلالات شنوایی . با کمک این بررسی ها می توان شدت و الگوی هرگونه مشکل شنوایی و نوع ناشنوایی (انتقالی یا حسی ـ عصبی ) را تعیین کرد.
- با انجام کارهای نسبتاً ساده مثل در آوردن موم گوش یا ترمیم پارگی پرده گوش ممکن است مشکل شنوایی برطرف شود.
- اگر ناشنوایی به دارو ها مربوط باشد، تغییر در دوزاژ با قطع مصرف دارو ممکن است کمک کننده باشد.
- گاهی جراحی برای ناشنوایی از نوع انتقالی اگر ناشنوایی دایمی یا ناتوان کننده باشد:
- زبان علامتی با دست و مهارت های لب خوانی را فرا بگیرید.
- در صورت توصیه ، از سمعک استفاده کنید و کار با آن را یاد بگیرید.
- در صورت لزوم ، گفتار درمانی و بازتوانی گفتاری
- در صورت امکان ، از وسایل مخصوص برای تلفن خود استفاده کنید.
- وسوسه گوشه گیری اجتماعی به خاطر مشکل شنوایی را از خود دور کنید. انزوا باعث بیشتر شدن مشکلات ارتباطی و سَرخوردگی می شود، و سازگاری را نیز مشکل تر می کند.
 
دارو ها
- آنتی بیوتیک ها، اگر عفونت وجود داشته باشد.
 
- داروهای دکونژستان برای سایر عفونت های گوش
 
- درمان استرویید برای ناشنوایی حسی ـ عصبی ناگهانی و بدون علت مشخص
 
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر احتمال می دهید که دچار مشکل در شنوایی شده اید، خصوصاً اگر تازگی ها مجبور شده اید مرتباً از دیگران بخواهید که گفته های خود را تکرار کنند یا اعضای خانواده تان مرتباً از شما می پرسند که آیا خوب می شوید یا خیر.

مشکلات شنوایی از چه زمانی شروع میشود؟