فریدون آسرایی، خوشحال در ونکوور!

فریدون آسرایی توی این پست صحبت از اوقات خوب، عشق، نیک اندیشی، تندرستی و کلی چیزای خوب دیگه کرده. البته از یک هنرمند روح لطیف این چنینی دور از انتظار نیست و بسیار خوشحالیم که بین این همه غم و غصه و درد و رنج یه نفرم پیدا شد که بیاد و دو کلمه حرف خوب بزنه. بعدشم یه شعر از سهراب سپهری آورده که میگه «دلخوشم با نفسی حبه قندی چایی، صحبت اهل دلی، فارق از همهمه دنیایی، دلخوشی ها کم نیست، دیده ها نابیناست». بعد از این پست یه سری زدیم به آمار شادترین کشورهای دنیا در سال 2017 و توی این آمار دیدیم که رتبه کانادا (کشوری که جناب آسرایی درش حضور داشتن) 6 و جایگاه کشورمون ایران متاسفانه 108 هستش. بنابراین شاید یه درصد محیط هم روی ایشون تاثیر گذار بوده. شایدم بر خلاف گفته سهراب همه چیز به نابینا بودن آدما بر نگرده و بعضی جاها حتی شعر نیما صدق کنه که میگه «نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک، غم این خفته چند، خواب در چشم ترم می شکند»!