افزایش انگیزه از دیدگاه علم روانشناسی

 شاید شما مقالات گوناگونی درباره انگیزه خوانده باشید و راه‌های گوناگونی را برای افزایش آن بر مبنای این مقالات بدانید. ممکن است این مقاله برای شما از مقالات دیگر متفاوت به نظر برسد چراکه ما در این مقاله سعی داریم تا از زاویه علمی‌تر به مبحث انگیزه بپردازیم.

 

شما هم شاید این جمله را بار‌ها شنیده باشید: من بی انگیزه هستم. بسیاری از افراد نه برای کار‌های بزرگ بلکه برای کار‌های عادی روزانه‌شان مانند پرداخت قبوض، تمیز کردن خانه، تماس گرفتن و مراقبت از سلامیتشان نیز انگیزه ندارند. عدم انگیزه در کودکان به همین صورت باعث می‌شود تا آنان انجام تکالیفشان را به تعویق بیندازند.

چه زمانی چنین افرادی برانگیخته می‌شوند؟ زمان که احساس خطر کنند! جریمه عدم پرداخت به موقع باعث می‌شود تا قبوضشان را پرداخت کنند. خانه غیر قابل تحمل و یا مهمان باعث می‌شود تا به فکر تمیز کردن خانه‌شان بیفتند. وقتی می‌بینند عواقب منفی نگرفتن تماسی به آنان نزدیک است، آن تماس را سریعا برقرار می‌کنند و در نهایت زمانی به فکر حراست از سلامتیشان می‌افتند که مجبورند با بیماری دست و پنجه نرم کنند.

 

اتفاقی که می‌افتد این است که تعویق انداختن باعث می‌شود ذهن انسان به تخلیه آدرنالین نزدیک زمان وقوع حادثه روی بیاورد. تخلیه آدرنالین به ما انرژی می‌دهد بنابراین باعث می‌شود تا عادت کنیم قبل از ترشح این هورمون حرکتی انجام ندهیم.

کار‌ها در این حالت هم بالاخره به سرانجام می‌رسند، اما در نهایت موجب ضعف فیزیکی شدید بدن شما می‌شوند. چنین رفتاری سطح زندگی شمارا پایین می‌آورد و اضطراب و استرس را برای شما در پی خواهد داشت. چنین مشکلی زندگی را سخت و کسل کننده می‌کند و باعث می‌شود هورمون‌های استرس‌زا را در بدن شما شناور بمانند.

خبر خوب این است که امکان بهبود این شرایط وجود دارد. در این قسمت به چهار مرحله افزایش انگیزه برای یک زندگی شاد و سالم اشاره می‌شود.

۱. خودتان را پرورش دهید

این را باید بدانید که همان مغزی که باعث ترشح هورمون آدرنالین می‌شود، می‌تواند باعث ترشح هورمون‌های شادی مانند سروتونین، آندروفین و دوپامین شود.

سروتونین  زمانی ترشح می‌شود که شما احساس عظمت و اهمیت کرده و حس رضایت درونی دارید. آندروفین (مورفین درونی) ماده مخدر طبیعی بدن است که برای کاهش استرس و افزایش لذت ترشح می‌شود. آندروفین‌ها به کمک استفاده غذا‌های خاص، ایجاد روابط اجتماعی و ورزش‌های سبک ترشح می‌شوند. دومپاین، ما را برای حرکت به سمت اهدافمان برانگیخته می‌کند و احساس شادابی از رسیدن به آن اهداف را در ما می‌پروراند. اما شما باید کار‌های خاصی را برای ترشح دومپاین حتی در وسعت کم انجام دهید.

 

 

۲. از ترشح آدرنالین جلوگیری کنید

هر هفته حداقل یک قبض را پرداخت کنید. هدف این نیست که زمان‌بندی شما برای پرداخت قبوض بهبود یابد. هدف این است که شما از منطقه خطر دور شوید تا بدین وسیله از ترشح آدرنالینتان جلوگیری شود. صرف ۱۰ دقیقه زمان در روز و یا یک ساعت زمان در هفته باعث می‌شود از آن که بخواهید یک‌باره ۴ ساعت با عجله و با ترشح آدرنالین به تمیز کردن خانه بپردازید جلوگیری شود. اگر شما کارهایتان را به این صورت تقسیم بندی کنید، مغز شما فرمان تخلیه آدرنالین را صادر نمی‌کند و بالعکس، باعث می‌شود تا هورمونی مانند دوپامین بیشتر و بیشتر و در فاصله زمانی کوتاه‌تر ترشح شود.

 

 

۳. تجارب حقیقی را درک کنید

به تجارب حقیقی از اتفاقات پیرامونتان فکر کنید و داستان‌های ساختگی که از ترسناک بودن آن می‌سازید را فراموش کنید. تصور کنید وقتی شما می‌خواهید ظرفی را بشویید گرمای لذت‌بخش آب را احساس می‌کنید. به پودر نگاه می‌کنید. رایحه مایع ظرفشویی را استشمام می‌کنید. یک ظرف و فنجان را بر می‌دارید. فنجان و ظرف را می‌شویید و آن را در جاظرفی قرار می‌دهید! واقعا ترسناک بود؟

زمانی که می‌خواهید قبوضتان را پرداخت کنید، به وبسایت بانک می‌روید، اطلاعات حساب را وارد می‌کنید، قبضتان را چک می‌کنید و اطلاعات آن را استخراج می‌کنید، اطلاعات قبض را وارد می‌کنید، وارد صفحه پرداخت می‌شوید، اطلاعات کارت بانکیتان را ثبت می‌کنید، رمز دوم را وارد می‌کنید، قبض شما پرداخت می‌شود. این چطور؟ آیا ترسناک است؟

 

 

۴. قدردان باشید

در زاویه دید جدیدی که می‌خواهید برای ایجاد انگیزه در خود پرورش دهید باید به قدردان بودن و شکرگذاری توجه خاصی کنید. شما از اینکه کودکی دارید که در بازی اش ممکن است گلی شود خوشحالید. شما از این که خانه‌ای برای تمیز کردن دارید احساس رضایت می‌کنید. شما خوشحال می‌شوید که با پرداخت قبوض تلفن می‌توانید به دوستان و خانواده‌تان نزدیک‌تر باشید. شما از این که خانه‌ای برای استقبال از دوستانتان دارید خوشحال خواهید بود. شما از این که غذای لذیذی دارید که باعث می‌شود ظرفتان بر اثر آن کثیف شود خوشحال خواهید بود.

شما باید برای این که تنی برای بوسیدن و به آغوش کشیدن دارید و می‌توانید حرف بزنید، ببینید و بشنوید شکرگذار باشید. شما از این که چنین چیز‌هایی دارید شاد می‌شوید و ترغیب می‌شوید تا از آن‌ها مراقبت کنید.  

 

 

 

 

 آیا شما خود را فرد با انگیزه‌ای می‌دانید؟ دلیل آن چیست؟ تجربیاتتان را با مخاطبان وب درمیان بگذارید.

 

برگرفته از: psychcentral

 

گروه روانشناسی وب