چگونه شوهر خود را حرف‌گوش‌کن کنیم؟

گاهی اوقات دلمان می‌خواهد کسی به کمکمان بیاید، تغییری در رفتار و نحوه‌ تعامل همسرمان ایجاد کند و یا راه چاره‌ای به ما پیشنهاد دهد. نیاز به داشتن یک همدم و هم‌صحبت، مختص همه‌ انسان‌هاست. اما ما خانم‌ها کمی بیشتر! دوستان، خواهر، مادر و هم‌صحبت‌های همجنس‌مان خیلی از مواقع به رفع این نیاز کمک می‌کنند، ولی آنچه در حقیقت به آن محتاجیم اما شاید خودمان هم نمی‌دانیم این است که به مرد زندگی‌مان به بهانه‌ هم‌صحبت‌شدن، نزدیک‌تر شویم. برای رسیدن به این خواسته، لازم است بیاموزیم چگونه با همسرمان صحبت کنیم و هر حرفی را در چه شرایطی و با چه ادبیاتی بیان کنیم. در غیر این صورت همان قصه‌ تکراری می‌شود که در خیلی از زندگی‌ها اتفاق می‌افتد. با رعایت کردن نکات زیر می توانید شوهری حرف‌گوش‌کن داشته باشید

بهتر است در یک زمان مناسب گفت‌وگو کنید.

خانم‌هایی که از آشپزخانه، پشت سر هم صحبت می‌کنند و می‌خواهند همه‌ موضوعات را کنار هم و به صورت معجونی به خورد همسرشان دهند و مردانی که مقابل بازی فوتبال یا اخبار تلویزیون، ذهنشان جای دیگری است و چند وقت یک‌بار تنها سری تکان می‌دهند خیلی زود خود و همسرشان را عصبی و خسته می‌کنند. نتیجه این خواهد بود که خانم احساس می‌کند که شوهرش شنونده‌ خوبی برای حرف‌های او نیست و به این ترتیب دیگر سعی نمی‌کند با او حرف بزند یا همیشه به جای گفتگو کارشان به دعوا می‌کشد.

یادتان باشد وقتى مرد از شما فاصله مى‏‌گیرد، وقت خوبى براى گفتگوى با او براى نزدیک‏‌تر شدن به وى نیست. بگذارید کناره بگیرد، بعد از مدتى برمی‏گردد، او باز هم عاشقانه و دلسوز خواهد بود و به گونه‌اى عمل خواهد کرد که گویى هیچ اتفاقى نیفتاده است. آن زمان، زمان مناسبی برای گفتگو با او خواهد بود.

در گفتگو پیش‌قدم شوید.

اگر زن منتظر بماند تا همسرش آغازکننده گفتگو باشد ممکن است هرگز شانسى براى حرف ‏زدن بدست نیاورد؛ زیرا مردان، خودبه‌‏خود حرف زیادى براى گفتن ندارند. قوانین ناگفته مردان مى‏‌گوید: اگر حرفى براى گفتن دارى آن را بگو؛ آنها نمى‌‏دانند که باید منتظر بمانند تا از آنها سوال شود، اگر بخواهد حرف بزند، می زند.

لذا، وقتى زن مى‏‌خواهد صحبت کند یا براى نزدیک شدن به همسر احساس نیاز می‏کند، باید حرف بزند و انتظار نداشته باشد که مرد گفتگو را آغاز کند. براى آغاز گفتگو ابتدا زن باید احساساتش را در میان بگذارد حتى اگر شریکش حرف زیادى براى زدن نداشته باشد.

دلیلی برای حرف زدن با مریخی‌ها پیدا کنید.

مرد براى گفتگو با زن مى‌‏تواند خیلى باز رفتار کند اما در ابتدا حرفى براى گفتن ندارد. چیزى که زنان درباره مریخى‌‏ها نمى‌دانند، این است که آنها باید دلیلى براى صحبت داشته باشند. آنها صرفا براى در میان گذاشتن احساساتشان صحبت نمى‌‏کنند. اگر زن کمى حرف بزند، مرد کم‌کم درباره ارتباطش با او صحبت می‏‌کند. مثلا اگر زن درباره بعضى از مشکلاتى که در طول روز داشته، صحبت کند، مرد نیز ممکن است در این باره گفتگو کند و بنابراین آنها مى‏‌توانند یکدیگر را درک کنند. اگر زن درباره احساسش درباره بچه‌ها حرف بزند، مرد نیز ممکن است در این مورد شروع به صحبت کند. اگر مرد هنگام صحبت کردن زن، احساس سرزنش یا فشار نکند، به تدریج شروع به صحبت خواهد کرد.

با زبان مخصوص یکدیگر صحبت کنید.

درست است که زن و شوهر باید با هم حرف بزنند اما با زبان مخصوص یکدیگر. ما زن‌ها می‌توانیم با یکدیگر در یک ساعت راجع به ١٠ موضوع کاملاً نامربوط حرف بزنیم و لذت ببریم اما مردها این‌گونه نیستند. آن‌ها از این شاخه به آن شاخه پریدن و طول و تفسیر زیاد راجع به یک موضوع را دوست ندارند. باید طرز حرف زدنمان را تغییر دهیم تا همسرمان قدم قدم بیاموزد به احساسات ما گوش دهد.

گوینده‌ای خوب، شنونده‌ای خوب دارد.

حتماً شما هم شنیده‌اید که ما را محکوم به غر زدن می‌کنند، اما اگر به همسرمان توضیح دهیم که به حمایت و گوش شنوایش چقدر نیاز داریم و تا چه حد می‌تواند برای ما آرامش بخش باشد، در این صورت شاید او داوطلبانه شنونده‌ ما باشد. البته انصاف هم چیز خوبی است. اینکه همسرمان بداند گوش دادن به حرف‌های ما، می‌تواند کمک بزرگی به رابطه‌مان کند، کافی نیست. ما باید گوینده‌ خوبی هم باشیم. حتی یک گوینده‌ خبر هم اگر هر روز اخبار بد و منفی بگوید و با قیافه‌ ناراحت یا عصبانی و لحن نامناسب حرف بزند باعث می‌شود مخاطبانش خسته شوند و کنترل را به دست بگیرند و کانال دیگری را انتخاب کنند.

گله و شکایت کردن ممنوع!

ما زن‌ها هم باید بیاموزیم با لحنی دلنشین، جذاب و دوست‌داشتنی با همسرمان گفت‌وگو کنیم و مدام گله و شکایت نداشته باشیم. در غیر این صورت کنترل ذهن همسرمان خیلی سریع کانال را عوض می‌کند و دیگر حرف‌هایمان را نمی‌شنود. حتی اگر سرش را به علامت تایید تکان دهد.

همیشه سعی کنید از شوهرتان قدردانی کنید.

وقتى زن پیشاپیش حس مى‏‌کند که مرد قصد گوش‏ کردن ندارد، مى‌‏تواند از روش‏هاى جدیدى استفاده کند، آنقدر که مرد به راحتى مى‏‌تواند از گوش‏ دادن طفره برود و کناره‏‌گیرى کند.

مثلا، به همسرتان بگویید، «ممنون که اینجا به من کمک کردى، واقعا از تلاش تو براى طفره ‌رفتن از گوش‏‌کردن به حرف‌هایم سپاس‌گزارى مى‌‏کنم. مى‌‏دانم که گوش ‏دادن باید کار سختى باشد.» این یک روش مهارتى کاملاً پیشرفته مى‌‏باشد، زیرا اکثر مواقع هنگامی‌ که از مرد براى انجام‏‌دادن کار سخت، تشکر مى‏‌شود او از پذیرفتن آن کار خوشحال مى‏‌شود.

بنابراین، وقتى زن به روشى متفاوت از مرد تشکر مى‏‌کند (مثل همان تشکر براى طفره‏ رفتن) در نتیجه مرد براى انجام کارهایى که باعث گوش‏ دادن مى‌‏شود رغبت بیشترى پیدا مى‏کند. از سوی دیگر، وقتى زن از مرد براى گوش دادن به حرف‌هایش قدردانى مى‌‏کند به تدریج مرد نیز حرف بیشترى براى زدن خواهد داشت.