|
Estradiol Valerate
|
|
استراديول والرات
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) واژينيت آتروفيک، ديستروفي آتروفيک فرج، نشانه‌هاي يائسگي، کم کاري تخمدان، برداشت تخمدان، نارسايي اوليه تخمدان.
مقدار mg/day 2-1 به مدت 21 روز مصرف مي‌شود. اين مقدار بعد از يک هفته قطع مصرف دارو، به طور دوره‌اي تکرار مي‌شود. يا اينکه، همين مقدار پنج روز مصرف و بعد از دو روز قطع مصرف، به طور دوره‌اي تکرار مي‌شود.
روش ديگر، تزريق عضلاني 20-10 ميلي گرم يک بار در ماه است.
ب) پرخوني پستان بعد از زايمان.
مقدار 25-10 ميلي گرم در پايان هر ماه تزريق عضلاني مي‌شود.
پ) سرطان غيرقابل جراحي پستان.
مقدار 10 ميلي گرم سه بار در روز به مدت سه ماه مصرف مي‌شود.
ت) کارسينوم غيرقابل جراحي پروستات.
از راه خوراکي، مقدار 2-1 ميلي گرم سه بار در روز و يا از راه تزريق عضلاني 30 ميلي گرم هر 2-1 هفته مصرف مي‌شود.
ث) پيشگيري از پوکي استخوان بعد از يائسگي.
روزانه 0.5 ميلي گرم به مدت 21 روز مصرف شده سپس يک هفته مصرف دارو قطع مي‌شود. مصرف دارو به صورت دوره‌اي تکرار مي‌شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با داروهايي که موجب القاي متابوليسم کبدي مي‌شوند (مانند ريفامپين، باربيتوراتها، پريميدون، کاربامازپين و فني توئين) ممکن است اثرات استروژني داروي مصرفي را کاهش دهند. اين داروها سرعت متابوليسم بعضي از داروهاي ديگر را نيز افزايش مي‌دهند.
استراديول ممکن است غلظت خوني گلوکز را در بيماران ديابتي افزايش دهد. بنابراين، ممکن است تنظيم مقدار مصرف انسولين يا داروهاي خوراکي پايين آورنده قندخون ضروري باشد.
مصرف همزمان با داروهاي ضد انعقاد ممکن است اثرات ضدانعقادي داروهاي شبه وارفارين را کاهش دهد.
مصرف همزمان با آدرنوکورتيکواستروئيدها يا هورمون آدرنوکوتيکوتروپين خطر تجمع مايعات و الکتروليتها را افزايش مي‌دهد.
مصرف همزمان با داروهاي سمي براي کبد (بخصوص دانترولن) خطر آسيب کبدي را افزايش مي‌دهد.
مصرف همزمان با تاموکسيفن باعث کاهش اثرات آن مي‌شود.
|
عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
1ـ معاينه فيزيکي بايد قبل از شروع دارو و سپس سالانه انجام شود. سطح سرمي ليپيد، فشارخون، تغييرات وزن، و عملکرد کبدي را مانيتور کنيد.
2ـ افزايش احتمال خطر سکته قلبي و مغزي، سرطان سينه مهاجم، آمبولي ريوي و ترومبوز وريدي عمقي در تمام خانمهاي يائسه با سن 50 تا 79 سال که استروژن و پروستروژن دريافت مي‌کنند وجود دارد. در سنين 65 سال به بالا ريسک دمانس نيز افزايش مي‌يابد.
3ـ به خاطر احتمال افزايش ترومبوآمبولي، درمان بهتر است حداقل يک ماه قبل از جراحي يا مواردي که ريسک ترومبوآمبولي را افزايش مي‌دهند قطع شود.
4ـ به دليل ايجاد عدم تحمل گلوکز، به طور مرتب در بيماران ديابتي قند خون مانيتور شود.
5ـ نياز به ادامه درمان با اين داروها هر 6-3 ماه يک بار بررسي شود.
|
|
|
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
استراديول احتباس سولفوبرموفتالئين، پروترومبين و فاکتورهاي انعقادي VII و X و قابليت تجمع پلاکتي ناشي از نوراپي نفرين را افزايش مي‌دهد.
اين دارو با افزايش غلظت گلوبولين پيوند يابنده به هورمونهاي تيورئيد سرم، موجب افزايش غلظت تام هورمونهاي تيروئيد (از طريق يد پيوند يافته به پروتئين يا تيروکسين تام اندازه گيري مي‌شود) و کاهش برداشت رزيني T3 مي‌شود. ممکن است غلظت سرمي فولات، پيريدوکسين و آنتي ترومبين کاهش و غلظت سرمي تري گليسريد، گلوکز و فسفوليپيد افزايش يابد. تحمل گلوکز ممکن است مختل شود. دفع پرگنانديول ممکن است کاهش يابد.
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
استراديول با تقليد اثر استروژن درونزاد در درمان کم کاري تخمدان، نشانه‌هاي يائسگي، و واژينيت آتروفيک مصرف مي‌شود. اين دارو رشد بافتهاي حساس به هورمون را در سرطان پيشرفته و غير قابل جراحي پروستات و بعضي از موارد خاص سرطان پستان را در مردان و زنان بعد از يائسگي مهار مي‌سازد.
فارماکوکينتيک
جذب: استراديول و ساير استروژنهاي غيرکونژوگه به خوبي جذب مي‌شوند، ولي اساساً توسط کبد غيرفعال مي‌شوند. بنابراين، استروژنهاي غيرکونژوگه معمولاً به صورت تزريقي مصرف مي‌شوند.
بعد از تزريق عضلاني، جذب به سرعت شروع و تا چند روز ادامه مي‌يابد. استرهاي والرات در روغن طولاني اثر هستند، زيرا جذب آنها آهسته است.
پخش: استراديول و استروژنهاي طبيعي ديگر حدود 80-50 درصد به پروتئينهاي پلاسما، بخصوص گلوبولين پيوند يابنده به استراديول، پيوند مي‌يابند. در سرتاسر بدن انتشار يافته، ولي بالاترين غلظت آن در چربي يافت مي‌شود.
متابوليسم: عمدتاً در کبد و از طريق کونژوگه شدن با سولفات و گلوکورنيد، متابوليزه مي‌شود. به دليل متابوليسم سريع، اشکال استريفيه نشده، از جمله استراديول، معمولاً بايد روزانه مصرف شود.
دفع: قسمت اعظم استروژن به صورت کونژوگه‌هاي سولفات و يا گلوکورونيد از طريق کليه دفع مي‌شود.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو يا هر يک از اجزاء فرمولاسيون، خونريزي غيرطبيعي و تشخيص داده نشده دستگاه تناسلي، ترومبوفلبيت و يا اختلالات ترومبوآمبوليک (مانند DVT، PE). بيماري فعال يا سابقه وقايع ترومبوآمبولي شرياني (مثل سکته مغزي يا قلبي) طي يک سال اخير، سرطان سينه مگر در بيماران به درستي تشخيص داده شده و تحت درمان براي بيماري متاستاتيک، تومورهاي حساس به استروژن، اختلال يا بيماري کبدي، پورفيري، بارداري.
موارد احتياط: استروژن ممکن است خطر سرطان سينه را افزايش دهند. افزايش ريسک سرطانهاي مهاجم سينه در زنان بعد از يائسگي که استروژن کونژوگه به همراه مدروکسي پروژسترون استات (MPA) مصرف مي‌کرده‌اند، وجود دارد. در کساني که استروژن به تنهايي مصرف مي‌کنند اين احتمال کمتر است. استروژنها دربيماران با سرطان سينه که به استخوان متاستاز داده، مي‌توانند باعث هايپرکلسمي شديد شوند. در صورت وقوع هايپرکلسمي بايد مصرف اين داروها قطع شود.
ريسک دمانس در خانمهاي بعد از يائسگي افزايش مي‌يابد. افزايش وقوع اين حالت در خانمهاي بالاي 65 سال که استروژن کنژوگه را به تنهايي يا همراه با MPA مي‌گيرند وجود دارد.
به خاطر افزايش خطر سرطان آندومتر، در تمام افراد با خونريزي‌هاي غيرطبيعي و تشخيص داده نشده واژينال بايد بررسي لازم از اين جهت صورت گيرد. مصرف استروژن به تنهايي خطر کارسينوم آندومتر را در خانمهاي بعد از يائسگي با رحم سالم افزايش مي‌دهد. در اين موارد بهتر است پروژسترون همزمان تجويز شود.
استروژنها مي‌توانند باعث تشديد آندومتريوز شوند. در صورت برداشت رحم در موارد آندومتريوز حتماً بعد از جراحي استروژنها به همراه پروژسترون براي بيمار تجويز شوند.
اين داروها باعث افزايش سطوح HDL و کاهش LDL مي‌شوند. تري گليسيريد نيز ممکن است افزايش يابد. در بيماران با نقايص فاميلي اختلال ليپوپروتئين با احتياط به کار روند.
استروژنها باعث ترومبوز عروق شبکيه چشم مي‌شوند. در صورت بروز ادم پاپي يا ضايعات شبکيه مصرف دارو قطع شود.
اين دارو چه به تنهايي يا همراه با پروژسترون نبايد براي پيشگيري از بيماريهاي قلبي ـ عروقي تجويز شوند. اين داروها باعث افزايش احتمال فشارخون بالا، سکته قلبي و مغزي، آمبولي ريوي و ترومبوز عمقي وريدي مي‌شوند. احتمال اين عوارض در خانمهاي يائسه که استروژن کنژوگه را به همراه MPA مصرف مي‌کنند بيشتر است. سکته قلبي، آمبولي ريوي و ترومبوفلبيت در آقاياني که دوزهاي بالاي استروژن کنژوگه را جهت درمان سرطان پروستات دريافت مي‌کنند گزارش شده است.
در بيماران با سابقه يرقان کلستاتيک طي بارداري يا به خاطر مصرف قبلي استروژن با احتياط به کار روند. در بيماريهاي که به خاطر احتباس مايعات بدتر مي‌شوند مانند آسم، صرع، ديابت يا نارسايي کليوي با احتياط به کار روند.
در صورت سابقه بيماريهاي کيسه صفرا، همانژيوم کبدي، هايپوکلسمي شديد، پورفيري و لوپوس ارتيماتوس سيستميک با احتياط استفاده شود.
ايمني و اثربخشي دارو در کودکان اثبات نشده است. قبل از بلوغ مصرف استروژنها باعث زود بسته شدن اپي فيز استخوانهاي بلند و رشد زودرس سينه‌ها در دختران و ژنيکوماستي در پسران و خونريزي واژينال در دختران مي‌شود.
هر موقعي که امکان دارد بهتر است اين داروها حداقل 4 هفته قبل و 2 هفته بعد از جراحي قطع شوند چون مصرف آنها ريسک اختلالات ترومبوآمبوليک را افزايش مي‌دهد.
در موارد پيشگيري از پوکي استخوان بهتر است بعد از ساير درمانهايي که در اين مورد وجود دارند مدنظر قرار گيرند.
به طور کلي اين داروها با يا بدون پروژستروژن بهتر است با حداقل دوز و کوتاه مدت استفاده شوند قبل از تجويز استروژن براي خانمهاي يائسه منافع و مضرات آن به خوبي سنجيده شود و بيمار نيز اطلاع داده شود. اگر تنها براي درمان واژينيت آتروفيک به کار مي‌روند مصرف فرآورده‌هاي موضعي ارجح است. کما اينکه در موارد آتروفي شديد نيز اين فرآورده‌ها با احتياط به کار روند.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 1, 2mg
Injection: 10 mg/ml
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌‌بندي فارماكولوژيك: استروژن.
طبقه‌‌بندي درماني: جانشين استروژن، ضد نئوپلاسم.
طبقه‌‌بندي مصرف در بارداري: رده X
نکات قابل توصيه به بيمار
1ـ در مورد اهميت معاينه منظم فيزيکي تاکيد کنيد. به بيمار توضيح دهيد که خانمهاي يائسه که اين داروها را براي مدت 5 سال يا بيشتر بعد از يائسگي مصرف مي‌کنند در معرض خطر سرطان آندومتر قرار دارند. لذا توصيه کنيد که مصرف دوره‌اي اين داروها بهتر از مصرف مداوم است. از حداقل دوز ممکن استفاده شده، و بهتر است جهت کاهش ريسک کانسر پروژستينها نيز به درمان اضافه شوند. توضيح دهيد که ريسک سرطان سينه با اين داروها افزايش نمي‌يابد.
2ـ در صورت بروز هر يک از علائم زير فوراً به پزشک اطلاع دهيد : درد شکم، درد، بي حسي يا سفتي ساق پا يا کفل، فشار يا درد قفسه سينه، تنگي نفس، سردرد شديد، اختلالات بينايي مانند وجود نقطه‌هاي کور، برق زدگي در چشمها يا تاري ديد، ترشح يا خونريزي از مهبل، وجود توده در پستان، تورم دستها يا پاها، زردي پوست و صلبيه، تيره شدن رنگ ادرار و مدفوع روشن.
3- در درمان دوره‌اي نشانه‌هاي يائسگي، احتمال خونروي در هفته‌اي که مصرف دارو قطع مي‌شود، وجود دارد. هر گونه خونريزي غيرطبيعي، را اطلاع دهند.
4ـ بيماران ديابتي بايد زيادي قند خون را گزارش دهند تا تنظيم دوز داروها صورت گيرد.
5ـ چگونگي معاينه روزمره پستان را به بيمار آموزش دهيد.
6ـ در زنان در سن باروري قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کرده و به محض بارداري سريع اطلاع دهند.
7ـ چگونگي کاهش ريسک ترومبوآمبولي را به بيمار آموزش دهيد.
8ـ به خاطر افزايش احتمال خطر عوارض قلبي ـ عروقي به بيمار توصيه کنيد مصرف دارو را قطع کند يا کمتر مصرف کند.
9- قبل از تزريق اين دارو، بايد ويال را بين دو کف دست قرار داده و چرخاند تا محلول يکنواخت شود.
10-اين دارو بايد به طور عميق در عضلات حجيم تزريق شود.
مصرف در سالمندان: در زنان يائسه که استروژن مصرف مي‌کنند، معاينه مکرر توصيه مي‌شود.
مصرف در شيردهي: مصرف استراديول در شيردهي منع شده است.
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سردرد، سرگيجه، کره، افسردگي، بي خوابي، تشنج، سکته قلبي و مغزي، فلاشينگ.
قلبي ـ عروقي: ترومبوفلبيت، ترومبوآمبولي، زيادي فشار خون، ادم پوست، ملاسما، کهير، آکنه، سبوره، پوست چرب، پرمويي يا ريزش مو.
چشم: تشديد نزديک بيني يا آستيگماتيسم، عدم تحمل عدسيهاي تماسي.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، کرامپ شکمي، نفخ، اسهال، يبوست، بي اشتهايي، افزايش اشتها، تغيير وزن، سنگهاي صفراوي، پانکراتيت.
تنفسي: آلرژي، برونشيت، عفونتهاي فوقاني تنفسي.
ادراري ـ تناسلي:
در زنان: افزايش احتمال سرطان آندومتر، خونريزي نابهنگام، تغيير در خونريزي قاعدگي، قاعدگي دردناک، آمنوره، ساييدگي گردن رحم، تغيير در ترشحات گردن رحم، بزرگ شدن فيبرومهاي رحم، کانديدياز مهبلي.
در مردان: ژنيکوماستي، آتروفي بيضه، ناتواني جنسي.
کبد: يرقان انسدادي، آدنوم کبدي.
متابوليک: زيادي قندخون، زيادي کلسيم خون، کمبود اسيد فوليک.
ساير عوارض: ساير تغييرات پستان (حساس شدن به لمس يا فشار، بزرگي، ترشحات)، کرامپهاي ساق پا، تشديد پورفيري. تغيير ميل جنسي، افزايش احتمال سرطان سينه.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: مسموميت شديد پس از مصرف بيش از حد اين دارو گزارش نشده است. بروز استفراغ را مي‌توان انتظار داشت.
درمان: مراقبتهاي حمايتي به عمل آيد.
|
