Norepinephrine Bitartrate
|
نور اپی نفرین
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
ابقاء فشارخون در موارد حاد كمي فشارخون
بزرگسالان: ابتدا، مقدار mcg/min 12-8 انفوزيون وريدي ميشود. سپس، تا دستيابي به فشارخون مطلوب، مقدار مصرف تنظيم ميگردد. مقدار مصرف نگهدارنده mcg/min 4-2 ميباشد.
کودکان: ابتدا مقدار mcg/min 2 يا mcg/m2/min 2 انفوزيون وريدي ميشود. سپس تا دستيابي به فشارخون مطلوب مقدار مصرف تنظيم ميگردد. براي حمايت پيشرفته قلبي (advanced cardiac life support) سرعت ابتدايي انفوزيون mcg/kg/min 1/0 بوده و حداکثر تا مقدار mcg/kg/min 2 تنظيم ميشود.
خونريزي از دستگاه گوارش
بزرگسالان: مقدار mg 8 در ml 250 محلول نرمالسالين به صورت داخل صفاقي يا mg 8 در ml 100 محلول نرمالسالين از راه NG تيوب هر 1 ساعت براي 8-6 ساعت سپس هر 2 ساعت براي 6-4 ساعت، براي بيمار تجويز شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: ترومبوز عروق محيطي يا مزانتريك، هيپوكسي يا هيپركاپنه شديد، هيپوتانسيون ناشي از كمي حجم خون، بيهوشي عمومي با سيكلوپروپان و هالوتان (خطر القاي آريتمي قلبي).
موارد احتياط: زيادي فشارخون (افزايش خطر بروز عوارض جانبي)، حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به سولفيتها (فرمولاسيونهاي تجارتي موجود حاوي متابيسولفيت سديم هستند)، در بيماراني که مهارکنندههاي مونوآمين اکسيداز يا ضد افسردگيهاي از نوع تريپتيلين يا ايمي پرامين مصرف ميکنند.
|
|
|
تداخل دارويي: تداخل دارويي
در صورت مصرف همزمان با داروهاي بيهوش كننده عمومي، نوراپينفرين ممكن است موجب افزايش آريتمي قلبي شود.
در صورت مصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز (MAO)، بعضي از آنتي هيستامينها، شكل تزريقي آلكالوئيدهاي ارگو، گوانتيدين و متيلدوپا، لينزوليد و داروهاي اکسيتوسيک، نوراپينفرين ممكن است موجب زيادي شديد و طولاني فشارخون شود.
مصرف اين دارو با مسدود كنندههاي گيرندة بتا ممكن است موجب افزايش خطر زيادي فشارخون شود (پروپرانولول ممكن است براي درمان آريتمي قلبي كه در طول مصرف نوراپينفرين بروز ميكند، استفاده شود).
مصرف همزمان با فوروسمايد يا مدرهاي ديگر ممكن است پاسخ شرياني را كاهش دهد.
مصرف همزمان با آتروپين، براديكاردي رفلکسي ناشي از مصرف نوراپينفرين را مسدود ساخته و اثرات تنگكننده عروق را افزايش ميدهد.
مصرف همزمان با داروهاي ضدافسردگي سه حلقه اي ممکن است اثرات تنگ کنندگي عروق را بيشتر کرده و آريتمي ايجاد کند.
|
مکانيسم اثر: مکانيسم اثر
اثر تنگ كننده عروق: نوراپينفرين عمدتاً از طريق تحريك مستقيم گيرندههاي آلفاآدرنرژيك موجب تنگ شدن عروق ظرفيتي و مقاومتي ميشود. در نتيجه، مقاومت تام محيطي، فشارخون سيستولي و دياستولي افزايش يافته، جريان خون اعضاي حياتي، پوست و عضلاني اسكلتي كاهش مييابد. اين دارو عروق خوني كليه را تنگ كرده و سبب كاهش جريان خون كليوي ميشود. اين دارو با تحريك مستقيم گيرندههاي B1 قلب، موجب پاسخ اينوتروپيك مثبت ميشود. اثرات عمده درماني دارو، تنگ كردن عروق و تحريك قلبي است.
|
|
فارماكوكينتيك: فارماكوكينتيك
جذب: به صورت وريدي مصرف ميشود.
پخش: در بافتهايي كه عصب سمپاتيك دريافت ميكنند، متمركز ميشود. از جفت عبور کرده اما از سد خوني ـ مغزي ( BBB) عبور نميکند.
متابوليسم: در كبد و بافتهاي ديگر به تركيبات غيرفعال متابوليزه ميشود.
دفع: عمدتاً به صورت كونژوگههاي سولفات و گلوكورونيد و مقادير كمي از آن به صورت تغيير نيافته از راه ادرار دفع ميشود.
New Page 12
روش مصرف |
شروع اثر |
پيک اثر |
مدت اثر |
وريدي |
سريع |
سريع |
2-1 دقيقه پس از پايان انفوزيون |
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Injection: 0.1%
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: آدرنرژيك داراي اثر مستقيم.
طبقهبندي درماني: تنگ كننده عروق.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي آدرنرژيكها، رعايت موارد زير نيز توصيه ميشود.
1- قبل از مصرف دارو، حجم خون از دست رفته تصحيح گردد. نوراپينفرين نبايد جايگزين خون، پلاسما، مايعات يا الكتروليتها شود.
2- محل تزريق بهدقت انتخاب شود. براي كنترل سرعت انفوزيون يك پمپ انفوزيون يا وسيله ديگر ضروري است. در صورت امكان، در داخل وريد جلوي بازويي (antecubital) يا وريد راني انفوزيون شود. در صورت درمان طولانيمدت، بايد محلهاي تزريق را تغيير داد. نوراپينفرين را قبل از مصرف بايد با دكستروز پنج درصد، همراه با يا بدون كلرورسديم، رقيق كرد (مصرف كلرورسديم به تنهايي توصيه نميشود). سرعت انفوزيون پيگيري شود.
3- محلول انفوزيون را ميتوان با اضافه كردن چهار ميليگرم نوراپينفرين به يك ليتر دكستروز پنج درصد تهيه كرد. محلول تهيه شده حاوي mcg/ml 4 نوراپينفرين است.
4- در بيماراني كه سابقه فشارخون طبيعي دارند، سرعت جريان انفوزيون براي حفظ فشارخون در حد پايين طبيعي (معمولاً فشار سيستولي 100-80 ميليمتر جيوه) تنظيم شود. در بيماراني كه سابقه زيادي فشارخون دارند، توصيه ميشود فشار سيستولي در حدي نگه داشته شود كه بيش از 40 ميليمتر جيوه زير فشارخون قبلي نباشد.
5- در صورت نشت دارو از رگ، بايد محل را بلافاصله با 15-10 ميليليتر محلول نمكي نرمال حاوي 10-5 ميليگرم فنتولامين و با استفاده از يك سرسوزن نازك انفيلتره كرد.
6- در طول مصرف نوراپينفرين، بيمار بايد به طور مداوم تحت نظر قرار گيرد. فشارخون و نبض پايه بيمار قبل از شروع درمان، هر دو دقيقه تا تثبيت فشارخون و پس از آن هر پنج دقيقه در طول درمان اندازهگيري شود.
7- مقدار مصرف و دفع مايعات پيگيري شود. نوراپينفرين جريان خون كليه را كاهش داده و ممكن است در ابتدا موجب كاهش دفع ادرار گردد.
8- علاوه بر علائم حياتي، وضعيت ذهني، درجه حرارت پوست اندامها و رنگ پوست بيمار (بخصوص نرمه گوش، لب، و بستر ناخن) پيگيري شود.
9- از تماس دارو با نمکهاي آهن، مواد قليايي و اکسيدکننده جلوگيري شود.
10- مصرف دارو را بايد بهتدريج قطع كرد. بعد از قطع ناگهاني مصرف دارو ممكن است كمي فشارخون عود كند.
11- محلول را بايد از نور محافظت كرد. در صورت تغيير رنگ يا رسوب محلول، بايد آن را دور ريخت.
نكات قابل توصيه به بيمار
در صورت بروز هرگونه عوارض جانبي، به پزشك اطلاع دهيد.
علائم حياتي بيمار بايد به صورت مرتب کنترل شود.
در صورت احساس سرما يا درد در محل تزريق وريدي، به پزشک اطلاع دهيد.
مصرف در كودكان: مصرف اين دارو در كودكان بايد با احتياط همراه باشد.
مصرف در سالمندان: در اين گروه سني اثرات دارو بررسي نشده است. با دوز پايين شروع شده و براساس پاسخ بيمار تنظيم شود.
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: ضعف، سرگيجه، بيقراري، اضطراب، بيخوابي، ترمور.
قلبي ـ عروقي: زيادي شديد فشارخون، آريتمي، براديكاردي.
تنفسي: اشكال در تنفس.
پوست: تحريك و نكروز شديد (ناشي از نشت دارو از رگ به بافتهاي اطراف).
ساير عوارض: آنافيلاکسي
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: زيادي شديد فشارخون، ترس از نور، درد حلقي يا خلف جناغي، تعريق زياد، تهوع، خونريزي مغزي، تشنجات، آريتمي قلبي.
درمان: علائم حياتي بايد بهدقت كنترل شود. درمان شامل اقدامات حمايتي و علامتي است. آتروپين براي براديكاردي رفلکسي، فنتولامين براي نشت دارو از رگ و پروپرانولول براي تاکي آريتمي تجويز ميشود.
|