Pseudoephedrine
|
پزودوافدرين
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
تخفيف احتقان بيني و شيپور استاش.
بزرگسالان و كودكان 12 ساله و بزرگتر: مقدار 60 ميليگرم هر 6-4 ساعت مصرف ميشود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 240 است.
كودكان 12-6 ساله: مقدار 30 ميليگرم هر 6-4 ساعت مصرف ميشود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 120 است.
كودكان 2 ساله: مقدار 15 ميليگرم هر 6-4 ساعت مصرف ميشود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 60، يا mg/kg 4 يا mg/m2 125 است كه در چهار مقدار منقسم مصرف ميشود.
|
موارد منع مصرف و احتياط: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط نسبت به دارو و يا ساير داروهاي مقلد سمپاتيك، زيادي شديد فشارخون يا بيماري شديد شريان كرونر قلب، مصرف داروهاي مهاركننده مونوآمين اكسيداز (MAO) (خطر بروز عوارض قلبي - عروقي شديد وجود دارد) و زنان شيرده.
موارد احتياط:
پركاري تيروئيد، ديابت، بيماري ايسكميك قلب، افزايش فشار داخل چشم يا هيپرتروفي پروستات (دارو ممكن است اين عوارض را تشديد كند). سابقه انسداد يا تنگي در دستگاه گوارش و افراد مسن.
|
|
|
تداخل دارويي: تداخل دارويي
مصرف همزمان با ساير داروهاي مقلد سمپاتيك ممكن است موجب بروز اثرات اضافي و مسموميت شود. مصرف همزمان با رزرپين و متيل دوپا ممكن است اثرات كاهنده فشارخون آنها را كاهش دهد.
مسدودكنندههاي گيرنده بتا ممكن است اثرات تنگكننده عروق سودوافدرين را افزايش دهند.
داروهاي ضد افسردگي سه حلقهاي ممكن است اثرات اين دارو را خنثي سازند.
داروهاي مهاركننده MAO اثرات تنگكننده عروق سودوافدرين را تشديد ميكنند.
|
مکانيسم اثر: مکانيسم اثر
اثر ضد احتقان: سودوافدرين به طور مستقيم گيرندههاي آلفا - آدرنرژيك مخاط تنفسي را تحريك كرده و عروق را تنگ ميكند و سبب كاهش تورم غشاي مخاط بيني ، كاهش پرخوني و ادم بافت و احتقان بيني، باز شدن بيشتر راه هوايي (بيني) و تخليه ترشحات سينوسي و باز شدن شيپور استاش ميشود. تحريك مستقيم گيرندههاي بتا - آدرنرژيك ممكن است موجب شل شدن عضلات صاف نايژه شود. ممكن است CNS را تحريك ميكند.
|
|
فارماكوكينتيك: فارماكوكينتيك
جذب: پس از مصرف 60 ميليگرم دارو، رفع احتقان بيني طي 30 دقيقه حاصل ميشود و تا 6-4 ساعت ادامه مييابد. با مصرف اين مقدار از دارو اثر آن هشت ساعت باقي ميماند.
پخش: به طور گسترده در سرتاسر بدن انتشار مييابد.
متابوليسم: به طور ناكامل در كبد توسط N-دمتيلاسيون به تركيبات غيرفعال متابوليزه ميشود.
دفع: 75-55 درصد دارو به صورت تغييرنيافته و باقيمانده دارو به صورت تغييريافته و متابوليت از راه ادرار دفع ميشود.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Capsule, Gelatin Coated: 30mg
Syrup: 30 mg/5ml
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: سمپاتوميمتيک.
طبقهبندي درماني: ضد احتقان سيستميك.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
رعايت موارد زير نيز توصيه ميشود:
1- آخرين نوبت مصرف روزانه بايد چند ساعت قبل از خواب مصرف شود تا بيخوابي به حداقل برسد.
2- در صورت تداوم نشانهها بيش از پنج روز يا وجود تب، درمان بايد مجدداً ارزيابي شود.
3- شكايت از سردرد يا سرگيجه توسط بيمار بررسي شود. فشارخون بيمار پيگيري شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- خشكي دهان ممكن است بروز كند. مصرف يخ، جويدن آدامس بدون شكر، يا شكلات ممكن است مؤثر باشد.
2- در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، اگر طي يك ساعت به خاطر آورديد، آن را مصرف كنيد. اگر بيش از يك ساعت از نوبت مصرف گذشته باشد، آن را مصرف نكنيد و رژيم دارويي را طبق معمول ادامه دهيد.
3- بسياري از داروهاي بدون نسخه ممكن است حاوي داروهاي مقلد سمپاتيك باشند كه ميتوانند موجب بروز اثرات تجمعي و خطرناك شوند.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده ممكن است نسبت به اثرات اين دارو حساس باشند. مصرف مقدار كمتر دارو ممكن است ضروري باشد. مصرف بيش از حد دارو ممكن است موجب بروز توهمات، تضعيف سيستم عصبي مرکزي، حملات تشنجي و مرگ در بيماران بزرگتر از 60 سال شود.
مصرف در شيردهي: از آنجايي كه دارو در شير ترشح ميشود، مصرف اين دارو در دوران شيردهي توصيه نميشود. شيرخوار ممكن است نسبت به اثرات دارو حساس باشد.
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: عصبانيت، تحريكپذيري، بيقراري، سرگيجه، ضعف، بيخوابي، سردرد، خوابآلودگي، منگي، ترس، اضطراب، لرزش، توهم.
قلبي - عروقي: كلاپس قلبي - عروقي ، تاكيكاردي، طپش قلب، آريتمي.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بياشتهايي، خشكي دهان.
ساير عوارض: رنگپريدگي، اشكال در تنفس، سوزش ادرار.
توجه: در صورت بروز حساسيت مفرط، آريتمي قلبي، يا زيادي فشارخون، بايد مصرف دارو قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تشديد عوارض جانبي عمومي، بخصوص حملات تشنجي، آريتمي قلبي، تهوع، استفراغ.
درمان: شامل القا استفراغ و شستشوي معده طي چهار ساعت بعد از بلع دارو ميشود. ذغال فعال فقط زماني مؤثر است كه دارو طي يك ساعت مصرف شده باشد. در صورت سالم بودن عملكرد كليه، افزايش ادرار بيمار، دفع دارو را افزايش ميدهد. در صورت بلع مقادير بسيار دارو بايد از تحريك دفع شديد ادرار خودداري كرد. علائم حياتي، وضعيت قلبي و غلظت الكتروليتها پيگيري شود. تزريق وريدي پروپرانولول ممكن است مسموميت قلبي را كنترل كند. تزريق وريدي ديازپام ميتواند براي كنترل دليريوم يا تشنجات مفيد باشد. تزريق وريدي محلول رقيق شده كلرور پتاسيم ممكن است براي درمان كمي پتاسيم خون تجويز شود.
|