Cromolyn Sodium
|
کرومال
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
الف) درمان كمكي درآسم شديد نايژهاي.
بزرگسالان و كودكاني كه بيش از پنج سال سن دارند: مقدار 20 ميليگرم (يك كپسول) چهار بار در روز، در فواصل منظم، استنشاق ميشود.
ب) پيشگيري و درمان رينيت آلرژيك.
بزرگسالان و كودكاني كه بيش از پنج سال سن دارند: 2 پاف از اسپري در هر سوراخ بيني، سه يا چهار بار در روز (حداكثر تا شش بار در روز)، اسپري ميشود.
پ) پيشگيري از اسپاسم نايژهاي ناشي از فعاليت بدني.
بزرگسالان و كودكاني كه بيش از پنج سال سن دارند: مقدار 20 ميليگرم (يك كپسول)، و يا 2 پاف از اسپري يك ساعت قبل از شروع فعاليت بدني مصرف ميشود. در صورت طولاني بودن ورزش، ميتوان بر حسب نياز دوز را تكرار نمود.
ت) اختلالات آلرژيك چشمي.
بزرگسالان و كودكان بزرگتر از 4 سال: 1 تا 2 قطره در هر چشم، چهار تا شش بار در روز با فواصل منظم چکانده ميشود.
|
موارد منع مصرف و احتياط: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به كرومولين يا هر يك از اجزاي اين فرآورده (مانند لاكتوز) ؛ كرومولين نبايد در درمان آسم شديد، بخصوص حالت آسمي مداوم مصرف شود، زيرا كرومولين يك داروي پيشگيريكننده است و در موارد شديد هيچ گونه اثري ندارد.
موارد احتياط: فرم استنشاقي در بيماران قلبي و يا مبتلا به آريتمي بايد با احتياط مصرف شود.
|
|
|
تداخل دارويي: عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سرگيجه، سردرد، سرگيجه حقيقي، نوريت.
پوست: بثورات پوستي، كهير، درماتيت.
چشم، حلق، بيني: ريزش اشك، تورم غده پاروتيد، تحريك گلو و ناي، سرفه، اسپاسم نايژهاي بعد از استنشاق پودر خشك، التهاب مري، احتقان بيني، تحريك حلق، خسخس سينه.
دستگاه گوارش: تهوع، خشكي دهان، استفراغ، التهاب مري.
ادراري ـ تناسلي: اشكال در دفع ادرار، تكرر ادرار، نفروز.
ساير عوارض: درد و تورم مفاصل، ادم عروقي، درد عضلاني، عوارض جانبي مربوط به سيستم انتقال كپسول كرومولين و استنشاق ذرات ژلاتيني.
|
مکانيسم اثر: مکانيسم اثر
اثر ضد آسم: كرومولين از آزاد شدن ميانجيهاي نوع I واكنشهاي آلرژيك، (از جمله هيستامين و ماده آهسته اثرِ آنافيلاكسي [ SRS-A] از ماستوسيتهاي پايدارشده بعد از بروز واكنش آنتيژن - آنتيبادي جلوگيري ميكند. كرومولين از پيوند IgE به ماستوسيتها يا تداخل بين IgE پيونديافته به سلول و آنتيژن مخصوص آن جلوگيري نميكند.
كرومولين از آزاد شدن موادي مانند هيستامين و SRS-A در پاسخ پيوند IgE به ماستوسيتها، جلوگيري ميكند. محل اصلي اثر اين دارو به طور موضعي بر روي مخاط ريه و مخاط بيني است.
اثر گشادكننده نايژه: شواهد اخير نشان دادهاند كه كرومولين بجز پايدار كردن ماستوسيتها، داراي اثر گشادكننده نايژهها از طريق يك مكانيسم ناشناخته است. مطالعات انجام شده بر روي مقايسه اثر كرومولين و تئوفيلين، نشان ميدهند كه اين دو دارو داراي اثرات يكسان در جلوگيري از اسپاسم نايژهاي هستند (ولي اثر آنها كمتر از داروهاي استنشاقي آگونيست ?2- آدرنرژيك است).
ساير اثرها: كرومولين هيچ گونه اثر مستقيم ضد التهاب، تنگكننده عروق، ضد هيستامين، ضد سروتونين يا شبه كورتيكواستروئيد ندارد.
اگر كرومولين در آب حل شده و به صورت خوراكي مصرف شود، در موارد آلرژي به مواد غذايي، بيماري التهابي روده (بيماري كرون، كوليت اولسراتيو) و ماستوسيتوز سيستميك مؤثر است.
|
|
فارماكوكينتيك: فارماكوكينتيك
جذب: تنها 2-0.5 درصد از شكل خوراكي دارو جذب ميشود. با مصرف كپسول استنشاقي، حدود 7.5 درصد (10-5 درصد) از داروي مصرف شده به داخل ريهها نفوذ ميكند و به داخل گردش خون سيستميك جذب ميشود. مقدار دارويي كه وارد ريهها ميشود، به مصرف صحيح شكل استنشاقي دارو، شدت انقباض نايژهها و وجود خلط بستگي دارد. ميزان جذب دارو به طريقه مصرف نيز بستگي دارد. پس از مصرف از راه بيني، كمتر از هفت درصد دارو جذب ميشود. نيمه عمر جذب دارو از ريهها يك ساعت است. 15 دقيقه بعد از مصرف 20 ميليگرم كرومولين، غلظت پلاسمايي mcg/ml 9 حاصل ميشود.
پخش: از آنجايي كه كرومولين يونيزه است و در شرايط pH بدن، محلول در چربي نيست، از بيشتر غشاهاي بيولوژيك بدن عبور نميكند. كمتر از 0.1 درصد كرومولين مصرف شده از جفت عبور ميكند. ترشح كرومولين در شير مادر مشخص نيست.
متابوليسم: متابوليسم آن قابل توجه نيست.
دفع: حدود 50 درصد كرومولين به صورت تغييرنيافته از طريق ادرار و حدود 50 درصد از طريق صفرا دفع ميشود. مقدار كمي از دارو نيز ممكن است از طريق مدفوع يا بازدم دفع شود. نيمه عمر دفع دارو 81 دقيقه است.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Inhaler: 1 mg/dose, 20 mg/capsule
Nebulisation: 10 mg/ml, 20 mg/2ml
Solution: 20 mg/ml
Spray, Solution: 20 mg/ml
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: مشتق كرومون.
طبقهبندي درماني: پايداركننده ماستوسيتها، پيشگيريكننده از آسم.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده B
نامهاي تجاري: Cromal
ملاحظات اختصاصي
وضعيت ريوي بايد قبل از درمان و بلافاصله بعد از آن پيگيري شود.
كپسولها نبايد خورده شوند و بايد با وسيله مخصوص همراه با دارو استفاده شوند.
اسپاسم نايژهاي يا سرفه گاهي بعد از استنشاق دارو بروز ميكند و قطع مصرف دارو را ايجاب ميكند. گشاد كردن نايژهها قبل از درمان ممكن است مفيد باشد، ولي باز هم قطع مصرف دارو ممكن است ضروري شود.
در صورت كاهش مقدار مصرف كرومولين به ميزان كمتر از مقدار توصيه شده، ممكن است نشانههاي آسم دوباره عود كنند.
مقدار مصرف اين دارو در بيماران مبتلا به نارسايي عملكرد كبد يا كليه بايد كاهش يابد.
در صورت بروز پنوموني ائوزينوفيليك يا راه يابي ائوزينوفيلها به داخل ريهها، بايد مصرف دارو قطع شود.
مصرف شكل اسپري بيني اين دارو ممكن است موجب سوزش بيني يا عطسه، بلافاصله بعد از مصرف دارو شود، ولي اين واكنش به ندرت دليلي براي قطع مصرف دارو است.
در صورت مصرف همزمان كرومولين با كورتيكواستروئيدها، بايد مراقب عود نشانههاي آسم بود. مصرف همزمان كرومولين با كورتيكواستروئيدها بايد تنها در صورت كنترل موارد حاد بيماري، باز بودن راه تنفسي و قادر بودن بيمار به استنشاق صورت گيرد.
قبل از مصرف كرومولين، آزمونهاي عملكرد ريوي براي تأييد برگشتپذير بودن گشادي نايژهها در انسداد مجاري تنفسي، مورد نياز است.
فرمهاي محلول دارو را نبايد در معرض نور مستقيم خورشيد قرار داد.
اثرات درماني اين دارو از 4-2 هفته بعد از شروع درمان ظاهر ميشود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- از دست زدن زياد به كپسولها خودداري كنيد.
2- در صورت بروز خسخس سينه يا سرفه ناشي از مصرف دارو، به پزشك اطلاع دهيد.
3- در موارد مصرف دارو براي درماناسم يا رينيت آلرژيك، دارو را در فواصل معين مصرف كنيد تا از دستيابي به اثرات باليني اين دارو مطمئن شويد.
4- براي كاهش خشكي دهان، غرغره و شستشوي دهان بعد از هر بار مصرف دارو مفيد است.
5- مصرف همزمان كورتيكواستروئيدها و كرومولين بايد زير نظر پزشك باشد.
6- در صورتي كه همزمان با كرومولين، از داروهاي استنشاقي گشادكننده نايژه نيز استفاده ميكنيد، اين داروها را پنج دقيقه قبل از مصرف كرومولين به كار بريد (مگر آنكه طريق ديگري تجويز شده باشد) ؛ اين عمل عوارض جانبي را كاهش ميدهد.
7- كپسولها را در دماي اتاق، در يك ظرف سربسته، دور از رطوبت و در حرارت كمتر از 40 درجه سانتيگراد نگهداري كنيد.
مصرف در كودكان: مصرف شكل كپسول كرومولين در كودكان كوچكتر از پنج سال توصيه نميشود. بيخطر بودن اسپري بيني در بچههاي زير 2 سال تأييد نشده است.
|