چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

مرگ بر دموکراسی، زنده باد دیکتاتوری


مرگ بر دموکراسی، زنده باد دیکتاتوری
بیستم ماه مارس سال ٢٠٠٣، از ساعت ٦ و ٣٠ دقیقه بامداد، ماشین جنگی آمریکا و انگلیس با بهانه دروغ وجود سلاحهای کشتار جمعی در کشور عراق، با مشایعت دوربین های مطبوعاتی و رسانه ای، و در جلو چشم سازمانها، جمعیت ها، شخصیتها و تشکلهای رنگارنگ بین المللی ”مدافع حقوق بشر“ و ”دموکراسی“، تعرض برای اشغال استعماری این کشور را آغاز کردند. پیش از همه، بمباران و نابودی تاسیسات غیرنظامی، بمنظور ایجاد رعب و وحشت عمومی در میان مردم عراق و جهان، هدف حملات هوائی قرار گرفت. در همان ساعات اولیه بمباران، در نتیجه بمباران زایشگاهی در بغداد، بقول رسانه های امپریالیستی، بیش از ٧٠ نوزاد تکه – تکه شده و قاطی آوار ویرانه‌ها شدند.
هم اینک با گذشت ۵ سال از اشغال عراق، اشغالگران، این کشور را به ویرانه تبدیل کرده اند. در این مدت اشغال، بر اساس آمارهای مختلف، قریب ۵/١میلیون نفر از مردم این کشور ٢٤ میلیون نفری، کشته، بیش از چهار میلیون نفر زخمی و معلول و در حدود ۵/٤میلیون نفر در خارج و داخل کشور آواره گشته اند. یعنی،٤٠درصد مردم عراق در عرض این مدت کوتاه، قربانی مطامع امپریالیسم جهانی و سرمایه داری شده اند و روند کشتار روزمره مردان، زنان و کودکان عراقی همچنان ادامه دارد. این است اولین دستاورد اشغال عراق!
ائتلاف شبه فاشیستی و یا به عبارت دقیقتر، فاشیستی اشغال عراق، زیر فشار افکار عمومی نتوانست چندان دوام بیاورد. برلسکونی، ازنار، بلر و جان هوارد برکنار شدند. زمین زیر پای رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر کانادا می لرزد. ایتالیا و اسپانیا نیروهای اشغالگر خود را از عراق خارج کردند و گرجستان، لهستان، مغولستان و ... که به تازگی مزه ”دموکراسی“ امپریالیستی و استعماری را چشیده اند، با افزودن نیروهای خود ، جای آنها را پر کردند.
البته، عراق نیز به راحتی تسلیم اشغالگران نشد. منهای اینکه، آمریکا تا کنون، علاوه بر ابزار، ادوات و ماشین آلات، هواپیما و هلی کوپترهای جنگی، قریب ٣۵ هزار نفر نظامی خود و بیش از دو (٢) تریلیون دلار، پول مردم جهان را صرف سیاستهای اشغالگرانه و تجاوزکارانه خویش در عراق کرده است، در چنان باتلاقی گرفتار آمده است که، هزینه خروج از آن، بمراتب بالاتر از هزینه اشغال خواهد بود، هزینه ای که، آمریکا قطعا توان تحمل آن را نخواهد داشت.
در آغاز ششمین سال اشغال عراق، جرج بوش رئیس جمهور آمریکا و چهره محبوب دل دادگان ”دموکراسی“ امپریالیستی و وازگان سیاسی، پس ارتکاب جنایتی در ابعاد جهانی و عراق، در سخنرانی خود در پنتاگون- سازمان جنگی آمریکا، نه تنها از اشغال و ویرانی عراق، کشتار و قلع و قمع مردم آن، اظهار ندامت نکرد، نه تنها از دروغهای آشکار آمریکا که از زبان وی در مقابل مردم جهان جاری شد، اظهار شرم نکرد، بلکه، همچنان بر ادامه اشغال عراق و ایستادگی تا پیروزی کامل بر ”تروریسم“ تأکید نمود.
نگاهی اجمالی به حادثه اشغال عراق و دیگر کشورها، پیامدهای وحشتناک ناشی از احیاء و ترمیم استعمار در چهار گوشه کره ارض، هر انسان بی غرضی را وادار به پذیرش این اصل می کند که: اگر امپریالیسم آمریکا و متحدان آن، حامل و عامل دموکراسی اند، پس، زنده باد ”دیکتاتوری“!
در سالروز اشغال استعماری عراق، یاد میلیونها زن و کودک، پیر و جوان عراقی را که قربانی منافع سرمایه داری و امپریالیسم بین المللی شده اند، گرامی داشته، به بازماندگان قربانیان، به مبارزین ضد استعمار و ضد امپریالیست این کشور صبر، ایستادگی، مقاومت و پیروزی آرزو نموده، تنفر و انزجار عمیق خود را بدرقه راه جنگ سالاران امپریالیسم می کـنیم.
تداوم اشغال عراق و دیگر کشورها و سکوت تأئید آمیز تشکلهای بین المللی، مبین این امر بدیهی است که، سازمانهای مختلف بین المللی، بویژه، سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر آن، با بی پرنسیپی کامل، به ابزاری در دست مافیای صاحب سرمایه و تولیدکنندگان سلاحهای کشتار جمعی در جهان تبدیل شده و فعالیت آن در شکل و شرایط کنونی، در خدمت ملتها، انسانها و بشریت نبوده، بلکه، برعلیه منافع عمومی مردم جهان، برضد انسانیت، صلح، امنیت و آسایش عمومی قرار گرفته است. سازمانهائی که توان جلوگیری از اشغال کشورها و کشتار مردم را ندارند، نمی توانند جز ابزاری در دست گردانندگان امپریالیسم جهانی عمل کنند. بودجه ای که صرف نگهداری آنها می شود، با زحمت مردم کار و زحمت، به بهای گرسنگی میلیونها انسان تأمین می شود. در همین رابطه، وظیفه عاجل همه ملل تحت ستم و محروم جهان، سازمانها، تشکلها و شخصیتهای مبارز ملی و جهانی است که با تلاش و مبارزه متحدانه خود شرایط بازسازی این نوع سازمانها را فراهم نمایند تا، با قاطعیت و صراحت، به امپریالیسم جهانی تحت رهبری آمریکا بگوید: گورت را از عراق، لبنان، افغانستان، گرجستان، لهستان، دارفور، سومالی، پاکستان، جیبوتی، تبت، تایلند، اوکرائین، کوزووا و ... و بطور کلی از کشورهای مختلف جهان، گم کن! مردم جهان، صلح، امنیت، آرامش و آزادی می خواهند و از اشغال و استعمار بـیزارند!
ا. م. شیزلی
منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه


همچنین مشاهده کنید