ایتالیا و دولتی شکننده

ایتالیا از سال ۱۹۴۵ تاكنون ۶۱ دولت داشته است. به نظر می رسید كه با ظهور غیرعادی سیلویو برلوسكنی ایتالیا وارد عصری طبیعی شده است، چرا كه وی دو دوره یعنی به مدت شش سال، نخست وزیر این كشور بود.
این كشور تاكنون گرایش های زیادی را تجربه كرده است.برلوسكنی چرخه ای را آغاز كرد كه در برخی بخشهای جهان دموكراتیك، گسترش یافته است و به ادغام قدرت سیاسی، اقتصادی و رسانه ای اشاره دارد. وی ثروتمندترین مرد ایتالیا بوده و هست، وی بخش زیادی از رسانه های گروهی را تحت كنترل خود داشت و در عین حال ریاست دولت را نیز عهده دار بود.اما ابداع وی عمر درازی نداشت زیرا از پیروی ایتالیایی دیگری به نام ماكیاول صرفنظر كرد.
ماكیاول چگونگی اداره قدرت را به خوبی می دانست.برلوسكنی قدرت كامل را از آن خود كرد و با قضات و روزنامه نگاران برخورد كه قصد داشت آنها را بخرد. آنها با هم متحد شدندو او را برغم قدرت فراوانش از دولت دور كردند.رومانو پرودی از دموكراسی مسیحی به قدرت رسید و ائتلافی را رهبری می كند كه در آن بهترین و بدترین بخش سیاست ایتالیا قرار دارد. او سعی داشت برلوسكنی را از قدرت به زیر آورد و موفق هم شد.
وی زمانی كه به هدف خود دست یافت، ایتالیا به همان جایی كه بود بازگشت، به بحث ها، اختلاف ها، بحرانها، تغییر دولتها و آینده نامعلوم سیاسی.كانون بحران دولت پرودی در افغانستان دور افتاده قرار دارد. قطعاً به علت خطر تلقی شدن به عنوان متحد دولت بوش بود، خطری كه بسیاری از دولتهای اروپایی را تهدید می كند. پرودی راه زاپاته رو را ادامه داد و از عراق خارج شد، اما نیروهای ایتالیایی در افغانستان باقی ماندند.ائتلاف چپ میانه رو خروج از افغانستان را نیز از وی خواستار شد اما پرودی به خوبی از وزنه واشینگتن آگاهی داشته و دارد.
او قصد نداشت كاملاً به بوش پشت كند.سیاست خارجی ایتالیا در مورد افغانستان در سنا به رأی گذاشته شد. ائتلاف چپ میانه رو با ۱۵۸ رأی مثبت در برابر ۱۳۶ رأی منفی و ۲۴ رأی ممتنع پیروز شد اما چون آرای ممتنع به آرای منفی اضافه می شوند، این ائتلاف تنها به خاطر دو رأی مغلوب شد.
این رأی گیری، دادن رأی اعتماد نبود كه پرودی مجبور شود به علت بدست نیاوردن آرای لازم استعفا دهد، اما چون ماسیمو دالما، وزیر خارجه دولت وی اعلام كرده بود كه اگر نتیجه را از دست دهد، همه اعضای دولت باید به خانه بروند، پرودی نیز مجبور شد برود و استعفا كرد.اما داستان به اینجا ختم نمی شود. پرودی برگشت و بدین ترتیب از فراخوان انتخابات جلوگیری شد، اگر این اتفاق نمی افتاد پیروزی برای سومین بار از آن برلوسكنی بود.
كارشناسان اروپایی معتقدند كه ایتالیا نیازمند اصلاحاتی است كه همواره از آن امتناع كرده است. این امر محقق نخواهد شد زیرا ایتالیایی ها زندگی در بحران پیاپی را تجربه كرده اند، بدون اینكه زندگی آنها آسیب زیادی ببیند.
هر بار تقریباً در زوال كامل قرار می گیرند اما هرگز افول نمی كنند.چنین وضعی نمی تواند در كشورهایی از قبیل فرانسه، اسپانیا، آلمان یا انگلیس ادامه یابد. در ایتالیا این مسأله وجود دارد و دولت این كشور بسیار شكننده است اما ایتالیایی ها به كار خود ادامه می دهند.

منبع : روزنامه ابرار