نگاهی به کارنامه ملی کاپیتان محبوب رم

از همان اولین بازی برای لاجوردی پوشان ایتالیا، مشخص بود كه او یك بازیكن ویژه است. فرانچسكو توتی پس از انجام ۵۸ بازی ملی و ۹ گل زده و با بهبودی از یك مصدومیت شدید تصمیم گرفت به دوران درخشان خود در تیم ملی پایان دهد.
او نخستین بار در اكتبر سال ۱۹۹۸ و در رقابت های مقدماتی یورو ۲۰۰۰ برابر سوییس به میدان رفت و به دلیل بازیهای خوب خود در مرحله مقدماتی این فرصت را به دست آورد كه در رقابت های قهرمانی اروپا شركت كند و بدرخشد به نحوی كه برخی بر این باور بودند كه او باید به عنوان برگزیده جام انتخاب می شد. توتی برابر رومانی و بلژیك گلزنی كرد و در راهیابی ایتالیا به فینال مؤثر بود اما متأسفانه ایتالیا در شرایطی باور نكردنی و با گل طلایی ترزگه جام را به فرانسه واگذار كرد اما به هر حال او مرد برگزیده فینال یورو ۲۰۰۰ لقب گرفت.
در جام جهانی ۲۰۰۲ و ایتالیا به عنوان یكی از تیم های پیشرو برای فتج جام مطرح بود اما توتی تأثیرگذاری لازم را نداشت و آتزوری در مرحله یك هشتم نهایی به وسیله كره جنوبی میزبان مشترك جام حذف شد. در آن بازی توتی پس از دریافت كارت زرد اول، در محوطه جریمه خود را به زمین انداخت و به خاطر تلاش برای فریب داور از زمین اخراج شد تا رؤیای او در جام جهانی ۲۰۰۲ پایان یابد. یورو ۲۰۰۴ به نظر پایانی تلخ برای قهرمان تیم ملی ایتالیا بود.
او در دیدار با دانمارك به صورت كریستین پولسن هافبك حریف آب دهان انداخت و كمیته انضباطی این رقابت ها او را ۳ جلسه محروم كرد و به این ترتیب نمی توانست تا نیمه نهایی تیم را همراهی كند اما ایتالیا به مربیگری تراپاتونی نتوانست از مرحله گروهی صعود كند و به این ترتیب او یك تورنمنت ناامیدكننده دیگر را پشت سر گذاشت. پس از آن توتی تمام توجه خود را به حضوری مثبت و موفق در جام جهانی ۲۰۰۶ معطوف كرد.
وی كه در سال ۲۰۰۶-۲۰۰۵ فصل خوبی در رم داشت در هفته ۲۶ این رقابت ها با تكل خشن مدافع امپولی پایش شكست و در فاصله ۴ ماه مانده به آغاز رقابت ها به یك معجزه نیاز داشت تا راه خود را برای سفر آلمان هموار كند اما معجزه بود یا سرنوشت توتی كه كاملاً هم آماده نبود از سوی مارچلو لیپی در تركیب ایتالیا قرار گرفت.
برخی فكر كردند با شرایط پس از آن مصدومیت، انتخاب توتی یك اشتباه بزرگ بوده است از آنجا كه سن توتی زیاد شده بود و این احتمال وجود داشت كه این آخرین تورنمنت وی باشد و با توجه به اینكه به جز درخشش در یورو ۲۰۰۰ توتی نتوانسته بود در عرصه ملی نمایش شایسته ای داشته باشد این بار نوبت او بود كه خودی نشان دهد. در مرحله گروهی برابر غنا و جمهوری چك بازیهای خوبی از خود نشان داد هرچند كه بازی او برابر امریكا اصلاً تعریفی نداشت.
در هر حال ایتالیا به عنوان تیم نخست راهی مرحله یك هشتم نهایی شد و به سد محكمی به نام استرالیا خورد. توتی در این دیدار بازی را از روی نیمكت آغاز كرد. با اخراج ماتراتزی در دقیقه ۴۹ كار ایتالیا سخت تر شد اما در نهایت بازی در وقت های عادی بدون گل به پایان رسید. در آخرین دقیقه وقت های اضافی فابیو گروسو در محوطه جریمه كانگوروها سرنگون شد و ضربه پنالتی به توتی سپرده شد.
او تمام فشار روانی روی شانه هایش را به پا منتقل كرد و با ضربه ای دیدنی این پنالتی حساس را گل كرد. در یك چهارم نهایی برابر اوكراین توتی با یك پاس عمقی زیبا فرصت گل زدن را برای لوكاتونی فراهم كرد و ۹۰ دقیقه حضور مؤثر در میدان داشت. در نیمه نهایی و بازی حساس برابر آلمان میزبان، ایتالیا با ۲ گل دقایق پایانی وقت های اضافی این تیم را شكست داد و به فینال رسید. توتی ۱۲۰ دقیقه بازی كرد اما نتوانست تأثیرگذار باشد.
در فینال جام جهانی برابر فرانسه و آخرین بازی توتی با پیراهن ایتالیا او پس از نمایش ضعیف در دقیقه ۶۱ جای خود را به ده روسی داد اما به هر حال ایتالیا در ضربات پنالتی قهرمان جهان شد و توتی نیز در این افتخار سهیم بود.
پس از جام جهانی او اشتیاق و انگیزه اش را برای بازی در تیم تحت هدایت روبرتو دونادونی از دست داد و چند هفته پیش از تیم ملی ایتالیا خداحافظی كرد. توتی بازیكن بزرگی بود اما فقدانش در تیم ملی ایتالیا احساس نخواهد شد. قطعاً هواداران آتزوری برای او دلتنگ می شوند اما لاجوردی پوشان به كار خود ادامه می دهند.

سید علی بلندنظر

منبع : روزنامه ایران ورزشی