اشتغال زن در اسلام

از آیات و شواهد روایی می توان استفاده كرد كه اسلام نسبت به اشتغال زنان دید منفی ندارد و كار و تلاش اقتصادی را در خانه یا در بیرون از خانه برای زن ممنوع نكرده است. اگر آیه شریفه (لاَ تأكلوا اموالكُم بینكُم بِالباطلِ) از برخی از معاملات نهی كرده و آن را باطل دانسته، برای همه است و تفاوتی میان زن و مرد نیست. جنسیت در هیچ یك از انواع معاملات و تجارات، دخالت ندارد. این گونه نیست كه زن به دلیل جنسیت، از برخی از معاملات ممنوع، و مرد مجاز باشد. به همین سبب می بینیم در كتاب های فقهی، زنان از تجارت یا قرادادی استثنا نشده یا از اختیار شغل خاصی منع نگردیده اند. بلی، كارهایی همچون قضاوت، ولایت و رهبری و امامتِ جماعت برای زن ممنوع است، اما این ها تخصصاً از موضوع بحث خارج هستند; زیرا در فرهنگ اسلامی، به هیچ یك از این امور به عنوان شغل نگاه نمی شود تا گفته شود در اسلام برخی از شغل ها ویژه مردان است و زنان را در آن راهی نیست.
تذكر این نكته نیز ضروری است كه آنچه به عنوان دیدگاه قرآن، در ارتباط با اشتغال زنان بیان شد مربوط به نفس كار و تلاش اقتصادی و بیان جواز این عمل برای زنان است. اما اینكه زنان برای حضور در محل كار چه شرایطی را باید رعایت كنند، چه شغلی برای زن شایسته تر است، كدام كار با حالت روحی و جسمی زن متناسب است، حق تقدّم با كارِ خانه است یا بیرون، در صورت تزاحم میان رسیدگی به فرزندان و همسر و اشتغال به كار بیرونی، ترجیح با كدام است، این پرسش ها و ده ها پرسش دیگر، كه بیان آن ها در این مختصر نمی گنجد، باید در جای خود به طور جداگانه بحث شود. اما اجمالا تذكر داده می شود، كه بر اساس آموزه های دینی، خانواده در اسلام اصلی بنیادین بوده و حفظ و حراست از آن لازم است. زن ركن خانواده و مظهر خالقیت خدا و وظیفه تولید نسل و پرورش و تربیت آن را بر عهده دارد. حق اشتغال زن، نباید سبب از هم پاشیدن خانواده یا كنار گذاشتن وظیفه پرورش نسل سالم شود. بنابراین، در مواقع تزاحم بین كار و ازدواج، یا كار و رسیدگی به وظایف همسری و پرورش كودك، و عدم امكان جمع بین آن ها، خانواده مهم تر است و بر اساس اصل تقدیم اهم بر مهم، در امور متزاحم باید اشتغال زن فدای حفظ خانواده شود.
منبع http://www.qabas.org/marefat

منبع : آموزش و پرورش استان خراسان