شایسته ترین دوستی ها

از هر چه بگذریم، سخن دوست خوش تر است . و چه دوستانی شایسته تر از"اهل بیت "، برای عشق ورزیدن ، دوست داشتن ، رابطه قلبی داشتن ، به یاد آنها زیستن و نفس كشیدن و با عشق و محبت آنان تربیت كردن فرزند و در نتیجه آن ساختن جامعه است .
وقتی با كسی یا كسانی رابطه داریم ، از آنان یاد می كنیم ، تماس میگیریم و احوالپرسی می كنیم به دیدارشان می رویم ، به مهمانی دعوتشان می كنیم، در غم و شادی آنان شریك می شویم ، در سفر و حضر، پیوند با آنان را مغتنم می شماریم و این رابطه را در همه شئون زندگی خویش ، جریان و سریان می دهیم .
اهل بیت عصمت و دودمان پاك پیامبر ، دوست داشتنی ترین خانواده ای هستند كه می توان نام برد و پاك تر از آنها وجود ندارد و قرآن به طهارت آنان گواهی داده است و نیز این فرمان قرآن كه" كونوا مع الصادقین " یعنی با راستان و راستگویان باشید، بر آن دودمان مطهر تطبیق و تفسیر شده است و مزد رسالت حضرت رسول ، " مودت ذی القربی " قرار داده شده است .
با این خاندان تا چه حد رابطه مودت و دوستی داریم ؟ تا چه حد عترت پیامبر، در خانواده ما حضور دارند ؟ آیا عطر وبوی محبت اهل بیت را، در بین خانه و خانواده و فرزندان و بستگانمان ،گسترده ایم؟ اگر عشق انس با خاندان پیامبر (ص) یك وظیفه است ، تا چه حد خود و فرزندانمان به این وظیفه عمل كرده ایم و دیگران را به ادای این تكلیف فرا خوانده ایم ؟
طبیعی است كه سخن از " تربیت ولایی " به میان آید و پرواراندن نسلی علی دوست و محب خاندان رسول و دلباخته و پیرو اهل بیت ، كه در غم ها و شادیهای این مجموعه نورانی ، غمگین و شادمان شوند . ایشان میان خود و آنان علقه و پیوندی درونی ، عاطفی و روحی احساس می كنند و همین پیوند را سرمایه و خمیر مایه همرنگی و همراهی با آنان قرارمی دهند .
حضرت علی (ع) می فرمایند : " علیكم بحب آل نبیكم فانه حق الله علیكم " بر شما باد دوست داشتن خاندان پیامبرتان ، كه این، حق خداوند بر شماست . "
راستی با این توصیه پیامبر اكرم چه كرده ایم كه از ما خواسته است :
" ادبوا اولادكم علی حبی و حب اهل بیتی "
فرزندانتان را با محبت من و محبت خاندان من تربیت و تادیب كنید . "
چنین تربیتی برای فرزندان مصونیت می آورد . دل های شیفته اهل بیت و فرزندان آشنا ودوستدار خاندان پیامبر، كمتر در معرض فساد اخلاق و بی هویتی و خود باختگی در برابر فرهنگ بیگانه و وسوسه های شیطانی و انحرافات قرار می گیرند . وقتی خداوند آنان را از لغزش ها، مصونیت بخشیده است . (عصمكم الله من الزلل)، این عصمت اخلاقی در مرتبه نازل تری به هواداران و شیفتگان هم سرایت می كند و دو ستدار اهل بیت ، دوستدار طاعت و پاكی و بندگی و قرآن و نماز و دعا و همكاری اجتماعی و كمك به محرومان و مبارزه با ظالمان هم خواهد بود .
آنان كه در صحنه های مختلف جهادو امر به معروف ونهی از منكر و یاری مردم و رفع فتنه ها و عزت خواهی و ظلم ستیزی ، از عصر امامان معصوم تا كنون ، میدان دار و حاضر و فعال بوده اند ، از علی دوستان و عاشقان حسین و محبان اهل بیت بوده اند و الگویشان دراین راه ، خاندان عصمت بوده است . و ما ایشان را تجسم همه خوبیها و پاكیها می دانیم و می گوییم :
این عشق و علاقه و باور ، اهل محبت را به طاعت می كشاند و همدلی به همراهی منتهی می گرد و این محبت ، بركت خانه و خانواده و نمك زندگی می شود . گوهر محبت اهل بیت ، بسیار نفیس و قیمتی است . به گفته روایات ، گناهان را می شوید ، دل را پاك می كند ، مایه كمال دینداری انسان می شود ، وسیله برخورداری از شفاعت اهل بیت می گردد، روز قیامت ایمنی می آورد و از آتش دوزخ نجات می دهد .می توان اذعان داشت كه ، ثمره ای چون بهشت ، پیامد این محبت است زیرا كه در آخرت ، دوستداران با دوست خود (اهل بیت) محشور می شوند و آثارو بركات فراوانی دارد و در یك كلمه به گفته حضرت رسول ، سود دنیا و آخرت را به همراه دارد .
با این همه ارزش و اثر،كه در محبت است چرا "حب اهل بیت " را در دل و جان خویش نپرورانیم و نیفزاییم؟ و چرا فرزندان خود را با این محبت بارنیاوریم ؟
والدین می توانند با انجام دادن این اعمال كه در پایین به ذكرش می پردازیم ، عشق به اهل بیت را در دل و جان فرزندانشان همچو بذری بكارند و همچو نهالی غرس كنند و پیوسته آن را آبیاری كنند، تا هر چه بالنده تر و ریشه دارتر شود :
▪ نامگذاری فرزندان به نامهای اهل بیت
▪ بردن فرزندان به مجالس جشن و عزای امامان
▪ بردن آنان به زیارت قبور و حرم های مطهرشان
▪ برگزاری مجالس بحث و گفتگو در ایام ولادت و شهادت معصومین در خانه ها
▪ تشویق فرزندان برای خواندن كتاب درباره آنان
▪ نوشتن مقاله و سرودن شعر درباره شخصیت آنان
▪ شركت در مسابقه های مربوط به اهل بیت به عنوان بهترین الگو در زمینه كمالات و خوبی ها
▪ گفتن داستانهایی از سیره و زندگی آنان برای كودكان
▪ نقل داستانهای جذاب از دوستان و علاقه مندان این خاندان
▪ بیان خاطرات كرامت دیدگان و شفایافتگان از ناحیه اهل بیت
▪ برگزاری جلسات و تاسیس هیات های عزاداری
▪ برخورد احترام آمیز با نام و یاد ائمه پیش فرزندان و كوچك ترها
▪ هدیه وجایزه دادن به آنان به خاطر هم نام بودن با یكی از معصومان
▪ ذكر فضائل و مناقب اهل بیت بر اساس روایات
برقراری " رابطه با اهل بیت " بر مبنای محبت و عشق ، بسیار ثمر بخش است. نوجوانانی كه در پی یافتن الگویند ، می توانند از شخصیت دوست داشتنی آنان الگو و سر مشق بگیرند و چنان به این الگو ها افتخار كنند ،كه حاضر نشوند آن را با هیچ چیز دیگری عوض كنند وهمواره زبان حالشان این بیت باشد كه:
مهر تو را به عالم امكان نمی دهم این گنج ، پر بهاست من ارزان نمی دهم امام صادق (ع) فرمود:
" لا تستصغر مودتنا فانها من الباقیات الصالحات " كم و كوچك مشمار چرا كه از باقیات صالحات و شایسته ترین های ماندگار است. "
اینكه امام امت( قدس سره) در مقدمه وصیت نامه خویش مكرر با تعبیر "ما مفتخریم كه ... " نسبت به پیروی از مذهب اهل بیت و داشتن پیشوایان و الگوهایی چون ائمه معصومین ابراز خرسندی و سر بلندی می كند ، نشانه شناخت والا از ارزش و قیمت این گوهر است .
با عترتیم و چون غزل عاشقانه ایم
بر شاخه بلند ولایت ، جوانه ایم
در دام عشق ، دانه رنج و بلا خوش است
عمری است ما اسیر همین دام و دانه ایم

منبع : تبیان