چهارشنبه, ۲۷ تیر, ۱۴۰۳ / 17 July, 2024
مجله ویستا

انعکاس‌ آرمان‌ های‌ ملت‌


انعکاس‌ آرمان‌ های‌ ملت‌
● نقش‌ مهم‌ مطبوعات‌ در رشد و صلاح‌ كشور
«در باب‌ نشریات‌، خودتان‌ می‌ دانید كه‌ نقش‌ نشریات‌ در هر كشوری‌ از همه‌ چیزها بالاتر است‌. روزنامه‌ها و مجلات‌ می‌ توانند كه‌ یك‌ كشوری‌ را رشد بدهند به‌ راهی‌ كه‌ صلاح‌ كشور است‌ و می‌ توانند كه‌ به‌ عكس‌ عمل‌ بكنند.»«... نشریه‌ بسیار خوب‌ است‌ و در صورتی‌ كه‌ محتوای‌ آن‌ محتوای‌ آموزنده‌ باشد و دست‌ اندركاران‌ آن‌ متعهد باشند، این‌ نشریه‌ راس‌ همه‌ امور می‌ شود. انسان‌ اگر انصاف‌ داشته‌ باشد، باید به‌ خاطر مردمی‌ كه‌ قلم‌ها را برای‌ اینها آزاد گذاشته‌ اند، از قلم‌ و قدمش‌ استفاده‌ كند و دیانت‌ هم‌ اقتضای‌ همین‌ را می‌ كند. ما باید نشریاتمان‌ مفید باشد و اخلاق‌ جامعه‌ را اصلاح‌ كنیم‌...»
● جایگاه‌ خطیر مطبوعات‌ در هدایت‌ و ضلالت‌ جامعه‌
«اگر خدای‌ نخواسته‌ قلمهای‌ شما بلغزد و از تعهدی‌ كه‌ برای‌ خدای‌ تبارك‌ و تعالی‌ باید داشته‌ باشید غفلت‌ بكنید، اینجور نیست‌ كه‌ تنها به‌ شما و دوستان‌ و هم‌ مذهب‌ و هم‌ دین‌ شما ضرر بزند، به‌ همه‌ ضرر می‌ زند، پس‌ یك‌ ضرر كوچك‌ نیست‌. شما كه‌ روزنامه‌ كثیر الانتشاری‌ در دستتان‌ است‌، باید توجه‌ كنید كه‌ مسوولیت‌ بسیار خطیری‌ پیش‌ مردم‌ و ملت‌های‌ جهان‌ دارید كه‌ اگر ارشاد كنید مردم‌ را بالاتر از طاعت‌هایی‌ است‌ كه‌ در گوشه‌ خانه‌ و یا یك‌ مجلس‌ كه‌ چند هزار نفر هستند می‌ باشد. قلم‌ شما اگر ارشادی‌ باشد، ملت‌ را به‌ راه‌ راست‌ هدایت‌ می‌ كندو می‌ تواند مردم‌ را از انحراف‌ نجات‌ دهد...»
«باید بدانید كه‌ اگر دو هزار مجله‌ چاپ‌ كنید، لااقل‌ پنج‌ هزار نفر این‌ مجله‌ را می‌ خواهند و یك‌ عده‌ كثیری‌ هم‌ آن‌ را مطالعه‌ می‌ كنند. اگر تیتراژ روزنامه‌ یی‌ دویست‌ هزار باشد، پانصد هزار نفر آن‌ را مطالعه‌ می‌ كنند و اگر انحراف‌ باشد، پانصد هزار نفر را منحرف‌ می‌ كند و این‌ مسئولیت‌ كوچكی‌ نیست‌. این‌ غیر از معصیتی‌ است‌ كه‌ در خانه‌ است‌. آن‌ هم‌ معصیت‌ است‌ اما نه‌ بزرگی‌ این‌. هر چه‌ تیراژ شما بیشتر باشد، باید بیشتر توجه‌ به‌ اصلاح‌ آن‌ بكنید. آنها كه‌ می‌ گویند تیراژ بیشتر، توجه‌ مردم‌ بیشتر است‌، پس‌ هر چه‌ می‌خواهیم‌ می‌ نویسیم‌؟ اشتباه‌ می‌كنند. آنها مسئولیت‌ بیشتر دارند.»
«... مجله‌ نوشتن‌ مسئولیتی‌ بزرگ‌ دارد، هم‌ پیش‌ خدای‌ تبارك‌ و تعالی‌، هم‌ پیش‌ مردم‌. ممكن‌ است‌ اینها مملكتی‌ را به‌ فساد بكشانند، اگر كوشش‌ نكنند در اینكه‌ اصلاح‌ كنند، و اگر آن‌ كه‌ می‌ نویسد از روی‌ صلاحدید و مبانی‌ غیر نفسانی‌ و رسوا نكردن‌ مسلمانان‌ و اینطور مسائل‌ باشد، مجله‌ها مفید خواهند بود و مردم‌ رو به‌ تباهی‌ نمی‌ روند.»
● ضرر رسانه‌های‌ گروهی‌ مخرب‌ بیشتر از سلاحهای‌ نظامی‌
«ملت‌ عزیز در طول‌ ۵۰ سال‌ سیاه‌ اخیر گرفتار مجلات‌ و روزنامه‌های‌ تخریب‌ كننده‌ و فاسد كننده‌ نسل‌ جوان‌ او از آنها بدتر سینماها و رادیو تلویزیون‌ بود كه‌ با برنامه‌های‌ خود، ملت‌ را به‌ حد وافر در آغوش‌ غرب‌ و غرب‌ زده‌ها غلتانید و ضررهای‌ رسانه‌های‌ گروهی‌ از خرابی‌های‌ توپ‌ و تانك‌ها و سلاحهای‌ مخرب‌ بالاتر و بدتر است‌، چه‌ كه‌ ضررهای‌ سلاحها گذراست‌ و ضررهای‌ فرهنگی‌ باقی‌ و به‌ نسلهای‌ بعد انتقال‌ پیدا می‌ كند. چنانچه‌ دیدید و می‌ بینید.»
● مطبوعات‌ منحرف‌ دوران‌ ستمشاهی‌ و سوق‌ دادن‌ جوانان‌ بسوی‌ شرق‌ و غرب‌
«مجله‌ها با مقاله‌ها و عكس‌های‌ افتضاح‌ بار، و اسف‌ انگیز و روزنامه‌ها با مسابقات‌ در مقالات‌ ضد فرهنگی‌ خویش‌ و ضد اسلامی‌، با افتخار، مردم‌ بویژه‌ طبقه‌ جوان‌ موثر را به‌ سوی‌ غرب‌ یا شرق‌ هدایت‌ می‌ كردند.»
● صدمات‌ فراوان‌ مطبوعات‌ دوران‌ ستم‌شاهی‌ به‌ اسلام‌ و كشور
«ما یكی‌ از گرفتاری‌های‌ بزرگمان‌ در زمان‌ طاغوت‌ گرفتاری‌ به‌ دست‌ مطبوعات‌ بود. طاغوت‌ مهره‌هایی‌ كه‌ در خدمت‌ او بودند و در خدمت‌ اجانب‌، انتخاب‌ می‌كرد و زبده‌های‌ آنها را انتخاب‌ می‌كرد برای‌ اداره‌ مطبوعات‌ و برای‌ تبلیغات‌ به‌ ضد اسلام‌ و به‌ ضد كشور، لكن‌ با آب‌ و رنگ‌ اسلامی‌ و ملی‌ من‌ نمی‌دانم‌ كه‌ صدمه‌یی‌ كه‌ كشور ما و اسلام‌ از مطبوعات‌ در زمان‌ طاغوت‌ دید بیشتر بود یا صدماتی‌ كه‌ از سایر ارگان‌های‌ طاغوتی‌. مطبوعاتی‌ كه‌ حامل‌ پیام‌ ملت‌ و حامل‌ پیام‌ اسلام‌ باید باشد و مبلغ‌ احكام‌ اسلام‌ و مجری‌ احكام‌ اسلام‌ و مهذب‌ جامعه‌ باید باشد و اخلاق‌ را در جامعه‌ باید پخش‌ بدهد اخلاق‌ الهی‌ را، در زمان‌ طاغوت‌ درست‌ بر عكس‌ همه‌ این‌ معانی‌ ماموریت‌ داشتند كه‌ كشورها را با آن‌ تبلیغات‌ دامنه‌ دار این‌ رسانه‌های‌ طاغوتی‌، تمام‌ مسائل‌ اسلامی‌ و تمام‌ مسائل‌ كشوری‌ را به‌ طرف‌ منافع‌ طاغوتی‌ سوق‌ دهند و صدمه‌یی‌ كه‌ اسلام‌ از مطبوعات‌ و رسانه‌های‌ طاغوتی‌ خورد از كمتر دستگاه‌هایی‌ خورد و آنقدر كه‌ جوان‌های‌ ما را این‌ مطبوعات‌ فاسد و آن‌ مجله‌های‌ فاسدتر و آن‌ رادیوو تلویزیون‌های‌ فاسد تر به‌ فساد كشیدند معلوم‌ نیست‌ كه‌ مراكز فساد آنقدر به‌ فساد كشیده‌ باشند. این‌ مجلات‌ بود و این‌ مطبوعات‌ و این‌ رادیو تلویزیون‌ و تمام‌ این‌ رسانه‌های‌ گروهی‌ بود كه‌ جوان‌های‌ ما را به‌ جای‌ اینكه‌ بطرف‌ دانشگاه‌ بكشند بطرف‌ علم‌ و ادب‌ بكشد، بطرف‌ فساد كشاند.»
● بنگاه‌ هدایتی‌ و تربیتی‌ مردم‌
«مطبوعات‌ باید یك‌ مدرسه‌ سیار باشند تا مردم‌ را از همه‌ مسائل‌ روزگار آگاه‌ نمایند و به‌ صورتی‌ شایسته‌ از انحرافات‌ جلوگیری‌ كنند و اگر كسی‌ انحرافی‌ دید با آرامش‌ در رفع‌ آن‌ بكوشند. بطور كلی‌ مطبوعات‌ باید یك‌ بنگاه‌ هدایت‌ باشند، یعنی‌ به‌ صورتی‌ كه‌ اگر دست‌ مردم‌ بیفتد مردم‌ هدایت‌ شوند.»
‌● تربیت‌ نسل‌ جوان‌
«اگر مطبوعات‌ متحول‌ بشود (و ان‌ شاالله‌ می‌ شود و شده‌ است‌) متحول‌ بشود به‌ یك‌ مركزی‌ كه‌ بخواهند تقوا را در جامعه‌ منتشر كنند، وقتی‌ جوانها و بچه‌های‌ تازه‌ رسما وارد می‌ شوند. در میدان‌ فعالیتهای‌ اجتماعی‌ بروند، دنبال‌ روزنامه‌، روزنامه‌ مربی‌ باشد، گوش‌ كنند به‌ رادیو، رادیو مربی‌ باشد، نگاه‌ كنند به‌ تلویزیون‌، تلویزیون‌ مربی‌ باشد. نگاه‌ كنند به‌ مجلات‌، مجلات‌ مجلاتی‌ باشد كه‌ تربیت‌ بكند، این‌ جوان‌ وقتی‌ كه‌ به‌ هر جا توجه‌ كرد، دید كه‌ گوش‌ و چشمش‌ پر شده‌ از تربیت‌ اینطور بار می‌ آید. اگر رها بشود، هرزه‌ بار می‌ آید.»
● بیدارگری‌ توده‌های‌ مردم‌
«باید دانشمندها فكر بكنند، مردم‌ را بیدار بكنند قلم‌ تنها فایده‌ ندارد، اعتماد به‌ دولت‌ها فایده‌ ندارد، خود مردم‌ و خود نویسندگان‌ و گویندگان‌ بایدمردم‌ را بیدار كنند و قلمی‌ فایده‌ دارد كه‌ بیدارگر توده‌های‌ مردم‌ باشد...»
● خدمت‌ به‌ كشور و اسلام‌
«شما حضرات‌ آقایان‌ كه‌ در پیروزی‌ انقلاب‌ سهیم‌ بودید و اسلام‌ و ایران‌ مال‌ خودتان‌ است‌، سعی‌ كنید قلم‌ها و زبانهایتان‌ در خدمت‌ انقلاب‌ و به‌ ثمر رسیدن‌ آن‌ كه‌ آزادی‌ و استقلال‌ در سایه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ و زیر پرچم‌ توحید و اسلام‌ بزرگ‌ است‌ باشد. سعی‌ كنید روحیه‌ ملت‌ را تقویت‌ نمایید و در مقابل‌ فحاشیهای‌ منحرفین‌ كه‌ برای‌ تضعیف‌ روحیه‌ ملت‌ است‌، بی‌ دریغ‌ فعالیت‌ نمایید و از تضعیف‌ اشخاص‌ و یا گروههایی‌ كه‌ در خدمت‌ جمهوری‌ اسلامی‌ هستند و تضعیف‌ آنان‌ مستقیما خدمت‌ به‌ جهانخوارانی‌ است‌ كه‌ در كمین‌ نشسته‌ اند تا از قلمها و زبانهای‌ شما بهره‌ گیری‌ كنند، بپرهیزید...» «... مطبوعات‌ باید همیشه‌ در خدمت‌ اسلام‌ عزیز و مردم‌ و كشور باشند.»
«مجله‌ باید در خدمت‌ كشور باشد، خدمت‌ به‌ كشور این‌ است‌ كه‌ تربیت‌ كند و جوان‌ تربیت‌ كند، انسان‌ درست‌ كند، انسان‌ برومند درست‌ كند، انسان‌ متفكر درست‌ كند تا برای‌ مملكت‌ مفید باشد. مجله‌ باید وقتی‌ كسی‌ بخواند، ببینید، اگر مطلبی‌ دارد، مطلبی‌ باشد كه‌ بسیج‌ كند این‌ را برای‌ حفظ‌ استقلال‌ خودش‌. برای‌ حفظ‌ آزادی‌ خودش‌. اگر مجله‌، این‌ مجله‌ است‌، مجله‌ اسلامی‌ است‌ و مجله‌ جمهوری‌ اسلامی‌. اگر مجله‌ همان‌ مسائل‌ سابق‌ است‌ منتها حالا یك‌ خورده‌ تخفیفش‌ داده‌ اند لكن‌ باز هست‌، اگر آن‌ باشد نباید اسمش‌ را مجله‌ جمهوری‌ اسلامی‌ گذاشت‌، باید اسمش‌ را مجله‌ طاغوتی‌ گذاشت‌.»
«... لكن‌ مطبوعات‌، سینما، تلویزیون‌، رادیو، مجله‌ها، همه‌ اینها برای‌ خدمت‌ به‌ یك‌ كشور است‌، اینها باید در خدمت‌ باشند، نه‌ اینكه‌ هر كه‌ پا شود و یك‌ مجله‌ یی‌ درست‌ كند و هر چه‌ دلش‌ بخواهد در آن‌ باشد و هر عكسی‌ بهتر مشتری‌ داشته‌ باشد توی‌ آن‌ بیندازد. عكسهای‌ مهیج‌، عكس‌های‌ مهوع‌ در آن‌ بیندازند كه‌ مشتریهایش‌ زیاد بشود، آنوقت‌ اسمش‌ مطبوعات‌ است‌ و عرض‌ می‌ كنم‌ صاحب‌ قلم‌ است‌ و آزادی‌ هم‌ می‌ خواهد !! باید دید تو چه‌ می‌ كنی‌، چه‌ خدمتی‌ در ازای‌ به‌ این‌ مملكت‌ می‌ كنی‌، با ملتت‌ داری‌ چه‌ می‌ كنی‌؟ با قلمت‌ داری‌ بچه‌های‌ ما را به‌ باد فنا می‌ دهی‌ یا تربیت‌ می‌ كنی‌»
● انعكاس‌ آزمانهای‌ ملت‌
«... نقش‌ مطبوعات‌ در كشور منعكس‌ كردن‌ آرمانهای‌ ملت‌ است‌. مطبوعات‌ باید مثل‌ معلمینی‌ باشند كه‌ مملكت‌ را و جوانان‌ را تربیت‌ می‌ كنند و آرمان‌ ملت‌ را منعكس‌ می‌ كنند.
در مملكتی‌ كه‌ در آن‌ همه‌ خونریزی‌ شد و آن‌ همه‌ ملت‌ ما خون‌ دادند تا اینكه‌ یك‌ جمهوری‌ اسلامی‌ موافق‌ آرا اكثریت‌ قریب‌ به‌ اتفاق‌ محقق‌ شد و دست‌ خائنین‌ كوتاه‌ گردید و دست‌ چپاولگران‌ قطع‌ شد، اگر مطبوعات‌ در مطبوعات‌ بخواهند باز به‌ پشتیبانی‌ از جنایتكاران‌ و خیانتكاران‌ چیزی‌ بنویسند، این‌ مطبوعات‌ ما نیست‌، این‌ خیانت‌ است‌. باید مطبوعات‌ آنچه‌ كه‌ ملت‌ می‌ خواهند بنویسند، نه‌ آنچه‌ كه‌ برخلاف‌ مسیر است‌ و بر خلاف‌ آمال‌ جامع‌ ملت‌ است‌...»
«باید مطبوعات‌ در خدمت‌ كشور باشند، نه‌ بر ضد انقلاب‌ كشور، مطبوعاتی‌ كه‌ بر ضد انقلاب‌ كشور هستند اینها خائن‌ هستند مطبوعات‌ باید منعكس‌ كننده‌ آمال‌ و آرزوی‌ ملت‌ باشند، مسائلی‌ كه‌ ملت‌ می‌ خواهند، آنها را منعكس‌ بكنند، البته‌ آزادند كه‌ یك‌ مطلب‌ دیگری‌ هم‌ كه‌ كسی‌ می‌ گوید منعكس‌ كنند، لكن‌ در توطئه‌ آزاد نیستند. ما از بعضی‌ مطبوعات‌ توطئه‌ می‌ فهمیم‌، برای‌ اینكه‌ می‌ بینیم‌ مسائلی‌ كه‌ بر ضد انقلاب‌ است‌ با آب‌ و تاب‌ و با تفسیر و طول‌ می‌ نویسند، مسائلی‌ كه‌ موافق‌ انقلاب‌ است‌ یا نمی‌ نویسند یا با اشاره‌ رد می‌ شوند. اینطور مطبوعات‌ مورد قبول‌ ملت‌ نیست‌ و مردم‌ نمی‌ خرند یك‌ همچو روزنامه‌ یی‌ را و اگر گفته‌ بشود بهشان‌ كه‌ این‌ روزنامه‌ها اینطور است‌، مردم‌ خودشان‌ نمی‌ خرند...»
● حركت‌ در مسیر انقلاب‌
«... ملت‌ روزنامه‌یی‌ را می‌خواهد كه‌ مطابق‌ آرای‌ خودش‌، مطابق‌ آرای‌ ملت‌، مطابق‌ خواسته‌های‌ ملت‌ رفتار كند مقاله‌ نویسی‌ نمی‌ خواهد، قصه‌ نویسی‌ نمی‌ خواهد، چیزهایی‌ را می‌ خواهد كه‌ مطابق‌ مسیر ملت‌ باشد...»
«... بطور كلی‌ در هر كشوری‌ مطبوعات‌ آن‌ كشور و تلویزیون‌ و رادیوی‌ آن‌ كشور باید در مسیر آن‌ ملت‌ و در خدمت‌ ملت‌ باشند. مطبوعات‌ باید ببیند كه‌ ملت‌ چه‌ می‌ خواهد، مسیر ملت‌ چیست‌، روشنگری‌ از این‌ طریق‌ داشته‌ باشد و مردم‌ را هدایت‌ كند. اگر مطبوعاتی‌ پیدا بشود، مسیر آنها بر خلاف‌ مسیر ملت‌ است‌، راهی‌ كه‌ آنها می‌ روند غیر از راهی‌ است‌ كه‌ ملت‌ می‌ روند و این‌ بر فرض‌ اینكه‌ ملت‌ هم‌ و دولت‌ هم‌ اجازه‌ بدهند كه‌ بنویسند و بگویند، لكن‌ مورد تایید این‌ ملت‌ نمی‌ تواند باشد و نباید آن‌ را حساب‌ كرد كه‌ یك‌ رسانه‌ ملی‌ است‌.»
«... روزنامه‌ از ملت‌ است‌ و برای‌ ملت‌ است‌ و چنانچه‌ بر خلاف‌ مسیر ملت‌ بخواهد یك‌ روزنامه‌یی‌ یا چیز دیگری‌ رفتار بكند، خود ملت‌ با او مخالفت‌ می‌ كنند. لازم‌ هم‌ نیست‌ كه‌ مخالفتش‌ این‌ باشد كه‌ بریزد و بزند و بشكند، نه‌ اینها این‌ كار را نمی‌ كنند، لكن‌ روزنامه‌ برای‌ خواننده‌ است‌، وقتی‌ خواننده‌ نباشد روزنامه‌ نیست‌...»«... امروز هم‌ كه‌ اقشار برای‌ رسیدن‌ به‌ آزادی‌ واستقلال‌ بپا خاسته‌ اند، مسوولیت‌ نویسندگان‌ محترم‌ و مسئول‌ به‌ مرحله‌ بسیار حساسی‌ رسیده‌ است‌. انحراف‌ از راه‌ ملت‌ اگر چه‌ یك‌ قدم‌ باشد، كمك‌ به‌ تباهی‌ و نیستی‌ ملت‌ شجاع‌ و خیانت‌ به‌ اسلام‌ و مسلمین‌ است‌. نویسندگان‌ محترم‌ بطور شایسته‌ خواسته‌های‌ ملت‌ را منعكس‌ كنند و به‌ جنبش‌ بزرگ‌ اسلامی‌ كمك‌ نمایند...»
«... شما از این‌ به‌ بعد توجه‌ به‌ این‌ معنا داشته‌ باشید كه‌ به‌ روی‌ همین‌ مسیر رفتار كنید، همانطوری‌ كه‌ ملت‌ دارد می‌ رود رفتار كنید نه‌ اینكه‌ به‌ اسم‌ آزادی‌ قلم‌ بر خلاف‌ مسیر ملت‌ مشی‌ كنید.»
«... مطبوعات‌ باید به‌ این‌ ملت‌ خدمت‌ كند و باید همان‌ را ه‌ را پیش‌ بگیرند كه‌ ملت‌ داشته‌ و بواسطه‌ آن‌ پیروز شده‌ است‌...»
● گسترش‌ تعالیم‌ اسلامی‌
«... آقایان‌ شما نویسندگان‌ الان‌ تكلیف‌ بسیار بزرگی‌ به‌ عهده‌ تان‌ هست‌، پیشتر قلم‌ شما را می‌ شكستند، الان‌ قلم‌ شما باز است‌ لكن‌ استفاده‌ از قلم‌ در راه‌ آزادی‌ هست‌، در راه‌ تعالیم‌ اسلامی‌ بكنید. این‌ ملت‌ كه‌ می‌ بینید، تمامشان‌ زیر بیرق‌ اسلام‌ است‌ كه‌ وحدت‌ پیدا كردند، اگرنبود قضیه‌ وحدت‌ اسلامی‌، ممكن‌ نبود اجتماع‌ اینها...»
● تبیین‌ خدمات‌ جمهوری‌ اسلامی‌
از مسائلی‌ كه‌ در مطبوعات‌ لازم‌ است‌ این‌ است‌ كه‌ مقداری‌ از اوراق‌ خودشان‌ را صرف‌ این‌ كنند كه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ چه‌ كرده‌ است‌. از وظایف‌ رادیو و تلویزیون‌ و مجلات‌ و سایر جاها این‌ است‌ كه‌ مسائلی‌ كه‌ واقع‌ شده‌ است‌، بگویند...»
● انتقاد اصلاحی‌
«... روزنامه‌ها باید با كسی‌ صورت‌ مخاصمه‌ نداشته‌ باشند بلكه‌ صورت‌ ارشادی‌ داشته‌ باشند، مطالب‌ را بگویند. انتقادها باید باشد زیرا یك‌ جامعه‌ تا انتقاد نشود اصلاح‌ نمی‌ شود عیب‌ هم‌ در همین‌ جاست‌ چون‌ سر تاپای‌ انسان‌ عیب‌ است‌ و باید این‌ عیبها را انتقاد كرد تا جامعه‌ اصلاح‌ بشود.»
● تشویق‌ تلاشگران‌ عرصه‌های‌ مختلف‌
«... باید با اخبار مردم‌ را تعلیم‌ كرد و باید اخبار به‌ صورتی‌ باشد كه‌ مفید باشد، باید كاری‌ شده‌ باشد تا اخبار باشد. آن‌ اشخاصی‌ كه‌ در اطراف‌ ایران‌ زحمت‌ می‌ كشند، وقتی‌ خبرشان‌ را دادید تشویق‌ می‌ شوند. این‌ طور نیست‌ كه‌ هم‌ للله‌ كار كنند و چه‌ بنویسید و چه‌ ننویسید، فرقی‌ نكند. ما مكلفیم‌ تا افراد را در هر رشته‌ تشویق‌ كنیم‌ تا امثالشان‌ زیاد بشود. اگر مطلبی‌ از این‌ طبقه‌ها در روزنامه‌ آبروی‌ خوبی‌ پیدا می‌ كنند. روزنامه‌ها مال‌ طبقه‌ سوم‌ است‌، مال‌ طبقه‌ اول‌ نیست‌ و این‌ هم‌ نیست‌ كه‌ همه‌ اش‌ مال‌ حكومت‌ باشد و از چیزهای‌ حكومتی‌ بنویسید، این‌ صحیح‌ نیست‌. به‌ نظر من‌ روزنامه‌ها برای‌ همه‌ مردم‌ است‌ و همه‌ مردم‌ حق‌ دارند.»
«رادیو تلویزیون‌ و مطبوعات‌ مال‌ عموم‌ است‌ چنانچه‌ شما هم‌ همین‌ اعتقاد را دارید كه‌ عموم‌ بر آنها حق‌ دارند از این‌ جهت‌ من‌ به‌ سهم‌ خود خیال‌ دارم‌ كه‌ راجع‌ به‌ من‌ كم‌ باشد، مگر در مواقع‌ حساسی‌ كه‌ لازم‌ است‌ كه‌ آن‌ هم‌ باید از ما سئوال‌ شود كه‌ آیا مطلبی‌ را باید نقل‌ بكنند یا خیر و الا آنچه‌ خوب‌ است‌ در رادیو تلویزیون‌ و مطبوعات‌ باشد، آن‌ است‌ كه‌ برای‌ كشور اثری‌ داشته‌ باشد. مثلا اگر زارعی‌ خوب‌ زراعت‌ كرد و زراعتش‌ خوب‌ بود، شما این‌ شخا را بجای‌ مقامات‌ كشور در صفحه‌ اول‌ روزنامه‌ بگذارید و زیرش‌ بنویسید این‌ زارع‌ چگونه‌ بوده‌ است‌، این‌ منتشر بشود یا كارمندی‌ خوب‌ كاركرد یا اگر طبیبی‌ عمل‌ خوبی‌ انجام‌ داد، عكس‌ او را در صفحه‌ اول‌ چاپ‌ كنید و بنویسید كه‌ این‌ عملش‌ چطور بوده‌ است‌. این‌ باعث‌ تشویق‌ اطبا می‌ شود و بیشتر دنبال‌ كار می‌ روند. یا مثل‌ اگر كسی‌ كشفی‌ كرد، باید موضوع‌ با عكس‌ و مطلب‌ باشد یا اگر كسی‌ سارقی‌ را دستگیر نمود، یا یك‌ كشاورز یا هنرمند یا جراح‌ كه‌ متاسفانه‌ نه‌ اسمشان‌ است‌ و نه‌ عكسشان‌ ! در حالی‌ كه‌ اینها لایقند تا در روزنامه‌ها مطرح‌ شوند.
خلاصه‌ باید اساس‌ تشویق‌ اشخاص‌ باشد كه‌ در این‌ كشور فعالیت‌ می‌ كنند؛ اینها به‌ این‌ كشور حق‌ دارند، به‌ این‌ روزنامه‌ها حق‌ دارند.»
● تعیین‌ حدود آزادی‌ در اسلام‌
«... مطبوعات‌ در نشر همه‌ حقایق‌ و واقعیات‌ آزادند. هر گونه‌ اجتماعات‌ و احزاب‌ از طرف‌ مردم‌ در صورتی‌ كه‌ مصالح‌ مردم‌ را به‌ خطر نیندازد آزادند و اسلام‌ در تمامی‌ این‌ شوون‌ حد و مرز آن‌ را تعیین‌ كرده‌ است‌.»
● مصلحت‌ كشور و انقلاب‌
«مطبوعات‌ در عین‌ حال‌ كه‌ یك‌ موسسه‌ محترم‌ و بسیار موثرند لكن‌ باید روی‌ موازین‌ مطبوعاتی‌ و خدمت‌ به‌ ملت‌ رفتار كنند، آزادی‌ قلم‌ و آزادی‌ بیان‌ معنایش‌ این‌ نیست‌ كه‌ كسی‌ بر ضد مصلحت‌ كشور قلمش‌ آزاد است‌ كه‌ بنویسد، بر خلاف‌ انقلابی‌ كه‌ مردم‌ خون‌ پایش‌ داده‌ اند بنویسد، همچو آزادی‌ صحیح‌ نیست‌. قلم‌ آزاد است‌ كه‌ مسائل‌ را بنویسد لكن‌ نه‌ اینكه‌ توطئه‌ بر ضد انقلاب‌ بكند. بیان‌ آزاد است‌ كه‌ مطالبی‌ اگر دارد بنویسد آن‌ هم‌ مطالبی‌ كه‌ به‌ او داده‌ می‌ شود، از همه‌ اشخاص‌ بنویسد بدون‌ توطئه‌...»
● مصالح‌ علیه‌ اسلام‌ و كشور
«... و نیز به‌ مطبوعات‌ و رسانه‌های‌ جمعی‌ همین‌ اخطار را اكیدا می‌ كنم‌، آزادی‌ غیر از توطئه‌ است‌ و از توطئه‌های‌ خلاف‌ مصالح‌ علیه‌ اسلام‌ و كشور و ملت‌ جدا جلوگیری‌ می‌ شود و من‌ در صورت‌ احساس‌ خطر جدی‌، مسائل‌ را با ملت‌ عزیزم‌ درمیان‌ می‌ گذارم‌ تا ملت‌ دلیر خود تصمیم‌ لازم‌ را بگیرد، كه‌ تا به‌ حال‌ در مسائل‌ مختلف‌، تصمیم‌ قاطعانه‌ گرفته‌ است‌.»
● ضرر رساندن‌ به‌ ملت‌
«... روزنامه‌هایی‌ كه‌ مضر به‌ حال‌ ملت‌ نباشند و روزنامه‌هایی‌ كه‌ نوشته‌ شان‌ گمراه‌ كننده‌ نباشد آزادند.»
● سلب‌ آزادی‌ تحت‌ لوای‌ آزادی‌
«... ما در بعضی‌ مطبوعات‌، حالا من‌ اسم‌ مطبوعات‌ را نمی‌ برم‌ لكن‌ در بعضی‌ مطبوعات‌ می‌ بینیم‌ كه‌ اینها از آزادی‌ سوء استفاده‌ می‌ كنند، به‌ گمان‌ اینكه‌ یا به‌ خیال‌ اینكه‌ آزادی‌ است‌ می‌ خواهند از مردم‌ آزادی‌ را سلب‌ كنند. این‌ مردم‌ با این‌ زحمتی‌ كه‌ در این‌ سالهای‌ طولانی‌ كشیده‌ اند و با این‌ خونهایی‌ كه‌ در این‌ دو سال‌ اخیر داده‌ اند می‌ خواهند آزاد باشند، بعضی‌ مطبوعات‌ می‌ خواهند اینها را ازشان‌ سلب‌ آزادی‌ بكنند، با اسم‌ آزادی‌ قلم‌ بر خلاف‌ سیر علت‌ عمل‌ بكنند.دست‌ اشخاصی‌ كه‌ می‌ خواهند چپاولگری‌ كنند، بعضی‌ مطبوعات‌ دست‌ آنها را دارند باز می‌ كنند این‌ معنی‌ آزادی‌ نیست‌، این‌ معنی‌ خیانت‌ است‌. اینكه‌ داده‌ می‌ شود به‌ ملت‌ آزادی‌ است‌، نه‌ خیانت‌،آزادی‌ قلم‌ است‌، نه‌ خیانت‌ قلم‌، آزادی‌ بیان‌ است‌، نه‌ بیان‌ خائنانه‌.»
● وابستگی‌ به‌ بیگانگان‌
«... تا پنج‌ ماه‌ همه‌ چیز آزاد بود، همه‌ روزنامه‌ها و هم‌ مقالات‌ و هم‌ گویندگان‌ و همه‌ چیزها و همه‌ راه‌ها باز بود، حالا هم‌ كه‌ باز است‌. بعد از چند ماه‌ معلوم‌ شد كه‌ خوب‌، این‌ مطبوعات‌ همچو نیست‌، یك‌ مطبوعاتی‌ باشد كه‌ مثلا یك‌ دسته‌ یی‌ یك‌ عقایدی‌ دارند می‌ خواهند آن‌ عقاید را ذكر بكنند. معلوم‌ شد یك‌ توطئه‌هایی‌ دارند اینها و از اسرائیل‌ كه‌ دشمن‌ بشریت‌ است‌ اینها دارند ارتزاق‌ می‌ كنند و توطئه‌ دارند...»
«... یك‌ قلمی‌ است‌ كه‌ با صهیونیسم‌ و امثال‌ اینها روابط‌ دارند، یك‌ روزنامه‌یی‌ كه‌ با بودجه‌ آنها اداره‌ می‌ شود و خودشان‌ تیراژی‌ ندارند تا خود را اداره‌ كنند، ما باید به‌ اینها بگوییم‌ آزاد هستید ؟!
كجای‌ دنیا وجود داشته‌ كه‌ یك‌ انقلابی‌ بشود و این‌ همه‌ روزنامه‌ داشته‌ باشد، همه‌ روزنامه‌ها را می‌ بستند و ، تنها یك‌ روزنامه‌ ارگان‌ خود حزب‌ مثلا یا خود دولت‌ را می‌ گذاشتند باشد.»
● فتنه‌ انگیزی‌ و ایجاد اختلاف‌ بین‌ مسئولین‌
«... در روزنامه‌ها مشغول‌ فتنه‌ انگیزی‌ هستند و مشغول‌ این‌ هستند كه‌ دولت‌ را با رییس‌ جمهور، مجلس‌ را با رییس‌ جمهور، رییس‌ جمهور را با مجلس‌ مخالف‌ كنند و این‌ توطئه‌ یی‌ است‌ كه‌ در روزنامه‌ها ایجاد شده‌ است‌ و باید خود آقایان‌ جلویشان‌ را بگیرند، قبل‌ از اینكه‌ ملت‌ جلویش‌ را بگیرد، قبل‌ از اینكه‌ خود ملت‌ بیاید و بی‌ ملاحظه‌ از كسی‌ تمام‌ این‌ روزنامه‌ها را خفه‌ كند خودشان‌ جلویش‌ را بگیرند.»
● درك‌ ارزش‌ و جایگاه‌ آزادی‌
«... وقتی‌ ما دیدیم‌ كه‌ در یك‌ روزنامه‌ یی‌ از یك‌ اشخاصی‌ مطالب‌ نوشته‌ می‌ شود كه‌ اینها عمال‌ اجانب‌ هستند و می‌ خواهند مملكت‌ ما را باز به‌ خرابی‌ بكشانند، از آن‌ طرف‌ مقالاتی‌ و مطالبی‌ كه‌ راجع‌ به‌ مسائل‌ نهضت‌ است‌، راجع‌ به‌ مسائل‌ نهضت‌ است‌، راجع‌ به‌ مسائل‌ اسلام‌ است‌، یا تحریف‌ می‌شود یا نوشته‌ نمی‌ شود، اینطور مطبوعات‌ را نمی‌ توانیم‌ برایش‌ احترام‌ قایل‌ بشویم‌. برای‌ مطبوعاتی‌ ما احترام‌ قایل‌ هستیم‌ كه‌ بفهمد آزادی‌ بیان‌ و آزادی‌ قلم‌ یعنی‌ چه‌.»
● استقلال‌ و عدم‌ وابستگی‌
«... من‌ بار دیگر از مطبوعات‌ سراسر ایران‌ می‌ خواهم‌ كه‌ بیایید و دست‌ در دست‌ یكدیگر نهید و آزادانه‌ مطالب‌ را بنویسید، ولی‌ توطئه‌ نكنید. من‌ بارها گفته‌ ام‌ كه‌ مطبوعات‌ باید مستقل‌ و آزاد باشند ولی‌ متاسفانه‌ و با كمال‌ تعجب‌ تعدادی‌ از آنها را در مسیری‌ دیدم‌ كه‌ با كمال‌ بی‌ انصافی‌ مقاصد شوم‌ راست‌ و چپ‌ را در ایران‌ پیاده‌ می‌ كردند و هنوز می‌ كنند. مطبوعات‌ در هر كشوری‌ نقش‌ اساسی‌ را در ایجاد جوی‌ سالم‌ و یا نا سالم‌ دارند. امید است‌ كه‌ در خدمت‌ خداو مردم‌ درآیند...»
● انتقاد صحیح‌ و سازنده‌
«... مساله‌ دیگر راجع‌ به‌ انتقاد، البته‌ روزنامه‌ها باید مسائلی‌ كه‌ پیش‌ می‌آید را نظر كنند، یك‌ وقت‌ انتقاد است؛ یعنی‌ انتقاد سالم‌ است‌، این‌ مفید است‌. یك‌ وقت‌ انتقام‌ است‌، نه‌ انتقاد، این‌ نباید باشد، این‌ با موازین‌ جور در نمی‌ آید. انسان‌ چون‌ با یكی‌ خوب‌ نیست‌، در مطبوعات‌ او را بكوبند،كار درستی‌ نیست‌. اما اگر كسی‌ خلاف‌ كرده‌ است‌، باید او را نصیحت‌ كرد، پرده‌ دری‌ نباشد، ولی‌ انتقاد خوب‌ استفاده‌ عموم‌ و اینكه‌ مردم‌ بفهمند باید چه‌ بكنند و باید چه‌ بشود...»
«... باید مطالب‌ نشریات‌ رو به‌ انتقاد سالم‌ و مصلحت‌ اندیشی‌ و هدایت‌ باشد. گاهی‌ ممكن‌ است‌ یك‌ انتقادی‌ از باب‌ اینكه‌ با سلامت‌ نوشته‌ نشده‌ است‌، انتقاد باعث‌ بدتر شدن‌ وضع‌ شده‌ باشد. انتقادی‌ وضع‌ را آرامش‌ می‌دهد كه‌ از روی‌ مصالح‌ باشد و نویسنده‌ توجه‌ به‌ این‌ داشته‌ باشد كه‌ مسئولیت‌ الهی‌ دارد و پیش‌ خدا مسوول‌ است‌. كسی‌ كه‌ قلم‌ به‌ دست‌ می‌گیرد، بداند كه‌ مورد سوال‌ قرارمی‌ گیرد كه‌ اینكه‌ نوشتی‌ چه‌ بود...»
«این‌ روزنامه‌هایی‌ كه‌ هر كدام‌ به‌ جان‌ هم‌ افتاده‌ اند و یك‌ راهی‌ را دارند باز می‌ كنند برای‌ انتقاد از كشور، برای‌ انتقاد از جمهوری‌ اسلامی‌، برای‌ انتقاد از گروهها یا اشخاص‌، اینها شیاطین‌ هستند و قلم‌ها در دست‌ شیاطین‌ است‌ و خودشان‌ توجه‌ دارند، روزنامه‌ ها و مطبوعاتی‌ كه‌ باید در خدمت‌ این‌ ملت‌ و در خدمت‌ اسلام‌ باشند، باید همه‌ با هم‌ بطور برادری‌ رفتار كنند و اگر انتقاد دارند، انتقاد برادری‌ داشته‌ باشد، مصلحت‌ گرایی‌ باشد...»«در هر صورت‌ ما یك‌ وظیفه‌ اسلامی‌ و انسانی‌ داریم‌ كه‌ آن‌ چیزهایی‌ كه‌ در این‌ جمهوری‌ اسلامی‌ شده‌ است‌ بگوییم‌ و به‌ مردم‌ برسانیم‌، انتقاد هم‌ اگر داریم‌، البته‌ اگر كوتاهی‌ شده‌ باشد، باید نوشته‌ شود، نمی‌گوییم‌ آن‌ را ننویسند، آنها را هم‌ بنویسید، اما انتقاد غیر از غرض‌ ورزی‌ است‌. یك‌ وقتی‌ قلمی‌ می‌ خواهد مساله‌ یی‌ را كه‌ كوچك‌ است‌، بزرگ‌ كند، چند مقابل‌ كند، تیتر بزرگی‌ بنویسد و هر چه‌ دلش‌ می‌خواهد بنویسد كه‌ می‌بینیم‌ گاهی‌ تیترهایی‌ مناسب‌ با خود مطلب‌ نیست‌ بلكه‌ تیتر را از جای‌ دیگر پیدا كردند و زیرش‌ چیز دیگری‌ نوشته‌ اند كه‌ البته‌ این‌ غرض‌ ورزی‌ است‌ و یك‌ وقت‌ یك‌ قلمی‌ را می‌ بینیم‌ كه‌ می‌ خواهد جامعه‌ را اصلاح‌ كند كه‌ هم‌ خوبش‌ را می‌گوید و هم‌ آنچه‌ ناقا است‌ اما نه‌ بطور غرض‌ آلود، نه‌ به‌ طور تضعیف‌..، دو جور گفتار است‌ و دو جور نوشتن‌ است‌. باید فكر این‌ مطلب‌ باشیم‌ كه‌ دگر در كار شمای‌ تنها و نه‌ همه‌، انتقاد است‌، همه‌ نویسندگان‌، همه‌ گویندگان‌ بطور ملایم‌ و بطور دلسوزانده‌ مسائل‌ را مطرح‌ بكنند، نه‌ بطوری‌ كه‌ بخواهید به‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ ضربه‌ بزنید. اگر این‌ جمهوری‌ اسلامی‌ به‌ واسطه‌ قلم‌ اینها ضربه‌ بخورد، پیش‌ خدای‌ تبارك‌ و تعالی‌ و پیش‌ ملت‌ و پیش‌ همه‌ ملت‌ها مسئولند.»
● دقت‌ در انتخاب‌ تیتر
«... مطبوعات‌ موظفند از تیترهایی‌ كه‌ موجب‌ تحریك‌ و یا تضعیف‌ مردم‌ می‌ شود و یا مخالف‌ واقع‌ است‌ خودداری‌ كنند و خود را با مسیر انقلاب‌ تطبیق‌ دهند و نیز از درج‌ مقالاتی‌ كه‌ مضر به‌ انقلاب‌ و موجب‌ تفرقه‌ می‌ شود خودداری‌ كنند كه‌ این‌ خود توطئه‌ محسوب‌ می‌ شود...»
«... مقالاتی‌ كه‌ می‌ نویسید اصلاحی‌ باشد، اخباری‌ كه‌ می‌ نویسید، تیترهایی‌ هست‌، مردم‌ اینها را در روزنامه‌ها می‌ بینند و می‌ فهمند كه‌ این‌ تیتر از كجا پیدا شده‌ است‌ و برای‌ چه‌ مقصدی‌ این‌ تیتر را گذاشته‌ اند و گاهی‌ هم‌ آدم‌ می‌ بیند مساله‌ اینطوری‌ نبوده‌ است‌، تیترش‌ یك‌ جور است‌ و مساله‌ اش‌ یك‌ جور دیگر. مردم‌ این‌ تیترها را نگاه‌ می‌ كنند كه‌ چه‌ فسادی‌ یا چه‌ صلاحی‌ واقع‌ شده‌ است‌. باید توجه‌ كنید كه‌ روزنامه‌ یی‌ تیترش‌ چیزی‌ نباشد كه‌ محتوایش‌ آنطور نباشد، نه‌ به‌ آن‌ تندی‌ كه‌ در تیتر است‌ و نه‌ به‌ آن‌ عظمت‌، این‌ غش‌ است‌. درست‌ مثل‌ كاسبی‌ كه‌ روی‌ متاعش‌ چیز خوب‌ می‌ ریزد و آخرش‌ فاسد است‌ و این‌ حرام‌ است‌ و اگر تیتر با محتوا نخواند، غش‌ است‌ كه‌ شما با قلم‌هایتان‌ می‌ كنید. باید توجه‌ كنید و شك‌ نكنید ما روز محاسبه‌ داریم‌، از همه‌ چیزها محاسبه‌ می‌ شود آن‌ روز، خود انسان‌، قلم‌ها، دست‌، چشم‌ها، شهادت‌ می‌ دهند، دیر یا زود چیزی‌ نیست‌، ولی‌ روزی‌ هست‌.»
● ضرورت‌ گزینش‌ افراد صالح‌
«... باید آنهایی‌ كه‌ در راس‌ مطبوعات‌ هستند توجه‌ داشته‌ باشند كه‌ مبادا در بین‌ آنها اشخاصی‌ خودشان‌ را جا بزنند.. این‌ از مسائل‌ مهم‌ كسانی‌ است‌ كه‌ بخواهند خدمتی‌ بكنند، مجله‌ یی‌ بیرون‌ بدهند یا روزنامه‌ یی‌ بنویسند. اولین‌ مساله‌ آنها این‌ است‌ كه‌ افراد انتخاب‌ كنند، اولین‌ مساله‌ آنها انتخاب‌ افراد است‌، چون‌ افراد اگر چنانچه‌ اشخاصی‌ منحرف‌ باشند، بدون‌ اینكه‌ شما توجه‌ داشته‌ باشید، یك‌ وقت‌ متوجه‌ می‌ شوید كه‌ انحراف‌ پیدا شده‌ است‌، چون‌ اشخاصند كه‌ می‌ توانند انسان‌ را به‌ دامان‌ امریكا و یا دامان‌ شوروی‌ بكشانند.»
«... شما نمی‌ توانید در مجله‌یی‌ كه‌ دارید افرادی‌ را انتخاب‌ كنید كه‌ سابقه‌ شان‌ انحراف‌ بوده‌ است‌ به‌ حساب‌ اینكه‌ حالا دیگر خوب‌ شده‌ است‌ و آدم‌ مسلمانی‌ است‌ و به‌ این‌ حساب‌ او را در روزنامه‌ تان‌ وارد كنید. اینكه‌ او خیلی‌ خوب‌ است‌، برای‌ خودش‌، ما نمی‌ گوییم‌ بد است‌. اما نمی‌ توانیم‌ مطلبی‌ را كه‌ در تربیت‌ یك‌ ملتی‌ و در سرنوشت‌ یك‌ ملتی‌ دخالت‌ دارد، به‌ دست‌ او بدهیم‌. این‌ از مسائل‌ مهمی‌ است‌ كه‌ در همه‌ جا باید رعایت‌ شود...»
● ضرورت‌ نظارت‌ بر محتوای‌ مطبوعات‌
«... نوشته‌هایی‌ كه‌ می‌ خواهید طرح‌ بشود، چند نفری‌ را كه‌ یقین‌ دارید آدم‌هایی‌ هستند وارد مسیر ملت‌ و كشور هستند و وابستگی‌ به‌ هیچ‌ جا ندارند، مطالعه‌ و درست‌ در آن‌ دقت‌ كنند و بعد از دقت‌ در روزنامه‌ یا مجله‌ نوشته‌ شود. اینطور نباشد كه‌ بنویسند و منتشر بشود، بعد بفهمند كه‌ این‌ نوشته‌ بر خلاف‌ بوده‌ است‌، و این‌ مطلب‌ یك‌ امری‌ است‌ لازم‌...»
«... مقالاتی‌ كه‌ نوشته‌ می‌ شود از اشخاصی‌ كه‌ مقاله‌ به‌ شما ممكن‌ است‌ از خارج‌ از خود شما باشد و مقاله‌ می‌ فرستند، این‌ مقالات‌ را با دقت‌ در یك‌ شورایی‌ كه‌ خودتان‌ تاسیس‌ می‌ كنید كه‌ ممكن‌ است‌ یك‌ وقت‌ یك‌ مقاله‌ یی‌ ابتدایش‌ خیلی‌ هم‌ دلچسب‌ باشد و برای‌ شما خوب‌ باشد، لكن‌ در خلالش‌ یك‌ وقت‌ مسائلی‌ مطرح‌ می‌ شود كه‌ بر خلاف‌ مسیر خود شماست‌ مقالات‌ هم‌ باید بطور دقت‌، یك‌ نفر نه‌، یك‌ شورایی‌ باشد، یك‌ جمعیتی‌ باشد كه‌ مقالات‌ را درست‌ تحت‌ نظر بگیرد و بعد از اینكه‌ دید همین‌ راه‌ و همین‌ مسیر است‌، آن‌ وقت‌ در مجله‌ آن‌ مقاله‌ را منعكس‌ كنید و همین‌ طور راجع‌ به‌ عكس‌هایی‌ كه‌ اگر در آن‌ هست‌، من‌ درست‌ الان‌ نمی‌ توانم‌ بگویم‌ چیزی‌ را، اگر عكس‌هایی‌ در آن‌ هست‌، اگر چیزهایی‌ مثلا در آن‌ هست‌، باز توجه‌ كنید كه‌ یك‌ وقت‌ قالب‌ نزنند به‌ شما یك‌ عكسهایی‌ كه‌ نباید در مجله‌ شما باشد...»
● فرم‌ و شكل‌ نشریات‌
«... در این‌ مورد آنچه‌ بیش‌ از همه‌ در فرهنگ‌ مردم‌ تاثیر می‌ گذارد، مجله‌ و فرم‌ مجله‌ است‌، برای‌ اینكه‌ مجله‌ و نحوه‌ ارایه‌ آن‌ خیلی‌ تاثیر می‌ كند. شما دیدید زمانی‌ كه‌ مجلات‌ دست‌ منحرفین‌ بود، همان‌ نوشتن‌ و صفحه‌ها در آنها تاثیر داشت‌. یك‌ جوانی‌ كه‌ مجله‌ را ورق‌ می‌ زند، در روحیه‌ اش‌ تاؤیر می‌ گذارد. اگر می‌ خواند، همه‌ چیز انحرافی‌ گذاشته‌ بودند و همه‌ چیز را وارونه‌ می‌ كردند. فكرها را مقید كرده‌ بودند در یك‌ محدوده‌هایی‌ و نمی‌ گذاشتند كه‌ جوانی‌ كه‌ تازه‌ می‌ خواهد وارد شود در جامعه‌، فكر آزاد داشته‌ باشد و خودش‌ مسائل‌ را بررسی‌ كند. این‌ كودك‌ از دبستان‌ گرفته‌ تا هر كجا بوده‌، تحت‌ تاثیر این‌ معلم‌ها و... آنهاست‌.»
● پرهیز از نوشته‌های‌ اختلاف‌ انگیز و حفظ‌ آرامش‌ جامعه‌
«... بر جمیع‌ سخنرانان‌، چه‌ در محیط‌های‌ باز و چه‌ بسته‌ و تمام‌ نویسندگان‌ تكلیف‌ حتمی‌ شرعی‌ است‌ كه‌ حتی‌ بطور اشاره‌ و كنایه‌، از گفتار و نوشته‌های‌ اختلاف‌ انگیز اجتناب‌ نمایند كه‌ امروز اختلافات‌ برای‌ امت‌ اسلامی‌ سم‌ كشنده‌ است‌ و باید بدانند كه‌ ایجاد اختلاف‌ در محیط‌ حاضر، جز تبعید از نفس‌ اماره‌ و شیطان‌ درونی‌ و خدمت‌ به‌ ابرقدرتها خصوصا امریكای‌ جهانخوار نیست‌ و از منكرات‌ بزرگی‌ است‌ كه‌ شیطان‌ به‌ اسم‌ اسلام‌، بر زبانها و قلم‌ها جاری‌ می‌ كند و باید بدانند كه‌ انقلاب‌ اسلامی‌ تاب‌ تحمل‌ را ندارد و متخلف‌ را مجازات‌ خواهد كرد.»
«... یكی‌ از مسائلی‌ كه‌ الان‌ لازم‌ است‌ من‌ عرض‌ می‌ كنم‌، ما الان‌ در ایران‌ احتیاج‌ به‌ آرامش‌ داریم‌، اگر ما بخواهیم‌ كه‌ این‌ نهضت‌ پیروز بشود، باید ما آرامش‌ این‌ مملكت‌ را حفظ‌ بكنیم‌، باید همه‌ قشرها متوجه‌ باشند كه‌ آرامش‌ را حفظ‌ بكنند، نباید به‌ جان‌ هم‌ بریزند،ارشاد بكنند، تلویزیون‌ باید ارشاد بكنند، روزنامه‌ نباید یك‌ چیزهایی‌ را كه‌ موجب‌ تهییج‌ مردم‌ است‌ و موجب‌ انحراف‌ مردم‌ است‌ در آنجا بنویسند...»
● پرهیز از شایعه‌ پراكنی‌
«... من‌ ارباب‌ جراید و رسانه‌ها و گویندگان‌ را نصیحت‌ می‌ كنم‌ كه‌ دست‌ از این‌ شایعه‌ افكنی‌ها بردارند و مسائل‌ بیهوده‌ ومطالب‌ دروغ‌ را برای‌ زیاد شدن‌ تیراژ پخش‌ نكنند، كه‌ اگر احساس‌ توطئه‌ و فساد شود، ملت‌ با آنها بطور دیگر عمل‌ می‌ كنند از آزادی‌ سوءاستفاده‌ نكنید و مسیر ملت‌ را رها ننمایید و از بزرگ‌ نشان‌ دادن‌ وقایع‌ كوچك‌ بپرهیزید كه‌ صلاح‌ مملكت‌ و ملت‌ در آن‌ است‌...»
● رعایت‌ تقوای‌ الهی‌
«... باز می‌ گویم‌ توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ همه‌ ما در محضر خدا هستیم‌، اینجا محضر خداست‌. آن‌ وقت‌ كه‌ قلم‌ در دست‌ می‌ گیرید و می‌ خواهید بنویسید بدانید كه‌ فكر شما، زبان‌ شما، قلب‌ شما، قلم‌ شما همه‌ در محضر خداست‌...»
«... در نوشته‌هایتان‌ به‌ خدا توجه‌ داشته‌ باشید، بدانید كه‌ این‌ قلم‌ كه‌ در دست‌ شماست‌، در محضر خداست‌ و اگر هر كلمه‌ یی‌ نوشته‌ شود، بعد سوال‌ می‌ كنند چرا این‌ نوشته‌ شده‌ است‌. اگر به‌ جای‌ این‌ كلمه‌ بشود یك‌ كلمه‌ خوبتر نوشت‌، از شما سوال‌ می‌ كنند، چرا این‌ كلمه‌ زشت‌ را نوشته‌ اید.»
‌● ضرورت‌ اصلاح‌ بنیادین‌ در مطبوعات‌
«... خدمتی‌ كه‌ مجله‌ها و روزنامه‌ها و سایر رسانه‌های‌ این‌ مملكت‌ می‌ توانند به‌ كشور خودشان‌ و به‌ اسلام‌ بكنند این‌ است‌ كه‌ وضع‌ این‌ مجله‌ها را تغییر بدهند. این‌ مجله‌ها در زمان‌ رژیم‌ سابق‌ یك‌ وضعی‌ داشت‌ از حیث‌ مطالب‌، از حیث‌ عكس‌ها و از این‌ جهات‌، اگر شما بخواهید خدمتی‌ بكنید به‌ كشور خودتان‌، خدمتی‌ بكنید به‌ اسلام‌، باید از چیزهایی‌ كه‌ انحراف‌ می‌ آورد بپرهیزید.»
«... با اهمیتی‌ كه‌ مطبوعات‌ و نقشی‌ كه‌ در ساختن‌ جامعه‌ دارند. با گذشت‌ بیش‌ از یك‌ سال‌ از برقراری‌ جمهوری‌ اسلامی‌ باز دیده‌ می‌ شود كه‌ بسیاری‌ از مطبوعات‌ در خط‌ انقلاب‌ نیستند و اصلاحاتی‌ بنیادی‌ در آنها باید تحقق‌ یابد كه‌ اشخاص‌ منحرفی‌ كه‌ موجب‌ این‌ امور انحرافی‌ می‌ شوند دستشان‌ از این‌ رسانه‌های‌ گروهی‌ كوتاه‌ شود...»
منبع‌:سایت‌ امام‌ خمینی‌(ره‌)
منبع : روزنامه اعتماد