رابطه مستقیم و بی واسطه

● پرویز پورحسینی در اولین شب آرامش
پرویز پورحسینی كه نقش شایان را در مجموعه «اولین شب آرامش» ایفا می كند، درخصوص ویژگی های نقش و كارهای عجیب و ناگهانی ای كه انجام می دهد، در میزگردی در خبرگزاری مهر گفت: «شایان شخصیتی باتجربه و دنیا دیده و از افسران بازنشسته آگاهی است. او به فراخور این تجربه و دانش نسبت به اتفاقات اطرافش واكنش نشان می دهد. وقتی دفتر خود را به علیرضا می بخشد، بیماری قلب خود را بیان می كند.
از طرف دیگر، علاقه شدیدی كه به علیرضا دارد این موضوع را طبیعی جلوه می دهد. شایان خود را پدر معنوی علیرضا و مسئول مشكلات او می داند. در مورد پیشنهادی هم كه به كارآگاه می دهد از تجربه خود در اداره آگاهی استفاده می كند. اصولاً شایان نقش میاندار و بزرگتر را در سریال ایفا می كند و در تلاش است میان وقایع تعادل به وجود آورد.»
این بازیگر درباره شیوه و سطح بازیگردانی امینی در این سریال اظهار داشت: «برای من هنوز جا نیفتاده كه به چه منظور از بازیگردان در ساخت فیلم ها و سریال ها استفاده می شود. در سینمای غرب نمی دانم بازیگردان وجود دارد یا خیر و اصولاً چه نقشی را برعهده می گیرد، اما به عقیده من بازیگر باید رابطه ای مستقیم و بی واسطه با كارگردان داشته باشد. احساسی كه میان بازیگر و كارگردان در هر صحنه به وجود می آید، بهترین دلیل و نشانه ای از میزان موفقیت این دو عنصر می تواند باشد. نگاه یا كلامی كه كارگردان در مقابل بازی بازیگر به كار می برد به خوبی احساس و میزان رضایت این دو را به همدیگر نشان می دهد.»
وی تاكید كرد: «امینی كارگردانی است كه خوب می بیند و با شناختی كه در چند همكاری گذشته با وی به دست آورده ام، از این نگاه دقیق و جزیی نگر وی استفاده می كنم. امینی بسیار موشكافانه لایه های ناگفته و پنهان كار را می بیند و برای رفع آنها در بازیگر تلاش می كند. من فقط به خاطر كسب درآمد نیست كه این شغل را دنبال می كنم، بلكه شغلم را دوست دارم و همین مسئله موجب می شود برای ماندگاری نقش با انگیزه ای قوی به سمت استفاده از حس خلاقیت پیش بروم. در مورد بازیگر مقابل هم این مسئله صدق می كند. یعنی بازیگران باید به یكدیگر انرژی بدهند و در نقش های مقابل از یكدیگر دریافت خوبی داشته باشند تا نقش خودشان را بهتر ایفا كنند.»
پورحسینی درباره منطق نوع رفتار نوشین و پیمان و بارز بودن جنبه منفی شخصیتی آنها توضیح داد: «نوشین عاشق علیرضا و پیمان عاشق نوشین است.
نوشین و پیمان دست به این كارها می زنند تا عشق خود را به دست بیاورند و به همین خاطر برخی قواعد را زیر پا می گذارند. همین مسائل داستان را دراماتیك می كند. این شخصیت ها در تصمیمی كه گرفته اند، بسیار جدی و ثابت قدم هستند. بنابراین چندان جنبه منفی بودن شخصیت این افراد مطرح نیست، مسئله اصلی نوع واكنشی است كه این افراد نسبت به مسائل مختلف زندگی شان بروز می دهند.»

منبع : روزنامه شرق