شش گام تا حصول مدیریت برتر خوردگی

فناوری‌های نوین جهت پیشگیری از خوردگی، پیوسته در حال گسترش بوده و تکنیکهای مدیریت خوردگی به منظور کاهش هرچه بیشتر هزینه‌ها، افزایش ایمنی، حفظ انرژی و مواد و ملاحظات زیست محیطی، پیشرفت روزافزونی یافته است. با این وجود، روشهای موثر بر کاهش خوردگی هیشه تحقق پذیر نیستند. مدیریت برتر خوردگی با بکار بستن استراتژی‌ها یا راهبردهای اساسی پیگیرانه در تمام سطوح از جمله؛ صاحبان تجهیزات، اپراتورها یا گردانندگان، استفاده کننده‌ها، دولت و عامه مردم قابل حصول است.
در مقالة حاضر، شش راهبرد اساسی پیشگیری از خوردگی، به منظور بهبود مدیریت خوردگی، ارائه شده است. برای هر راهبرد، مزایا، راه‌حل‌ها و چند پیشنهاد ارائه شده است.
این مقاله می‌تواند مورد توجه و استفاده دولتمردان، قانونگذاران، سیاستگذاران، عموم مردم و مهندسان درگیر با مواد ساختمانی و فرآیندهای طراحی قرار بگیرد.
● مقدمه:
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که توسعة فناوری باعث ارائه روشهای نوین بسیار جهت پیشگیری از خوردگی و بهبود تکنیکها و مهارتهای موجود مدیریت خوردگی شده است. با این وجود مدیریت برتر خوردگی با تحقیق استراتژی‌های پیشگیرانه و برداشتن گامهای راهبردی در دو حوزة فنی و غیر فنی قابل حصول است.
● استراتژی‌های پیشگیرانه در حوزه‌های غیر فنی:
- افزایش آگاهی از هزینه‌های هنگفت خوردگی و توانایی‌ها و امکانات بالقوه جهت صرفه جوئی در این هزینه‌ها.
- تغییر و اصلاح کژاندیشی و باور غلط تسلیم پذیری و ناتوانی در مقابل خوردگی.
- تغییر خط مشی‌ها، آیین نامه‌ها، استانداردها و شیوه‌های مدیریتی جهت کاهش هزینه‌های خوردگی به واسطه اعمال مدیریت صحیح خوردگی
- اصلاح و تعمیم آموزش کارکنان جهت معرفی و بازشناسی خوردگی
● استراتژی‌های پیشگیرانه در حوزه‌های فنی:
- ارتقاء روشهای طراحی و استفاده از طرح‌های پیشرفته به منظور مدیریت بهتر خوردگی.
- ارتقاء روشهای پیش بینی عمر مفید و ارزیابی علمکرد تجهیزات.
- بهبود فناوری خوردگی از طریق تحقیق، توسعه و اجرا.
اگرچه مدیریت خوردگی در طی دهه‌های اخیر در کشورهای صنعتی بهبود روز افزونی یافته است اما کشور ما هنوز اجرای بهینه روشهای کنترل خوردگی بدور مانده است. این حقیقت، موانع بزرگی بر سر راه توسعة فناوری‌های پیشرفتة کنترل خوردگی و نیز بهره‌گیری از این پیشرفتها، ایجاد کرده است. کاهش عملی خسارت‌های ناشی از خوردگی زمانی اتفاق می‌افتد که در سه حوزة ذیل تغییراتی ایجاد گردد:
- حوزة مدیریت - با تغییر خط مشی‌ها و سیاست‌های مدیریت در مقابل کنترل خوردگی
- حوزة علوم و فناوری - با ارتقاء دانش فنی و مهارت‌های کنترل خوردگی
- حوزة مراودات و مبادلات فنی و تجربی- با انتقال فناوری و اجرای صحیح روشهای کنترل خوردگی
خط مشی و سیاست مدیریت خوردگی از اهیمت بسزائی برخوردار است چرا که اولیتها را مشخص نموده و منابع مورد نیاز برای توسعة فنی و عملکرد سیستم را معین می‌کند.
دستیابی و بکارگیری آخرین راهبرد‌های خوردگی، نیازمند تغییر در سیاستها و خط‌مش‌های صنعتی دولت و تقویت بینش مدیریت خوردگی در مسوولان و مدیران ارشد کشور می‌باشد. لازم است که با استقرار نظام مدیریت خوردگی، اشخاص حقیقی و حقوق بیشتری مانند سرمایه گذاران، پیشگامان صنعت، عامة مردم و مشتریان درگیر مسأله خوردگی گردند. رویکرد آماری به خوردگی و استفاده از مباحث ریسک و هزینه‌ جهت تنویر افکار نسبت به اهمیت کنترل خوردگی، زمینه‌‌ساز توجه کانونی مسوولان، مدیران صنعت، سرمایه‌گذاران و سایر افراد مرتبط، به مقولة خوردگی و کنترل آن می‌گردد.
جهت حصول مدیریت برتر خوردگی شش گام راهبردی یا استراتژی پیشگیری از خوردگی ارائه شده است. در این مقاله سعی شده است که این شش گام تبیین و به اجمال بررسی گردد.
▪ گام اول:
افزایش آگاهی از هزینه‌های خوردگی و توانایی‌ها و امکانات بالقوه جهت صرفه جوئی دراین هزینه‌ها بخش وسیعی از مطالعات انجام شده در کشورهای پیشرفته نشان می‌دهد که هزینه‌های تحمیل شده بر اقتصاد آن کشورها را می‌توان با اجرای صحیح فناوری‌ها خوردگی موجود به میزان زیادی کاهش داد.
بسیاری از مشکلات خوردگی در نتیجه فقدان آگاهی از مدیریت خودرگی و مسوؤلیت پذیری اشخاص در قبال عملیات، بازرسی و تعمیر و نگهداشت سیستم مهندسی، حمل نشده باقی مانده است. امروزه حتی نیاز بیشتری به آگاهی از هزینه‌های خوردگی احساس می‌شود، چرا که این آگاهی بسرعت می‌تواند منجر به اتخاذ سیاست لازم جهت ورود ملزومات ممکن در سیستم‌های مهندسی جدید گردد.
با اتخاذ این راهبرد علاوه بر صرفه جویی در هزینه‌ها، عمر سیستمهای مهندسی افزایش می‌یابد. ناکارآمدی مدیریت خوردگی که ناشی از اجرای ضعیف راهبرد‌های کنترل خوردگی است با افزایش آگاهی قابل کاهش است.
موضوع مهم، یافتن روشهای قانع کردن افراد به ضرورت افزایش آگاهی از مهندسی خوردگی است. اما ممکن است در این زمینه آموزشی داده نشده باشد. برگزاری دوره‌های کوتاه مدت یک روش سنتی در این خصوص است. آموزش از راه دور و ارایة نرم افزارهای آموزشی نیز بعد دیگر آموزش می‌باشد.
ـ پیشنهادات:
۱) تهیه و انتشار انتخابی از حوادث و جزوات فنی که هزینه‌های خوردگی و مزایای عملیات صحیح کنترل خوردگی را نشان دهند. علاوه بر آگاه ساختن مهندسان، لازم است که سیاستگذارها و عامة مردم نیز در جریان قرار بگیرند. البته بیان مشکلات برای عامة مردم نباید به صورت اخطارها تهدید کننده باشد، بلکه باید به شکل مشورتی، فقدان دانش کنترل خوردگی و هزینه‌های پیامد آن را گوشزد کند.
۲) آگاه ساختن عامة مردم از هزینه‌های خوردگی و پتانسیل و امکانات کنترل این هزینه‌ها، بگونه‌ای که این افراد قادر گردند در صورت امکان، خود تصمیم‌های آگاهانه بگیرند. هوشیاری مردم باعث می‌شود تا کلیة ظرفیت‌ها و پتانسیلهای کنترل خوردگی، بکار گرفته شده و در صورت لزوم صاحبان صنایع، طراحان، مدیران و مسوولان و تعمیر و نگهداشت مورد سوال قرار گیرند. اطلاعات مربوط به خوردگی می‌تواند باعث تشویق مردم به ایجاد تغییر در کارهای معمولی خود گردد. به عنوان مثال، خنک کننده‌های اتومبیل خاصیت بازدارندگی خود را تقریباً پس از دو سال از دست می‌دهند. صاحبان خودروها احتمالاً در مقابل جدول زمان بندی تعویض سیال خنک کننده در دوره‌های زمانی منظم که برای آنها ایجاد زحمت و صرفه هزینه می‌کند، واکنش نشان می‌دهند.
▪ گام دوم:
تغییر و اصلاح کژاندیشی و باور غلط تسلیم پذیری و ناتوانی در مقابل خوردگی.
گاهی به غلط تصور می‌شود که در مقابل خوردگی کاری نمی‌توان صورت داد. اگر قرار است پیشرفتی حاصل گردد نه تنها لازم است که آگاهی بیشتری از امکانات و فرصتهای صرفه جویی در هزینه‌های خوردگی حاصل گردد. بلکه باید نشان داده شود که روشهای موثری برای تحقق این فرصتها وجود دارد. مصائلی فنی پیچیده‌ای وجود دارد که نیازمند پیشرفت و اجرای موثر‌تر فناوری موجود کنترل خوردگی می‌باشند. به علاوه موضوعات غیر فنی، از قبیل درک خوردگی و روش‌های کنترل آن، خط مشی و اعمال موثر کنترل خوردگی نیز باید در نظر گرفته شوند.
تحقق استراتژی دوم، به واسطة کاربرد موثر‌تر و گسترده‌تر کنترل خوردگی باعث صرفه جویی‌های مستقیم و غیر مستقیم در هزینه‌ها می‌گردد با درک این واقعیت که می‌توان در هزینه‌های خوردگی صرفه جویی کرد، می‌توان تصمیمات آگاهانه‌ای اتخاذ نمود. بنابراین با در نظر گرفتن طراحی‌ها و عملیاتی که نکات مهم مربوط به خوردگی در آنها لحاظ شده است می‌توان عمر سازه‌ها و تجهیزات را افزایش داد.
برای اجرای این راهبرد باید روشهای درگیر کردن افراد و ایجاد انگیزه در آنان، برای دانستن فرهنگ مهندسی کنترل خوردگی را یافت. این برنامه‌ها مستقیماً مربوط به آموزش سیاست گذارها، مدیران عملیات، مدیران مالی، کارکنان فنی و عملیاتی و افراد معمولی است.
ـ پیشنهادات:
۱) تهیه و انتشار گزارشات انتخابی از حوادث و جزوات فنی که هزینه‌های خوردگی و مزایای عملیات صحیح و کنترل خوردگی را برای سیاستگذارها، مدیریت‌ها و کارکنان فنی نشان دهد. به علاوه، موارد مستند که در بردارندة ارزیابیها و تجزیه و تحلیل‌های سود هزینه می‌باشد. نشان می‌ده که با کنترل مناسب خوردگی در هزینه‌ها صرفه جویی شده و کنترل نامناسب خوردگی، هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. باید توجه کرد که دستورالعمل‌‌ها و شیوه‌های فنی اجرایی، همانند فناوری، مستند باشند.
۲) تهیه و انتشار گزارشات عمومی مستند به منظور بیان موفقتهای کنترل خوردگی، مانند نشان دادن پیشرفهای بدست آمده در افزایش مقاومت بدنه اتومبیل‌ها در برابر خوردگی. عموم مردم باید از مزایای کنترل خوردگی متقاعد گردند. بدین منظور لازم است که برنامه‌ریزی گسترده‌ای از طریق رسانه‌های جمعی برای توصیف این داده‌ها صورت گیرد. آموزش عمومی دشوار اما امکانپذیر است.
▪ گام سوم:
تغییر خط مشی‌ها، آیین‌نامه‌ها، استانداردها و شیوه‌های مدیریتی جهت کاهش هزینه‌های خوردگی به واسطه‌ اعمال مدیریت صحیح خوردگی
در بکارگیری روشهای موثر کنترل خوردگی میان بخشهای صنعتی و اجراء این بخشها یک تفاوت اساسی وجود دارد. هنگامی که فناوری کنترل خوردگی موجود کارائی لازم را نداشته باشد، فرصتهای ممکن برای صرفه‌جویی در هزینه‌های خوردگی از بین می‌روند. غالباً میان کسانی که خوردگی را کنترل می‌کنند و کسانی که این هزینه‌ها بر آنها تحمیل می‌شوداختلاف وجود دارد. این مسأله ممکن است منجر به این ذهنیت گردد که: ارزان‌بساز، بعداً درست کن. و هزینه‌های بعدی آن در نظر گرفته نشود. این وضعیت زمانی که سازنده مسوول هزینه‌های استقرار آن نیست تشدید می‌‌گردد.
کنترل مؤثر‌تر خوردگی باعث اجرای عملیات ایمن‌تر و قابل اعتمادتر شده، عمر مفدید تأسیسات و تجهیزات را افزایش داده و در نهایت منجر به صرفه جویی در هزینه‌ها می‌گردد. عملیات فنی صحیح به همراه خط مشی‌های منطقی مدیریتی، توان لازم برای اجرای دستورالعملهای کنترل خوردگی را فراهم نموده و نهایتاً باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌گردد.
به منظور اجرای استراتژی ۳، باید موانعی را که برسر راه اجرای صحیح روشهای کنترل خوردگی قرار می‌گیرند شناسائی نمود.
معیارهای ذیل، به منظور ارزیابی خط مشی‌های جاری و پیشنهاد موثر برروی مدیریت خوردگی، ارائه شده است.
۱) دستیابی به هدف - آیا خط مشی، هفد را برآورده می‌کند؟
۲) بازدهی اقتصادی - آیا سود خالص بدست آمده از خط مشی (یعنی سودی که با استفاده از خط مشی بدست می‌آید منهای هزینه اجرای خط مشی) مثبت است؟
۳) تساوی حقوق - چگونه خط مشی درآمد تحت تاثیر قرار می‌دهدژ؟
۴) شفافیت - آیا با اجرای خط مشی کسانی درگیر شده و تحت تأثیر واقع می‌شوند؟
۵) سادگی مسائل اداری - آیا خط مشی به لحاظ اداری امکان پذیر است؟ کار اداری به لحاظ پیچیدگی، هزینه، جزئیات و یا میزان ابهام مورد سوال قرار می‌گیرد. باید توجه شود که بسط خط مشی‌‌های دولتی و صنعتی میتواند مفید بوده و باعث تشویق مدیریت و اجرای بدون نقص کنترل خوردگی می‌گردد.
ـ پیشنهادات:
۱) انتشار اطلاعات فنی توسط بنگاه‌ها یا نمایندگی‌های دولتی، این بنگاه‌ها در کارهای مالی وارد شده، اطلاعات خوردگی مربوط به طراحی و تعمیر و نگهداشت تأسیسات را ارائه کرده و سالانه مبالغ بسیاری را برای تاسیسات در حال خورده شدن، خرج می‌کنند، اطلاعات و داده‌های فنی این بنگاه‌ها باعث به واقع پیوستن صرفه جوئی درهزینه‌ها و اصلاح عملکرد‌ها شده و در نتیجه منجر به اصلاح و ارتقاء مدیریت خوردگی می‌گردند.
۲) برنامه ریزی برای تعمیر، نگهداشت و بازرسی‌ها منظم دوره‌ای، به گونه‌ای که از تعمیر بموقع محل‌های آسیب دیده و انجام آزمایشهای موثر اطمینان حاصل گردد.
۳) تغییر خط مشی‌های مالیاتی به منظور انجام عملیات بدون نقص کنترل خوردگی، خط‌مشی‌های مالیاتی کنونی، سرمایه‌گذاری و هزینه‌های تعمیر و نگهداشت را تهدید می‌کند. هزینه‌های سرمایه‌گذاری دریک دورة زمانی نوشته می‌شود، اما مخارج تعمیر و نگهداشت به عنوان هزینه‌های مربوط به همان سالی که از کارافتادگی در آن اتفاق می‌افتد در نظر گرفته می‌شود. ریزه‌کاری‌های خط مشی‌ مالیاتی نسبتاً پیچیده می‌باشد، با این وجود باید توجه شود که تصمیمات متعصبانة موثر در خط‌مشی‌های مالیاتی جاری، عملکرد کنترل خوردگی را نیز مد نظر قرار دهند، در حالی که باید مخارج سرمایه گذاری کاسته شود، مخارج تعمیر نگهداشت در طی سالیان متمادی، منابع ملی را هدر داده و همزمان، به لحاظ اظمهلال زودرس ناشی از خوردگی زحمات زیادی را برای مردم باعث می‌شود. بنابراین ضروری است که سیستم‌ مالیاتی در جهت تشویق سرمایه‌گذاریهای بیشتر برای بهبود مقاومت سازه‌ها و تجهیزات در برابر خوردگی، تغییر کند.
۴) بازنگری آیین‌نامه‌های دولتی به منظور اثر گذاری برروی هزینه‌های خوردگی. سمت و سوی آئین نامه‌ها در جهت کمک به عمومی مردم است. با این حال در نتیجة نادیده گرفتن فاکتورهای مربوط به طراحی و مدیریت خوردگی، ممکن استنتایج نامظروبی حاصل گردد. معمولاُ در آئین‌نامه‌ها، تأثیر عملیاتکنترل خوردگی و هزینه‌های خوردگی نادیده انگاشته می‌شود. با ملاحظة بیشتر هزینه‌های خوردگی، می‌توان به میزان زیاد تراز واقعی سود هزینه را در یک دستور‌العمل تغییر داد. لازم است که دستورالعمل، بازنگری و تجزیه و تحلیل گردد تا تمام ملزومات مدیریت خوردگی آشکار گردد. دستورالعملهای قدیمی و یا دستورالعملهائی که خوردگی را نادیده گرفته‌اند باید مورد بازنگری قرار گیرند. برای مثال دفاتر حفاظت محیط زیست کاربرد کرومات‌ها را در دنیا به علت داشتن تهدید برای محیط زیست و سلامتی انسانها ممنوع اعلام کرده‌اند، با این وجود کروماتها به عنوان یکی از موثر‌ترین بازدارنده‌های خوردگی شناخت شده‌اند. در واقع در برخی کاربردها هیچ جایگزینی نزدیک به آن وجود ندارد. علیرغم تحریم صریح این ترکیبات، دستورالعمل باید این اجازه را بدهد که آزمایش حالتهای خاص در قالب ریسک- سود انجام پذیرد. احتمالاً در برخی از حالتها کاربرد کروماتها نسبت به جایگزین آن مزایای بیشتری دارد، در این حالتها، کاربرد کروماتها می‌تواند کنترل گشته تا ترکیبات اندکی وارد محیط شده یا در تماس با انسان قرار گیرد.
۵) در پروژه‌های بزرگ، دستورالعمل باید با ملاحظة تجزیه و تحلیل سود- هزینه‌ صادر گردند. برای دستورالعمهای مربوط به مصالح و ساخت سازه‌ها، هزینه‌های خوردگی باید در تجزیه و تحلیل سود- هزینه وارد شوند.
۶) بسیاری از جنبه‌های حرفه‌ای عملکردها، بوسیلة استانداردهای اختیاری مانندISO,NACE,ASTM تحت تاثیر قرار می‌گیرند. بهنگام طراحی و اعمال مدیریت خوردگی باید توجه بیشتری به بسط استانداردهای اختیاری داشت. این استانداردها غالباً اثر زیادی برروی دستوالعملها دارند.
▪ گام چهارم:
اصلاح و تعمیم آموزش کارکنان جهت معرفی و بازشناسی کنترل خوردگی
اغلب دانشجویان مهندسی در طی دوران تحصیل، شناخت بسیار اندکی از عمل خوردگی و مهندسی خوردگی بدست می‌‌آورند. با آنکه مشخص شده است که سیستم‌های مهندسی نمی‌توانند بدون مصالح ساخته شوند و بازدهی این سیستمها با پایداری شیمیایی مصالح ساختمانی در محیط مرتبط می‌باشد، دانشگاهها معمولاً به ارائه دوره‌های مهندسی و علم مواد برای دانشجویان اقبال کمی نشان می‌دهند. به علاوه دوره‌های مهندسی خوردگی نیز با درجة اهمیت کمتر آنهم در سالهای اخیر در چند دانشگاه‌ معدود کشور ارائه شده است.
همین مسأله در مورد کارکنان و از جمله کارکنان صنعت نفت نیز صدق می‌کند.
باید شرایطی ایجاد گردد که براساس سواد فنی مهندس و نوع کار وی،علم مواد اهیمت یافته و دوره‌های برای ارائة آن در سطوح مختلف مهندسی برگزار گردد. اهمیت علم مواد و مهندسی خوردگی باید به عنوان موضوعاتی که بازدهی و طول عمل سیستم‌های مهندسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند، معرفی گردند. تحقق دورة مهندسی خوردگی در یک برنامة آموزشی متمرکز باعث آگاهی بیشتر دانشجویان مهندسی از مزایای مهندسی خوردگی می‌گردد.
به منظور برآورده شدن اهداف این استراتژی باید براساس طول عمر اسمی طراحی تجهیزات عمل نمود. تمام تأسیسات مهندسی از پلها، خطوط لوله، برجها، مخازن، ایستگاههای برق و سایر سازه‌های مهندسی گرفته تا بدنة هواپیما و وسائل اپتیکی همه و همه نیاز دارند تا از طول عمر اسمی طراحی آنها آگاهی حاصل گردد. مسأله عمر باقیمانده در اقتصاد و محیط سیاسی کنونی اهمیت روزافزونی پیدا می‌کند. با توجه به تعیین کننده بودن خوردگی مواد- نه تنها فلزات- لازم است که برنامه‌ریزی درستی برای درگیری کردن دانشکده‌های مهندسی در رابطه‌ با این موضوع صورت پذیرد.
ـ پیشنهادات:
۱) تحقق این راهبرد، مستلزم فراهم نمودن ملزومات و برقراری ارتباطات اولیه و سپس ملاقات با رؤسای دانشگاهها و دانشکده‌های مهندسی است.
۲) گسترش و وارد نمودن واحدهای درسی پیشگیری و کنترل خوردگی، در برنامه‌های تحصیلی مدیریت و مهندسی، دانش مربوط به مدیریت خوردگی- شامل فرآیندهای تصمیم‌گیری و راهبردی برای پیشگیری از خوردگی- باید در برنامة دوره کارشناسی وجود داشته و بخشی از برنامة اخذ مدرک مهندسی باشد. با توجه به اینکه عمدتاً هیچ جای اضافی برای گنجاندن واحدهای خوردگی در برنامه‌های درسی وجود ندارد، لازم است که سازمانها و نهادهای آگاه (مانند انجمن خوردگی) توجه مسوولان را به لحاظ نمودن واحدهای درسی خوردگی در برنامه‌هایشان جلب نمایند. مهندسان خوردگی علاوه بر دانش مهندسی، نیازمند فراگیری و آموزش بیشتری در زمینة اقتصادی مهندسی می‌باشند تا قادر به ارزیابی طرحهای مدیریت خوردگی، اجرا و نتایج این طرح‌ها، و تجزیه و تحلی هزینه‌های خوردگی و استخراج این هزینه‌ها از مجموعة مدیریتهای گردانندة سیستم باشند.
۳) اجرای یک برنامة آزمایش تدریس واحدهای خوردگی در دانشگاه‌های نه چندان تخصصی، تلاشی که در این زمینه صورت می‌؛یرد باید با روسای بخشهای مهندسی و مدیریت آن دانشگاه‌ هماهنگ کرد.
▪ گام پنجم:
ارتقاء روشهای طراحی و استفاده از طرح‌های پیشرفته به منظور مدیریت بهتر خوردگی
در عملیات طراحی اغلب نکات مربوط به خوردگی در نظر گرفته نمی‌شود، بنابراین هزینه‌های خوردگی که قابل اجتناب و پیشگیری هستند، تحمیل می‌گردند. اولاً مهندسان طراح که عموماً مهندسان مکانیک، شیمی و برق هستند از اثرات دوجانبة محیط مواد اطلاع کافی نداشته و به سبکهای مختلف خوردگی آگاه نیستند. ثانیاً غالباً هزینه‌های مربوط به طول عمر دستگاه یا هزینه‌های کلی مربوط به مالک تأسیسات، در فاز طراحی در نظر گرفته نمی‌شوند.
مزیت تحقق این راهبرد این است که قابلیت اعتماد و ایمنی را افزایش داده، هزینه‌ها را کاسته و مواد و انرژی راحفظ می‌کند.
به منظور تحقق این استراتژی لازم است که روشهای طراحی تغییر کرده، بهترین فناوری‌های کنترل خوردگی در دسترس طراحان قرار گرفته، میزان عملکرد خوردگی در معیار طراحی وارد شده و هزینة طول عمز تجهیزات و تحلیل گردد.
ـ پیشنهادات:
۱) بخدمت گرفتن مهندسان طراح، با درک عملکرد خوردگی روشهای کنترل آن و بسط منابع اطلاعاتی و ابزار طراحی موثر جهت مدیریت بهینة خوردگی
۲) آموزش مهندسان طراح، مهندسان خوردگی و مدیران تعمیر و نگهداشت در ابطاب با مهندس خوردگی باید توانایی ارائه چشم‌اندازی جذاب از سرمایه گذاری در طراحی برای پیشگیری از خوردگی و مدیریت آن و بهبود کارکرد و قابلیت اعتماد سیستم را داشته باشد. این امر مستلزم دارا بودن دانش اقتصاد مهندسی است که اجازه خواهد داد مهندس خوردگی محاسبات اقتصادی از قبیل تجزیه و تحلیل هزینة طول عمر تجهیزات و ارزیابی سود- هزینه را انجام دهد. مهندسان خوردگی باید قادر به بررسی و تعیین طرحها و عملیات تعمیر و نگهداشتی که هزینه‌های خوردگی را کاهش می‌دهند و نیز ارزیابی این عملیات، جهت ارائه به تصمیم گیرندگان باشند.
▪ گام ششم:
ارتقاء روشهای پیشبینی عمر تجهیزات و ارزیابی عملکرد آنها
پیشبینی طول عمر تجهیزات و ارزیابی عملکرد آنها به علت متغیر بودن فاکتورهای موثر برروی خوردگی‌ غالباً ایمنی سیستم، کاهش هزینه‌ها و حفظ مواد و مصرف بهینة انرژی گردد. بنابراین باید تجزیه و تحلیل‌ةای موثر‌تری در رابطه با برآورد طول عمل مفید و ارزیابی میزان عملکرد سیستم انجام داد.
برای پیشرفت فناوری، لازم است که پیشرفتهای فنی در دستورالعملها و روشهای بازرسی بعمل آید. به علاوه لازم است که روشهای آزمایشی شتاب داده شده برای آزمایش مواد جدید در کوتاه مدت و نیز شبیه سازی اصلاح شدة فرآیندهای خوردگی انجام گیرد. روشهای اصلاح شدة پایش عملکرد، لازم بوده و باید پایگاه‌های اطلاعاتی آزمایشی جهت پشتیبانی محاسبات پیش‌بینی طول عمر تجهیزات گسترش یابند.
ـ پیشنهادات:
۱) اجرای برنامه‌های هماهنگ به منظور پیش‌بینی طول عمر و ارزیابی عملکرد تجهیزات در حوزه‌‌های با اولویت بیشتر، مانند خطوط لوله و پلها.
۲) تهیة منابع کافی پیشرفت فنی و نیز انتقال فناوری‌ها و روش کارها به حوزه‌های عملیاتی.
● نتیجه گیری
هدف از راهبردهای اساسی پیشگیری و کنترل خوردگی، ایجاد تغییرات ضروری در راهبردهای مدیریت صنعتی کشور و خط مشی‌های مدیریتی، با بکارگیری پیشرفت‌های علمی و فنی، جهت استفاده از فرصتها برای بهبود کنترل خوردگی در تمام بخشهای اقتصادی است. تحقق یکپارچگی تغییرات در نظام تصمیم‌گیری با ایجاد شورای عالی مدیران، متشکل از مدیران صنعتی، اقتصادی و جامعة مصرف کننده‌ امکان پذیر می‌شود.
گام دیگر، اشاعة فرهنگ خوردگی، نشر اخبار خوردگی و زیانهای منبعث از آن، گردآوری و درج گزارشات کارشناسی سازمانهای تخصصی و پراکندة صنعتی است.
در حقیقت، حلقة مفقود شدة نظام مدیریت خورگی، نداشتن یک کانون سیاستگذاری عملیاتی و تحقیقاتی است که برنامه‌های منسجم مطالعاتی و تحقیقاتی را جهت نیل به پیشرفت‌های علمی و برنامه‌های کاهش خوردگی و صرفه جوئی در هزینه‌های تدوین نموده، سیاستگذاری صحنة مدیریت خوردگی در جامعة صنعتی، علمی، تحقیقاتی و قانونگذاری گردد.
نتیجة این واقعیت، افزایش سلامت و یکپارچگی، تداوم عمر مفید سیستمها و صرفه جوئی در هزینه‌ها است.
با جمع بندی مطالب ارائه شده، پیشنهادات ذیل ارائه می‌گردد.
۱) تشکیل کمیته‌های پیشگیری و کنترل خوردگی در مراکز تحقیقاتی کشور
۲) ایجاد عزم ملی برای پیشگیری و کنترل خوردگی
۳) ایجاد باور و اصلاح خط مشی‌های مدیریتی در جهت مدیریت برتر خوردگی
بکار گیری فناوری پیشرفته برای کاهش هزینه‌های خوردگی و صرفه‌جوئی در اقتصاد ملی اجرای صحیح روش‌های کنترل خوردگی.

علی‌ابدام
مراجع:
۱. http://www.corrosioncost.com
۲. http://www.acanz.org.nz
۳. http://www.asme.org
۴. http://nace.org