درمان آسم کودک، به جدیدترین روش

امروزه درمان‌های توصیه شده برای آسم اغلب استفاده از عوامل آنتی‌کولینرژیک را محدود کرده یا آنها را رد می‌کند. گایدلاین‌های کنونی اشاره می‌کنند که ایپراتروپیوم ipratropium، یک عامل آنتی‌کولینرژیک کوتاه‌اثر است که باعث تسکین کوتاه‌مدت می‌شود، اما تا همین اواخر، فهرست کنترل‌کننده‌های طولانی‌اثر دربرگیرنده تیوتروپیوم بروماید tiotropium bromide، تنها عامل آنتی‌کولینرژیک طولانی‌اثر، نبوده است.
سال‌های زیادی است که مشخص شده عوامل آنتی‌کولینرژیک برونکودیلاتورهای اثربخشی برای آسم و COPD هستند، هرچند در مقایسه با بتا ـ آگونیست‌ها در مدیریت آسم، قدرت کمتری دارند. اخیرا، یک کارآزمایی بالینی نشان داده تیوتروپیوم بروماید یک درمان اثربخش طولانی‌مدت برای آسم است و در مواردی که عوامل آدرنرژیک برای بیمار مناسب نیستند، می‌توانند به عنوان درمان انتخابی مدنظر قرار گیرند.
در یک کارآزمایی 48 هفته‌ای و با کنترل پلاسبو، 398 بیمار 12 تا 17 سال سن، مبتلا به آسم با شدت متوسط، به‌طور تصادفی به 3 گروه درمانی تیوتروپیوم 5 میکروگرمی، تیوتروپیوم 5/2 میکروگرمی یا یک دارونمای مشابه که با رسپیمات Respimaاستنشاقی تجویز می‌شود، تقسیم شدند. همه بیماران همچنین تحت درمان نگهدارنده با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، با همان دوزی که قبلا برای‌شان تجویز شده بود، قرار گرفتند. هرگونه عوامل بتاآگونیست‌های طولانی‌اثر استنشاقی که بوسیله این بیماران مصرف می‌شد، قطع شد. پیامد اولیه، تغییر نسبت به پایه در عملکرد ریوی یا FEV1، 3 ساعت پس از مصرف دارو در هفته 24 بود. پیامدهای ثانویه، فرکانش حملات حاد، استفاده از داروهای نجات، و امتیاز پرسشنامه کیفیت زندگی آسم در بیماران در نظر گرفته شد.

 

یافته‌های اصلی مطالعه آن بود که بهبود و پیشرفت قابل توجهی از نظر بالینی و آماری در عملکرد ریوی، 3 ساعت پس از دریافت هر دوزی از تیوتروپیوم دیده شد. کنترل آسم و کیفیت زندگی بیماران نیز ارتقا پیدا کرد. همچنین نیاز به داروهای استنشاقی نجات هم کاهش نشان می‌داد. این پیشرفت‌ها برای هر دو دوز تیوتروپیوم معنی‌دار بودند، اما دوز 5 میکروگرمی تیوتروپیوم اثربخشی بیشتری نشان می‌داد. عوارض جانبی به ندرت در بیماران دیده شد. 7 مورد مرگ در گروه‌های درمانی رخ داد، اما هیچ کدام از آنها مرتبط با دارو نبودند.
     

این کارآزمایی نشان می‌دهد تیوتروپیوم استنشاقی می‌تواند به عنوان یک کنترل کننده طولانی‌اثر برای نوجوانان مبتلا به آسم با شدت متوسط تا شدید در نظر گرفته شود. برای بیمارانی که نیاز به درمان نگهدارنده دارند، یک کورتیکواستروئید استنشاقی هنوز درمان مناسب محسوب می‌شود. تیوتروپیوم نباید به عنوان یک درمان منحصربه فرد طولانی‌مدت محسوب شود و لازم است برای تسکین حملات دیس‌پنه و ویز در این بیماران، برونکودیلاتورهای کوتاه‌اثر همیشه در دسترس قرار داشته باشند.
علیرغم پیشرفت‌هایی که با کشف داروی تیوتروپیوم دیده شده، باید به خاطر داشت که هیچ نوعی از بتاآگونیست‌های طولانی‌اثر در این مطالعه به کار گرفته نشدند. بنابراین، مشخص نیست آیا استفاده از ترکیب تیوتروپیوم / کورتیکواستروئیدهای استنشاقی نیز به اندازه دوزهای ثابت کورتیکواستروئیدهای استنشاقی / بتاآگونیست‌های طولانی‌اثر که بیشتر استفاده می‌شوند، موثر هست یا خیر. البته باید گفت ترکیب دوز ثابت تیوتروپیوم / کورتیکواستروئیدهای استنشاقی برای استفاده عموم در دسترس نیست. البته این احتمال وجود دارد که ترکیب 3گانه یک بتاآگونیست طولانی‌اثر، یک آنتاگونیست موسکارینیک طولانی‌اثر، به اضافه یک کورتیکواستروئید استنشاقی، در آینده نزدیک وارد بازار دارویی شده و در اختیار کودکان بیمار قرار گیرد تا به طور موثرتری بتوانند حملات آسم خود را کنترل کنند.