آیا حتما باید طعم پدر یا مادر شدن را چشید؟

برای برخی افراد این ساده‌ترین سوأل جهان است. آنها همیشه خود را درنقش والدین دیده‌اند، زندگیشان همان‌طور پیش رفته است كه آرزو داشته‌اند و حالا آماده عمل هستند. عده‌ای دیگر از آدم ها هستند كه سال ها همه جوانب این موضوع را سبك سنگین می‌كنند، یا احساس می‌كنند قبل از دست زدن به این كار خطیر، به تأمل بیشتری نیاز دارند. برخی هرگز به نتیجه نمیرسند. هرگاه در سوی این تصمیم سرگردان شدید، حتی اگر می‌دانید كه تصمیم خود را عملی می‌كنید، بهتر است آگاهانه به تصمیم خود برای پدر یا مادر شدن فكر كنید.
اگر در تصمیم گیری برای بچه دار شدن مشكل دارید یا صرفاً در اینكه بتوانید این پروژه مادام العمر را آغاز كنید، با مشكل روبرو شده‌اید، امیدواریم كه با مطالعه این بخش به تصمیم درست نزدیك ترشوید. آنچه مسلم است، این كه هیچ كس ملزم به بچه دار شدن نیست. جمعیت جهان كم نیست كه بخواهید به آن اضافه كنید و تصمیم به فرزنددارشدن كاملاً به خودتان امیدها و انتظاراتی كه از زندگی‌تان دارید بستگی دارد.
عامل دشواری
تصمیم بزرگی است كه نباید آن را دست كم گرفت. پدر یا مادر بودن واقعاً سرگرم‌كننده است و می‌تواند آنقدر لذت بخش باشد كه تا بچه‌دار نشوید درك نخواهید كرد. و البته بچه داشتن مستلزم كار خستگی ناپذیر است، كاری بیشتر از آنچه بتوانید تصور كنید مگر آنكه خود آن را عملاً تجربه كرده باشید. بچه داشتن كار سختی است، چون كه به میزان قابل توجهی وقت و انرژی شما را به خود صرف می‌كند در حالی كه به ندرت می‌توانید استراحت كرده یا به تجدید قوا بپردازید؛ كار سختی است چون والدین تقریباً هیچ گاه زمان كافی، حمایت عاطفی، آموزش، یا آماده شدن برای انجام كاری كه می‌خواهند انجام دهند، ندارند؛ وقتی كودكان‌تان بی‌وقفه شما را با درخواستهای خود تحت فشار می‌گذارند، نقش والدینی دشوار می‌شود چون مجبور می‌شوید احساسات خودتان را نادیده بگیرید. و این كاری است بس دشوار زیرا اگر اشتباهاتی مرتكب شوید، و خطاهایی از شما سر زند ، بر زندگی كسانی تاثیر خواهد گذاشت كه بیشتر از هر چیزی دوستشان دارید، یعنی فرزندانتان.
داشتن فرزند تغییری عمده در زندگی محسوب می‌شود و از آنجا كه همه‌جا مسئولیت عمده بزرگ كردن فرزندان به عهده زنان است، این تغییر به طور كلی زندگی زنان را بیشتر از زندگی مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد. پاتی ویپفلر، بنیانگذار مؤسسه رهبری والدین در پالو آلتوی كالیفرنیا می‌گوید كه از لحاظ اقتصادی  فرزند‌پروری ـ كار مهم و حیاتی پرورش نسل آینده ـ نوعی سرگرمی تلقی می‌شود. "زنان از حقوق، حمایت یا قدردانی كافی بابت مشاركتشان در اجتماع و قبول مسئولیت والدی برخوردار نیستند" به طور كلی، امروزه مردان بیشتر از هر زمان دیگری به عنوان پدر در بزرگ كردن فرزندان مشاركت می‌كنند، اما كار روزانه خانه، درست كردن غذا، حمایت عاطفی، مراقبت از كودك، خرید و رسیدگی به جزئیات و مدیریت خانوار هنوز هم بر دوش زن خانه است (بدون مزد). این بدان معنا نیست كه بچه دار شدن برای مردان تصمیمی آسان است.
هم زن و هم مرد در جامعه مدرن با دشواری هایی در برقراری توازن میان كار و نقش والدی مواجه می‌شوند كه در این میان زنان معمولاً بیشتر فرزندپروری را كه به بهای شغلشان تمام می‌شود، انتخاب می‌كنند و مردان معمولاً كار را انتخاب می‌كنند كه به نقش پدری آنها آسیب می‌رساند. الگوی كار شبانه روزی كه مورد حمایت بیشتر ادارات و كارخانجات است، نیروی كار خود را از احساس مسؤلیت فرد در قبال خانواده تأمین می‌كند. ساعات كار طولانی احساس انزوای عاطفی را كه اغلب مردان به نوعی با آن درگیرند، افزایش داده و بسیاری از آنها از اینكه نتوانستند آن پدری باشند كه آرزویش را داشته اند، دچار یاس و نا امیدی می‌شوند.
یك ارزیابی واقع بینانه
با این همه تصویر رمانتیك كه درباره بچه‌ها و نقش والدی در محیط پیرامون ما به چشم می‌خورد، به ندرت كسی بتواند قبل از آن كه در حقیقت پدر یا مادر شده باشد تصوری واقع بینانه از چندوچون فرزندداشتن پیدا كند. اگر هیچ گاه مجبور نبوده اید یك گونی 5 پاوندی آرد را را به مدت یك هفته در دبیرستان حمل كنید، در آن صورت كتابِ رقص مادر: چگونه بچه‌ها شما را تغییر می‌دهند نوشته روانشناس هریت لرنرِ را بخوانید تا با نمونه‌ای از زندگی با مسئولیت فرزندان آشنا شوید، یا می‌توانید با مراقبت از نوزاد یك دوست یا یكی از اقوام تصویری واقعی از بچه‌داشتن به دست بیاورید. یا فرض كنید كه تصمیم گرفته‌اید بچه‌دار شوید، آنگاه یك هفته را با این فكر كه این رویداد بر احساس شما چه تاثیری خواهد گذاشت و تامل در تمام راه‌هایی كه زندگی  شما را دستخوش تغییر می‌كند بگذرانید؛ سپس فرض كنید كه تصمیم گرفته‌اید بچه دار نشوید و یك هفته با این تصمیم زندگی كنید.
همه قرار نیست روزی نقش والدینی را بر عهده بگیرند. شاید شما هیچ وقت بچه نخواسته‌اید؛ شاید برای خود آرزوهایی در سر دارید كه مراقبت از فرزندان رسیدن به آنها را غیر ممكن بسازد. میندی تومی، نویسنده داستان و آشپز و معلم كه كاملاً از تصمیمش مبنی بر بچه دارنشدن راضی و خرسند است می‌گوید "ما به طرز شگفت انگیزی موجودات خلاقی هستیم. اما خیلی از افراد نمی‌توانند پتانسیل خلاق یا معنوی خود را كشف كنند بدین دلیل كه مطالبات خانواده بر سر راهشان قرار می گیرد.
من احساس می‌كردم كه خانواده مانعی برای من است، همانطور كه برای بسیاری از مردم و به ویژه زنان چنین بوده است." و مسلماً نمونه‌هایی از افراد وجود دارند كه پدر یا مادر شده اند و در نهایت از تصمیم خود پشیمان گشته اند. از طرف دیگر بعضی از افراد تعجب می‌كنند از اینكه می‌فهمند چقدر دلشان می‌خواسته پدر یا مادر شوند. سالی وب كه اكنون مادر دو پسر كوچك است می‌گوید "من در دبیرستان برای فرار از نگهداری كودك، غذا سرو می‌كردم. اما متوجه شدم كه واقعاً مادر شدن را دوست دارم."
اغلب مردم و به ویژه زنان طوری بزرگ شده‌اند كه انتظار داشته باشند روزی پدر یا مادر شوند. دختران و زنان از عروسكهای نوزاد گرفته تا مادران بچه‌به بغل با تصاویر و انتظاراتی احاطه شده‌اند كه والدین، همسالان، مذهب، تبلیغات و رسانه‌ها برای آنها ساخته‌اند. اما تصمیم گیری در خصوص اینكه مادر یا پدر شوید ربطی به مادر، پدر، دوستانتان یا حتی هر انتظاری كه ممكن است با آن بزرگ شده باشید، ندارد. این زندگی شما است و فقط به خودتان ربط دارد.
آیا این آمادگی را دارید كه بچه دار شوید؟
مجموعه سؤالات خود را با همسر خود مطرح كنید و خودتان خوب به آنها فكر كنید. در باره این سؤالات در دفترچه خاطرات روزانه خود بنویسید، آنها را نزد دكتر و یا مشاورتان ببرید. هر كاری كه باعث شود به خوبی آنها را ارزیابی كنید، انجام دهید. اگر قرار است بچه دار شوید، این سؤالات را به همسرتان نشان دهید. سپس ببینید آیا پاسخ های او خوشایند شما هست یا خیر. این سؤالات طوری طراحی شده‌اند كه هم توسط زنان و هم مردان پاسخ داده شوند.
دیوید مان رهبری گروه های حمایت گر زنان و مردان را تحت عنوان "مادر شدن: آیا باید تجربه اش كنم؟" و "پدر شدن: آیا باید تجربه اش كنم؟" به عهده دارد كه هدفش كمك به مردم است تا به تصمیم گیری در خصوص این موضوع مهم نزدیكتر شوند. دیوید مان می‌گوید "بخش اعظم كار ما این است كه به مردم كمك كنیم به تردیدهای خود پی ببرند تا بتوانند به گام بعدی برای تصمیم گرفتن برسند. ما پی برده ایم كه ترید و دو دولی می‌تواند نتیجه مسائل عاطفی باشد كه فرد به طور كامل از آنها آگاه نیست، مسائلی همچون اندوه لاینحل."
آنها پیشنهاد می‌كنند كه كار خود را با این پرسش آغاز كنید برای خود چه می‌خواهید؟ این سؤال كاری به وضعیت فعلی‌تان ندارد همچنین كاری به این ندارد كه چگونه می‌خواهید به هدفتان برسید، مثلاً پیدا كردن همسر برای بچه دار شدن. اگر فكر می كنید دلتان بچه می‌خواهد، در این لحظه هیچ از خود نپرسید كه چگونه به آن تحقق ببخشید،چه از طریق ازدواج، فرزند خواندگی یا هرچیز دیگری كه می‌خواهد باشد. تنها بر روی آرزوها و خواست های شخصی خود تمركز كنید.
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.