تولد نوزاد جدید، احساس سایر فرزندان چیست؟

بچه‌های بزرگ‌تر ممکن است از کودک جدید با آغوشی باز ولی ذهنی بسته استقبال کنند. آنان با توجه به سن و سطح تکامل درکشان و آمادگی قبلی‌ای که باید در زمان بارداری برای‌شان ایجاد کرده باشید، واکنش‌های متفاوتی از خود نشان خواهند داد، مثلاً فرزند نوپا بعد از غیبت ناگهانی والدینش در هنگام تولد نوزاد، به مجرد دیدن مادرش در تخت دچار سردرگمی می‌شود.

او هنگام ملاقات مادر در بیمارستان به منظور آشنایی قبلی با نوزاد، به محض دیدن مادر در رختخواب و احتمالاٌ لوله‌های باریکی که به دست یا پای او متصل هستند، دچار ترس و وحشت می‌شود. علاوه بر آن، با دیدن کودک دیگری به جای خود در آغوش پدر و مادرش، حس حسادت شدیدی در وجودش شعله‌ورخواهد شد، بنابراین شروع به بهانه‌گیری و بدرفتاری می‌کند و دست به کارهایی می‌زند که نشان دهد او نیز کوچک است. مثلاً ممکن است اصرار کند برای او نیز پزشک گذاشته شود یا به دوران قبل از آموزش استفاده از توالت برگردد.

 

این رفتارها، برای مقابله با استرس و تغییرات حاصله، واکنش‌هایی طبیعی هستند که نیازی به عکس‌العمل‌های تنبیهی ندارند، بلکه باید عشق و علاقه و اعتماد بیشتری نسبت به او نشان دهید. سعی کنید اعمال او را به عنوان «یک برادر یا خواهر بزرگ تر خوب» تحسین کند و فرصت دهید تا متوجه شود که او نیز در مقابل این تازه وارد وظایف مهمی بر عهده دارد.

به کودتان بگویید که در قلبتان جای زیادی برای دوست داشتن او و کودک تازه وارد وجود دارد. با این روش و گذشت زمان، احساس وابستگی به فرزند کوچک تر به تدریج در او رشد خواهد کرد. اگر کودک بزرگ تر شما در مرحله پیش دبستانی باشد، بهتر می تواند درک کند چه اتفاقی روی داده است. آماده سازی او در زمان بارداری ، اگر چه روی حسادت او تأثیری نخواهد گذاشت ولی می تواند به کاهش پریشانی ذهنش کمک کند. او واقعیت موجود را درک و در ذهنش توجیه می کند : (( این کوچولو در شکم مادر من بوده است)) ؛ ((او در گهواره قدیمی من می خوابد)) و احتمالاً در مورد این موجود اسرارآمیز کنجکاوی زیادی نشان خواهد داد.

اگر فرزند بزرگتان در سن مدرسه است، احتمالاً مجذوب فرایند بارداری و تولد کودک و مشتاق دیدن کودک جدید بوده است و وقتی نوزاد وارد شود، ممکن است با حمایت از نوزاد احساس غرور کند. به او اجازه دهید تا هر وقت تمایل دارد، مراقبت از کوچولوی تازه وارد را به عهده بگیرد. اما فراموش نکنید که خودش نیز به توجه و حمایت شما نیاز دارد. باید اوقاتی را برای تنها بودن با او اختصاص دهید.