جمعه, ۱۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 31 January, 2025
مجله ویستا

تصمیم‌های شتاب‌زده بعد از طلاق


تصمیم‌های شتاب‌زده بعد از طلاق

نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد‌۷۰ درصد زنان مجرد، اعم از ‌بیوه و مطلقه از وجود باورهای نادرست و قضاوت‌های تنگ‌نظرانه دیگران در رنج‌اند و این برخوردها را موجب احساس بیگانگی، …

نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد‌۷۰ درصد زنان مجرد، اعم از ‌بیوه و مطلقه از وجود باورهای نادرست و قضاوت‌های تنگ‌نظرانه دیگران در رنج‌اند و این برخوردها را موجب احساس بیگانگی، ناامنی و ناراحتی در روابط خود با دیگران می‌دانند.

جالب است که دامنه این نگرش‌ها در بیشتر مواقع از خانواده و نزدیکان این زنان آغاز می‌شود و تا سطوح مختلف جامعه ادامه پیدا می‌کند.

از آنجا که بیشتر زنان ایرانی نیز با بسیاری مهارت‌های فردی آشنا نیستند، در صدد تغییر صورت مساله برمی‌آیند.

یعنی حتی اگر به دلیل بسیاری مشکلات از همسر خود جدا شده‌اند، تحت تاثیر این فشارها و برای فرار از وضع موجود، اقدام به ازدواج‌های مجدد شتاب‌زده در قالب ازداوج موقت و دائم می‌کنند.

در واقع بسیاری از آنان، نه براساس خواست قلبی، بلکه فقط برای فرار از وضع موجود و پایان دادن به بدبینی‌ها، طعنه‌های خویشاوندان و خانواده و فقدان حمایت از خود و فرزندان‌شان تن به ازدواج‌هایی می‌دهند که در بسیاری مواقع موفق نیست.

این در حالی است که براساس نتایج همان تحقیق، به‌دلیل نگاه بدبینانه زنان مطلقه به مردان، ۸۸ درصد از این زنان به‌شدت نگران موفقیت خود در ازدواج مجدد هستند.

ازدواج‌های چندباره که فقط برای گریز از شرایط پیشین اتفاق می‌افتد، پیامدی جز آسیب دیدن بیشتر این زنان ندارد بنابراین اگر زنی به‌هر‌دلیل‌ همسر خود را از دست داد، لازم است‌ ابتدا خویشتن‌دار باشد و پیامدهای احتمالی این اتفاق را پیش‌بینی و با تدبیر با آنها برخورد کند.

از سوی دیگر، خانواده‌های این زنان نیز وظیفه حمایت از فرزند خود و حتی فرزندان او را حداقل برای مدتی بر‌عهده دارند.

جامعه و دولت نیز در قبال این زنان مسوول است و برای ایجاد سیستم‌های حمایتی فراگیر و توانمندسازی زنان و دختران باید به دنبال برنامه‌های جامع و بلند مدت باشد.

بی‌تفاوتی نسبت به مسائل زنان مجرد و رها کردن آنان بدون هیچ حمایتی در جامعه ممکن است، پیامدهایی به دنبال داشته باشد که بدون شک دامنه آن گسترده است.

تشویق به ازدواج موقت نیز به هیچ وجه نمی‌تواند راهکار مناسبی برای حل مشکلات زنان مطلقه و سرپرست خانوار باشد، چرا که ممکن است برخی از آنان تمایلی به ازدواج مجدد و موقت نداشته باشند و وقتی مجبور می‌شوند صرفا برای حل مشکلات مالی‌ تن به این‌گونه روابط دهند، ممکن است دچار حس یاس و بی‌پناهی بیشتری ‌شوند.

علاوه بر این، با وجود شرعی و قانونی بودن ازدواج موقت، این ارتباط در جامعه ایران چندان مورد پذیرش نیست و موجب تشدید بدبینی‌ها در اطرافیان می‌شود.

از سوی دیگر به‌دلیل این که این نوع ازدواج‌ها پایدار نیست بنابراین نگرانی از آینده همیشه همراه این زنان است بنابراین باید حمایت‌های اجتماعی و اقتصادی در جامعه افزایش یابد تا زنان مطلقه مجبور نشوند برای حل مشکلات معیشتی، تن به هرگونه رابطه‌ای که در بسیاری موارد ناخواسته است، بدهند.