معجزه زبان طنز، آشتی کودک با کتاب

میراث فرهنگی: آموزش را مي‌توان با طنز همراه کرد و بسياري مسايل را در قالب غيرمستقيم و به زباني موثر به کودکان منتقل کرد؛ به عبارتي زبان طنز مي‌تواند کودکان امروز را با کتاب، آشتي دهد و اين امکاني است که نويسندگان ايراني، بهره چنداني از آن نبرده‌اند.   

طنز کودکان را با کتاب آشتي مي‌دهد

 آموزش را مي‌توان با طنز همراه کرد و بسياري مسايل را در قالب غيرمستقيم و به زباني موثر به کودکان منتقل کرد؛ به عبارتي زبان طنز مي‌تواند کودکان امروز را با کتاب، آشتي دهد و اين امکاني است که نويسندگان ايراني، بهره چنداني از آن نبرده‌اند. کافي است نگاهي به فهرست کتاب‌هاي منتشر شده بيندازيم تا دريابيم کتاب‌هاي ترجمه بسيار بيشتر از تاليف و قابل مقايسه با ان نيستند.

منصور جام شير، ناشر و نويسنده بر اين باور است که ناشران و نويسندگان در جامعه سياست زده ما دچار خودسانسوري شده اند. او طنز را اغراق در بيان مسايل و مشکلات اجتماعي مي داند و وقتي از او مي پرسي: کودکان، نيازي به طنز سياسي و اجتماعي ندارند بلکه تنها دلشان مي خواهد چيزي را بخوانند که از صبح تا شب در خانه و مدرسه با آن درگير هستند ، پاسخ مي دهد: روزگاري خود من داستاني درباره مدارس غيرانتفاعي نوشتم اما از ترس اين که مبادا به آموزش و پرورش بربخورد و فکر کنند درپي زير سوال بردن اين وزارت خانه هستم از انتشار آن خودداري کردم.

مدير نشر نگارينه ، طنز را قالبي بسيار موثر مي داند و معتقد است: آموزش را مي توان با طنز همراه کرد چرا که بسياري مسايل را مي توان به طور غيرمستقيم و طنزآميز به کودکان منتقل کرد و از تمام چيزهايي سخن گفت که با آن سروکار دارند مثل خانواده، مدرسه، درس، کوچه و محله.

جام‌شير مهم ترين مشکل ناشران کودک را نبود ويترين کافي براي نمايش کتاب مي داند و از متوليان فرهنگي مي خواهد تا تسهيلاتي را براي ناشران فعال فراهم کنند تا آثار خود را به مخاطبان ارائه کنند.

حميدرضا شاه آبادي، انتشار کتاب هاي طنزآميز را از اولويت هاي کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان مي داند و فکر مي کند: کودکان به نشاط و اميدواري احتياج دارند و کتاب هاي طنزآميز مي توانند آنان را با کتاب آشتي داده و لذت مطالعه را به آنها بچشانند.

او طنز کودک و نوجوان را طنز ساده اي مي داند و معتقد است: نيازي به نوشتن طنزهاي سياسي و اجتماعي براي اين گروه سني وجود ندارد چرا که آنها در درجه اول به دنبال شادي و همذات پنداري با شخصيت داستان هستند و دلشان مي خواهد تصوير خود را در آينه کتابي که مي خوانند ببينند از اين رو خوب است نويسندگان با آنها از درس و مدرسه و محيط خانه،بگويند.

نويسنده کتا« لالايي براي دختر مرده» ، يکي از دلايل جذابيت مجموعه هاي طنز را تکرا و پيوستگي آنها با يکديگر عنوان مي کند و مي گويد: در سريال هاي تلويزيوني هم، تکرار رفتار و گفتار يک شخصيت به محبوبيت و شناساندن آن به مخاطب کمک مي کند و موجب مي شود که بيننده ،عکس العمل هاي او را پيش بيني کند و به لذت کشف برسد.

شاه آبادي برخلاف بعضي که کارهاي ترجمه را در زمينه طنز موفق تر از آثار تاليفي مي دانند بر اين باور است که طنز، پيرو شرايط اجتماعي و فرهنگي هر جامعه است از اين رو، خانواده نيکولا کوچولو، شباهت چنداني به خانواده هاي ايراني ندارد.

مدير انتشارات کانون، با اشاره به اين که در اين مرکز،شورا و کارگاه ويژه طنز توليد شد اما اثر درخوري در اختيار مخاطب قرار نگرفت، مي گويد: خنداندن مردم کار بسيار دشواري است، بسيار دشوارتر از ايجاد فضاهاي دردآور و رقت انگيز. شايد به اين خاطر است که تعداد طنزپردازان به شمار انگشتان دست هم نمي رسند.