دوشنبه, ۸ بهمن, ۱۴۰۳ / 27 January, 2025
مجله ویستا

افسردگي پس از زايمان و تبعات سخت بی توجهی به آن


ایسنا: يک روان‌شناس هشدار داد: افسردگي پس از زايمان بايد جدي گرفته شده و در اسرع وقت درمان شود، زيرا عدم توجه به آن مي‌تواند تبعات سختي را به‌ دنبال داشته باشد.

فاطمه طاهري با اشاره به اين مطلب، اظهار کرد: اختلالات رواني پس از زايمان شامل غم ديدگي زايمان، سايکوز و افسردگي پس از زايمان است. افسردگي پس از زايمان در 15الي10 درصد زنان اتفاق مي‌افتد که خستگي، تحريک‌پذيري، اضطراب و گاهي نيز نشانه‌هاي فوبيا (ترس بي‌مورد) بارزترين علائم آن است.

وي علائم‌ باليني بيماري را احساس‌ غمگيني‌، نااميدي‌ و دلتنگي، کاهش‌ اشتها و کاهش‌ وزن، بي‌انرژي‌ بودن و خستگي‌ مفرط برشمرد و خاطرنشان کرد: کندي‌ در تکلم‌ و تفکر و نيز بروز مکرر سردرد و ساير ناراحتي‌هاي‌ فيزيکي‌، همچنين سردرگمي‌ درباره‌ توانايي‌ بهبود زندگي‌ و فقدان‌ پيوند عاطفي‌ بين‌ مادر و کودک‌ که‌ براي‌ هر دو زيان‌آور است‌ از جمله ديگر علائم افسردگي پس از زايمان است.

اين کارشناس ارشد روان‌شناسي باليني، افسردگي‌ شديد پس از زايمان را بعضا همراه با احساسات‌ تهاجمي‌ نسبت‌ به‌ کودک‌ دانست و يادآور شد: افسردگي پس از زايمان مي‌تواند همراه با از دست‌ دادن‌ احساس‌ عزت‌ در ظاهر و منزل، بي‌اشتهايي‌ يا غذا خوردن‌ اجباري و نيز دوري‌ کردن‌ از ديگران‌ يا تمايل به خودکشي‌ همراه‌ باشد.

طاهري يکي از مهم‌ترين دلايل بروز افسردگي پس از زايمان را اختلال انطباق روان‌شناختي لازم پس از تولد کودک و همچنين کمبود خواب مادر و لزوم مراقبت از نوزاد برشمرد و اذعان کرد: البته اين احتمال هم وجود دارد که افسردگي پس از زايمان ناشي از تغييرات هورموني باشد که‌ بر حالات‌ روحي‌ رواني‌ فرد تأثير گذارند چرا که پذيرفتن‌ مسئوليت‌ 24 ساعته‌ مراقبت‌ از يک‌ نوزاد شيرخوار، تطابق‌ عمده‌اي‌ را از نظر رواني‌ و شيوه‌ زندگي‌ در اکثر مادران‌ مي‌طلبد حتي‌ اگر نوزاد فرزند اول‌ نباشد.

وي استرس‌هاي‌ فيزيکي‌ و رواني‌ را با استراحت‌ ناکافي‌ داراي ارتباط مستقيم دانست و افزود:‌ خستگي‌ و افسردگي‌ در مادران‌ غيرمعمول‌ نيست‌. استرس، کمبود خواب، تغذيه‌ نامطلوب‌، فقدان‌ حمايت‌ مادر از سوي‌ همسر و سابقه‌ اختلالات‌ رواني‌ قبلي‌ در مادر از عوامل تشديد کننده بيماري هستند.

اين کارشناس درعين حال اضافه کرد: مادران‌ نبايد از اين‌ که‌ احساسات‌ پيچيده‌اي‌ در مورد مادر بودن‌ خود دارند احساس‌ گناه‌ کنند، ايجاد تطابق‌ و ايجاد پيوندي‌ عاطفي‌ طبيعي‌ نياز به‌ درمان‌ دارد در نظر گرفتن‌ برنامه‌هاي‌ مکرر خارج‌ از منزل‌ نظير قدم‌ زدن‌ و ديدارهاي‌ کوتاه‌ با دوستان‌ و اقوام‌ براي‌ مادران‌ مفيد است‌، اين‌ برنامه‌ها به‌ مادران‌ کمک‌ مي‌کند تا دچار احساس‌ انزوا از ديگران‌ نشوند.

طاهري گفت: مادران‌ مي‌توانند براي‌ کارهاي‌ روزانه‌ نظير خريد کردن‌ و مراقبت‌ از کودک‌ در هنگام‌ استراحت‌ خود از خانواده‌ يا دوستان‌ کمک‌ بگيرند، مادر در صورت‌ احساس‌ افسردگي‌ بهتر است‌ احساسات‌ خود را با همسر يا يک‌ دوست‌ که‌ شنونده‌ خوبي‌ براي‌ حرف‌هاي‌ اوست‌ در ميان‌ بگذارد، صحبت‌ کردن‌ با ساير مادران‌ امکان‌ استفاده‌ از هم‌فکري‌ و تجربه‌ آنان‌ را فراهم‌ مي‌کند.

وي روان‌درماني‌ يا مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ در صورت‌ تداوم‌ افسردگي‌ را توصيه‌ کرد و ادامه داد: درمان، شامل کمک به مادر در مراقبت از نوزاد، حمايت‌هاي رواني فرد و مشاوره و تجويز داروهاي ضد افسردگي است، اما افسردگي‌ خفيف‌ پس‌ از زايمان‌ با حمايت‌ خانواده‌ و دوستان‌ معمولاً به‌ سرعت‌ برطرف‌ مي‌شود ولي اگر افسردگي‌ شديد شود ممکن‌ است‌ مادر ديگر قادر به‌ مراقبت‌ از خود و کودک‌ نباشد و بستري‌ در بيمارستان‌ ممکن‌ است‌ ضرورت‌ يابد.