گریه شبانه بچه، شیوه کنترل

اگر بیدار شدن کودک در نیمه شب روال عادی و برنامۀ هر شب او باشد، بر روحیۀ تمام اعضای خانواده اثر منفی می گذارد. برای حل این مشکل باید از شیوۀ کنترل گریه شبانه استفاده کرد.

 

این روش در اکثر موارد پس از یک هفته نتیجه بخش خواهد بود. نخست باید بدانید کنترل گریۀ شبانه به این معنا نیست که نسبت به گریۀ کودک بی تفاوت باشید و هیچ عکس العملی به آن نشان ندهید. چنین کاری به هیچ وجه پذیرفته نیست زیرا بی رحمانه و بی فایده است.
با کنترل گریۀ شبانه به جای اینکه مدتی طولانی بچه را به حال خود رها کنید تا گریه کند و احساس طرد شدن داشته باشد، به او اطمینان خاطر می دهید که نزدیک وی هستید، او را ترک نکرده اید و به گریه اش توجه دارید ولی اکنون زمانِ خواب است.

برخی والدین حاضر نیستند حتی یک لحظه در واکنش نشان دادن به گریۀ فرزندشان درنگ کنند ولی اگر شیوۀ کنترل گریۀ شبانه را اجرا نمایند، مشکل بیدار شدن شبانۀ او برطرف خواهد شد.

 

دومین نکتۀ مهم در کنترل گریۀ شبانه این است که بتوانید علت گریۀ کودک را تشخیص دهید. گریۀ مداوم همراه با جیغ های بلند یا گریه ای آهسته و پر از ناله نشان دهندۀ درد یا ناراحتی بچه است و اگر فرزند شما اینگونه می گرید، باید به پزشک مراجعه نمایید.

گریۀ کودک برای جلب توجه شما ویژگی های دیگری دارد. این گریه اغلب منقطع و شبیه به ونگ ونگ کردن است و بچه پس از اندکی گریه، صبر می کند تا شاید گریه اش به نتیجه برسد. علاوه بر آن گریۀ جلب توجه مثل موج، فراز و نشیب دارد.

 

یکی از مهم ترین وظایف والدین، اندکی تامل پس از آغاز گریه کودک است تا معنای گریه او را به خوبی درک کنند. فقط پس از اطمینان در تشخیص معنای گریۀ وی، از شیوۀ کنترل گریه شبانه استفاده کنید.

 

شیوۀ کنترل گریۀ شبانه را این گونه اجرا نمایید:
- هرگاه نیمه های شب صدای گریۀ کودک را شنیدید، سریع عکس العمل نشان ندهید. لحظه ای با آرامش درنگ کرده و به صدای گریۀ وی گوش فرا دهید تا متوجه معنای گریۀ او بشوید.
شاید تحمل صدای گریۀ فرزندتان کار سخت و دشواری باشد اما اجازه ندهید، اضطراب و نگرانی بر شما غلبه کند. اگر گریۀ او حاکی از درد و ناراحتی نبود، اندکی پیش تر صبر نمایید.
- در صورتی که گریۀ کودک ادامه پیدا کرد، به سراغ او بروید اما چراغ را روشن نکرده، با وی حرف نزنید و به هیچ وجه به چشم های او ننگرید (برای مثال به شکمش نگاه کنید). اندکی پشت یا شکم بچه را با دستتان ماساژ دهید و با صدای ش،ش،ش، ... او را آرام نمایید. سپس ملافه یا پتو را مرتب و وی را ترک کنید.
- اگر یک ساعت، پنج دقیقه و شاید هم یک دقیقۀ بعد فرزندتان دوباره بیدار شد و گریست، دو برابر دفعۀ قبل صبر کنید و بعد به سراغ او بروید و همان کارها را انجام دهید.
- هر بار که کودک گریه می کند، دو برابر دفعۀ قبل درنگ کنید، هرچند که واکنش به گریۀ او امری غریزی است و عدم پاسخ به آن سخت و دشوار بوده و شما را ناراحت می کند.
مادرانی که در مقابل این غریزه مقاومت می کنند، ممکن است دچار تعریق، تپش قلب، رطوبت و گرمی دست ها شده و طاقت خود را از دست بدهند. سعی کنید بر خود مسلط بوده و توجه داشته باشید این واکنش طبیعیِ بدن شماست و هیچ خطری وجود ندارد.
در این مواقع می توانید با حمایت و همراهی همسرتان در مقابل گریه های بچه طاقت بیاورید. در هر حال کنترل گریۀ شبانه هیچ خطری برای سلامتی فرزندتان به همراه ندارد.
- پشتکار داشته باشید و کار را نیمه تمام رها نکنید، بالاخره پیام شما – اغلب زودتر از آنچه تصور می کنید – به کودک انتقال خواهد یافت و اگر کار خود را به خوبی انجام دهید پس از یک هفته متوجه تغییرات واضحی خواهید شد.