شرایط واگذاری فرزند به زنان مجرد (2)

ابلاغ آیین نامه اجرایی قانون "حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست" نشان از تغییرات اساسی و تسهیل شرایط فرزند خواندگی دارد؛ تغییراتی که برخی از آنها جای بحث و بررسی بیشتری را می‌طلبد.
این در حالیست که حق سرپرستی زنان و دختران مجرد بالای 30 سال که شرایط واجدین آن به طور کامل در آیین نامه توضیح داده شده است، پیش از این در قانون سال 53 وجود نداشته و در قانون سال 1392 تصویب شد اما تا پیش از تصویب آیین نامه در تیر ماه سال جاری، اجرا نمی‌شد که در حال حاضر و بعد از تصویب آیین نامه، اجرای آن ممکن شده است.

همچنین این افراد می‌توانند مانند تمامی زنان دیگر که به طور طبیعی زایمان کرده‌اند و از مرخصی زایمان بهره‌مند می‌شوند، از این حق استفاده کنند زیرا معتقدیم مرخصی زایمان فقط برای بهبود وضعیت فیزیولوژیکی زنان نیست بلکه برای تثبیت ارتقای سطح روانی فرد و ایجاد روابط عاطفی با کودک است که این زنان نیز باید از این حق بهره‌مند شوند.

شرایط واگذاری فرزندخوانده به خانوده‌هایی که خارج از ایران زندگی می‌کنند امکان‌پذیر است؟
ماده یک قانون مصوب سال 1353 اذعان می‌کرد؛ تنها کسانی که مقیم ایران هستند می‌توانند سرپرستی را به عهده بگیرند در حالی که در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست مصوب سال 92 اعلام می‌شود که تمام افراد ایرانی که مقیم خارج یا داخل هستند نیز در صورت دارا بودن شرایط مندرج در قانون، می‌توانند متقاضی سرپرست کودکان داخل باشند و مراحلی چون مصاحبه مددکاری، بازدید از منزل و... به علت آنکه برای مقیمان خارج از کشور امکانپذیر نیست، از سوی سرکنسولگری ایران در خارج از کشور بررسی و تایید می‌شود.

به طور میانگین سالیانه 1000 تا 1100 کودک توسط بهزیستی به واجدین شرایط سرپرستی کودکان واگذار می‌شد؛ اما با تصویب و ابلاغ آیین نامه اجرایی قانون "حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست" و به علت آنکه حق واگذاری کودکان بدسرپرست نیز به آن افزوده و شرایط سرپرستی دائم و موقت نیز لحاظ شده است، پیش بینی می‌شود این تعداد به شکل قابل توجهی افزایش یابد.

یکی دیگر از تغییرات این قانون نسبت به قانون پیشین، در نحوه استفاده و برخورداری از خدمات بیمه‌ای مثل بیمه‌های اجتماعی است که همگی آنها در این آیین‌نامه تسهیل شده‌اند.

آیا وجود چنین مفادی باعث دل‌سردی خانواده‌ها و ترس دائمی آنها از پذیرفتن فرزند نمی‌شود؟
بر اساس دیدگاه‌های روان شناختی و جامعه شناسی کسانی که مدت زمان زیادی را درون یک خانواده سپری کرده باشند، چنانچه در محیط امن و مناسبی باشند به علت تعلقات خاطر ایجاد شده، چنین اقدامی را انجام نخواهند داد؛ هرچند این موضوع از جمله آزادیهای فردی است و در چنین شرایطی سازمان بهزیستی شرایط خانوادگی سرپرست را بررسی و سپس در صورت کافی بودن دلایل، حکم سرپرستی را فسخ خواهد کرد.

دیگر موارد "حکم فسخ سرپرستی" نیز به طور کامل در قانون درنظر گرفته شده که همگی آنها در نهایت براساس نظرات کارشناس بهزیستی و رای دادگاه طبق قانون و براساس آیین نامه مدون انجام خواهد شد.

لایحه "حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست" که سرانجام پس از حدود 5 سال که از زمان ارائه به مجلس در شهریور1392 با تایید شورای نگهبان مصوب شد، آیین نامه اجرایی آن در تیر ماه سال جاری نیز به پیشنهاد وزارتخانه‌های کشور، کار و رفاه اجتماعی و دادگستری و به استناد ماده (۳۶) این قانون، تصویب و از سوی معاون اول رئیس جمهوری ابلاغ شد؛ پس از آن معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز از تغییرات اساسی و تسهیل شرایط فرزند خواندگی خبر داده و گفته بود که از این پس خانواده‌های دارای فرزند نیز می‌توانند «فرزندخوانده» بپذیرند.

پس از تصویب آیین نامه "حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست"، خبرهایی مبنی بر تغییرات اساسی این قانون و آیین نامه اجرایی آن نسبت به قانون مصوب اسفند 1353به گوش می‌رسید. در قانون مصوب قبلی (سال 1353) فقط افراد بی‌سرپرست می‌توانستند تحت سرپرستی قرار گیرند درحالی که در قانون مصوب سال 92 مجلس شورای اسلامی، علاوه بر آنکه دایره شمول متقاضیان سرپرستی گسترده‌تر شد، افزون بر کودکان بی‌سرپرست، کودکان بدسرپرست نیز می‌توانستند تحت سرپرستی قرار گیرند.