علل گوشه گیری در کودکان، بررسی تربیت والدین

علائم و نشانه های اینگونه کودکان عبارتند از:

- علاقمند به تنهایی

- هراس و ترس از جمع

- اغلب دلسرد، بی اشتیاق، نگران و بی اعتماد

- بی توجه به آنچه می گذرد در اطراف او

- پرخاشگر

- بی تفاوت

- ناتوان در برقراری رابطه ای خوب با اطرافیان

- رفتاری سرد و به دور از شور و شوق

- وجود تضاد و کشمکش در درون

- سرکوب آرزوها و تمایلات

- چهره ای غمزده

- کاملا غیر فعال

- ناراضی بودن از زندگی و توسل به خیالبافی

- دچار اضطراب و احساس گناه

- بدبین و عیب جو

- به سر بردن در حالت بلاتصمیمی و بی هدفی

- ناتوان در مخفی کردن کینه و نفرت خود

- محدود کردن توقعات و آرزوهای خود

- عدم وجود تمرکز حواس

- دچار خستگی مفرط و کم خوابی

- احساس بی ارزشی

- بی بهره از شور و شوق زندگی

- جستجوی آرامش در عزلت

- دارای اعتماد به نفسی کم و واهمه از جر و بحث و روبرو شدن با جمع

- عدم مقاومت در برابر فشاری کم

- رنج بردن از احساس گناه، پشیمانی و نا امیدی

- خواب کم و نامنظم

- گریه سر دادن به اندک بهانه ای

- خود را در پناه دیگران قرار دادن

- عدم مشارکت در فعالیت اجتماعی

- احساس امنیت و انزوا

عوامل پدید آورنده

- اختلال عاطفی کودک

- عدم تربیت صحیح و درست

- حسادت، غرور و محرومیت

- برتری جویی و سلطه طلبی

- مرگ یکی از عزیزان و ترس های مختلف

- نقص بدنی و فیزیولوژیکی

- احساس گناه و شرم از انجام کاری و عدم توانایی در دفاع از خود

- طرد از خانواده و جمع همسالان

- وارد شدن فشار بیش از توان کودک، امر و نهی بسیار و انتظارات بی جا

- گاهی عدم محبوبیت و اعمال خشونت نسبت به کودک

چگونگی عملکرد

- ابراز محبت و مهر و پذیرش کودک

- دادن مسئولیت های مختلف اجتماعی در حد توان و ظرفیت

- ایجاد فرصت برای خودنمایی و نشان دادن لیاقت به کودک

- بالا بردن احساس اعتماد به نفس در کودک به شیوه های مختلف

- ایجاد محیطی آرام، ساکت و شاد برای رشد کودک

- واداشتن کودک به حضور در جمع و مشارکت در کارهای جمعی

- همراهی برای انتخاب دوست و شرکت در بازی با آنها

- حل مشکلات روانی و عاطفی

- تفهیم ضوابط حیات و چگونگی انطباق با اجتماع

- دادن روحیه برای ظاهر شدن و حرف زدن در جمع

- تقویت استعدادهای فکری و جسمی

- مدل سازی و تشویق به تقلید از این مدلها

- ایجاد سرگرمی سازنده و مثبت برای کودک

- تامین نیازهای اصلی و لازم کودک

- حل و رفع رنج و احساس گناه درونی کودک

- یاد دادن مهارت های مختلف کودک

- واداشتن به فراموشی گذشته و القاء باارزش بودن

- گاهی مراجعه به دکتر و استفاده از دارو