اگر متوجه شوید حقوق همکارتان از شما بیشتر است چه کار باید بکنید؟

در بیشتر شرکت‌ها و سازمان‌ها اطلاعات مربوط به حقوق کارمندان محرمانه است و بیشتر ما از حقوق دریافتی همکارانمان اطلاعی نداریم. اما اگر به طور اتفاقی به این اطلاعات دسترسی پیدا کنید و متوجه شوید که حقوق یکی از هم‌رده‌هایتان از شما بیشتر است، چه کار می‌کنید؟ چه واکنشی باید نشان دهید؟ آیا باید به همکارتان بگویید که از این موضوع اطلاع دارید؟ با مدیرتان صحبت می‌کنید؟ چگونه می‌توانید با استفاده از این اطلاعات درخواست کنید حقوق‌تان افزایش یابد؟

توصیه‌ی متخصصان

کارن دیلون (Karen Dillon)، نویسنده‌ی کتاب «چگونه در مورد زندگی خود قضاوت خواهید کرد؟» می‌گوید: «حقیقت این است که در هیچ محیط کاری، حقوق‌ افراد کاملا مساوی و منصفانه نیست» مثال‌های زیادی از این دست وجود دارند: امتیاز تحصیل در دانشگاه‌های معتبر، سابقه‌ی کار، دوستی و رفاقت با مدیر و … و البته مسائل کلان‌تری که حتی نیاز به بیان ندارند مثل: تبعیض‌های جنسیتی و افزایش نابرابر دست‌مزدها. تانیا منون (Tanya Menon)، استادیار دانشکده‌ی تجارت دانشگاه اهایو می‌گوید «یک حقوق مناسب نسبی است» او اضافه می‌کند که وقتی متوجه می‌شوید فردی که کاری دقیقا مثل شما را انجام می‌دهد حقوق بیشتری دریافت می‌کند، «طبیعی است که عصبانی و ناامید بشوید» اما «هدف شما باید این باشد که این احساسات را کنار بگذارید و حقوق‌تان را افزایش دهید.» در ادامه روش‌های کوتاهی برای انجام این کار پیشنهاد شده است.

آرامش خود را حفظ کنید

واکنش شما ممکن است این باشد که با عصبانیت و جنجال به دفتر مدیرتان بروید و از او بخواهید حقوق بیشتری به شما بدهد. یا ممکن است عبوس و عصبانی و با تمسخر از همکارتان بپرسید: «واقعا؟ تو؟» این دست کارها به وضوح به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند. دیلون می‌گوید:‌ «یک نفس عمیق بکشید و قدری قدم بزنید. هیچ تصمیم عجولانه‌ای نگیرید و با هیچ‌کس درگیر نشوید.» منون می‌گوید شما یک درد جسمی و فیزیکی را احساس می‌کنید و ممکن است به خود بگویید: «قدر تلاش‌های من را نمی‌دانند.» یا «شرایط کاری‌ام اصلا عادلانه نیست.» اما سعی کنید ذکاوت و هوشیاری‌تان را حفظ کنید. او در ادامه می‌گوید: «احساسات‌تان را درک کنید و به آن‌ها احترام بگذارید.» و ادامه می‌دهد: «شما باید ادبیات‌تان و نحوه‌ی مواجه شدن با شرایط را تغییر دهید.»

شرایط را تحلیل کنید

منون پیشنهاد می‌کند که برای درک بهتر موضوع، به شرایط از دید مدیرتان نگاه کنید. او می‌گوید: «به این فکر کنید که چرا این تصمیمات در مورد دست‌مزدها اتخاذ شده‌اند؟» شاید همکارتان که حقوق بیشتری دریافت می‌کند، سابقه‌ و تجربه‌ی بیشتر و یا مهارت کاری بالاتری دارد. شاید پیش از استخدام در این شرکت، در شرکت دیگری فعالیت داشته است. همچنین در مورد توانایی‌ها، خلاقیت‌ها و کیفیت کارتان فکر کنید. نکته‌ی اصلی این‌جاست: دیلون می‌گوید باید از خودتان بپرسید: «آیا حقوق من نسبت به همکارانم منصفانه است؟» اگر با در نظر گرفتن همه‌ی موارد پاسخ مثبت است، «با استفاده از دانش و معلومات‌تان، تا فرارسیدن بررسی‌ها آینده، شرایط بهتری را برای خودتان رقم بزنید.» اگر پاسخ منفی است، باید با مدیرتان صحبت کنید. دیلون هم‌چنین معتقد است تا زمانی که به دنبال «حمایت و راهنمایی» هستید، مطرح کردن این موضوع با همکارتان که حقوق بیشتری دریافت می‌کند، ایده‌ی مناسبی نیست.

با مدیرتان صحبت کنید

این‌که از چه راهی این اختلاف دست‌مزد‌ را متوجه شده‌اید اصلا مهم نیست: خواه از طریق شایعات و خواه از طریق کاغذی که به اشتباه در دستگاه فتوکپی جا مانده است. اما آگاهی شما از این اختلاف مطمئناً مهم خواهد بود. دیلون پیشنهاد می‌کند وقتی با مدیرتان در این خصوص صحبت می‌کنید، از جملاتی شبیه به این استفاده کنید: «این موضوع که بعضی از کارمندان شرکت با انجام کار مشابه درآمد بسیار بیشتری نسبت به من دارند، توجهم را به خود جلب کرده است.» او ادامه می‌دهد: «شما با کسی دشمنی ندارید؛ شما دارید به مدیرتان می‌گویید که از میزان پرداخت‌ها اطلاع دارید.» در ادامه جملاتی شبیه به این را بگویید: «من خیلی سخت کار می‌کنم و کار کردن در این‌جا را دوست دارم. چه کاری باید انجام بدهم تا در آینده شانس بیشتری برای افزایش چشمگیر حقوق دریافتیم داشته باشم؟» او می‌گوید این تاکتیک «مدیرتان را آگاه می‌کند و به او می‌فهماند که افزایش مختصر دست‌مزدتان شما را راضی نخواهد کرد.» منون پیشنهاد می‌کند که در صورت امکان از هیچ یک از همکارانتان اسمی نبرید. «این مکالمه در مورد شماست؛ ارزشی که برای شرکت خود خلق می‌کنید و روشی که به وسیله‌ی آن به دست‌مزد دلخواه‌تان خواهید رسید.»

اطلاعات بیشتری از واحد منابع انسانی شرکت دریافت کنید

شما نباید رابطه‌ی خود با مدیرتان را خراب کنید: رابطه‌ای که دیلون از آن به عنوان «مهم‌ترین رابطه‌ی کاری شما» نام می‌برد. اما وقتی بخواهید روی افزایش حقوق‌تان پافشاری کنید، باید اطلاعات‌تان را تا حد امکان افزایش دهید. او پیشنهاد می‌کند به بخش منابع انسانی شرکت خود بروید. منون اضافه می‌کند: «مسئولان این بخش به احتمال زیاد گفت و گوی بسیار سردی با شما درباره دست‌مزد‌ کارکنان شرکت خواهند داشت اما این گفت و گو می‌تواند اطلاعات بیشتری از دست‌مزد کارمندان هم رده‌ی شما در اختیارتان قرار بدهد.» وقتی بدانید حقوق دریافتی شما در مقایسه با سایرین چگونه است – کم زیاد یا متوسط – می‌توانید برآورد منطقی‌تری از افزایش دست‌مزد خود داشته باشید. در واقع می‌توانید میزان توانایی شرکت در افزایش دست‌مزدتان را بهتر درک کنید. او همچنین پیشنهاد می‌کند مکالمه را با حس کنجکاوی پیش ببرید و سوالات واضح و مشخصی را مطرح کنید. «کسی را متهم نکنید و گستاخانه رفتار نکنید. اگر متوجه شدید که حقوق دریافتی شما در مقابل فعالیتی که انجام می‌دهید کم است، واحد منابع انسانی موظف است موضوع را به طور شفاف به شما توضیح دهد.»

واقع‌بین باشید

دیلون می‌گوید: «وقتی انتظار افزایش حقوق‌تان را دارید، باید در مورد احتمالات واقع‌بین باشید.» حقیقت این است که «تا زمانی که جایگاه شغلی جدیدی به دست نیاورید و جایگاه فعلی خود را ارتقاء ندهید، حقوق شما افزایش چشمگیری پیدا نخواهد کرد. این قانون شرکت‌های بزرگ است.» اما اگر به نظر نمی‌رسد حقوق‌تان افزایش چشمگیری پیدا کند، به راه‌های دیگری برای پر کردن این خلا فکر کنید. شاید یک هفته اضافه کار و کارایی بالا بتواند شناخت کافی از شما را برای افزایش دست‌مزد به مدیرتان بدهد. اگر هیچ یک از این راهکارها موفق نبودند، احتمالا باید به فکر یک کار جدید باشید. منون اضافه می‌کند: «روند جست و جو به شما ثابت خواهد کرد واقعا چقدر ارزشمند هستید.»

چیزهایی که باید به خاطر بسپارید

بایدها:

• دیدگاه مدیرتان را در نظر بگیرید.
• اگر افزایش چشمگیر حقوق‌تان در کوتاه مدت ممکن نیست، با استفاده از خلاقیت‌تان به راه‌هایی فکر کنید که می‌توانید این خلا را پر کنید.
• سعی کنید اطلاعات بیشتری از واحد منابع انسانی شرکت خود کسب کنید.

نبایدها:

• عجله نکنید. ناامیدی‌تان کامل قابل درک است، اما سعی کنید آرامش‌تان را حفظ کنید و تمرکزتان را از دست ندهید.
• در طول بررسی حقوق‌تان، از همکارانی که حقوق بالاتری دریافت می‌کنند نام نبرید. روی ارزشی که برای شرکت خود خلق می‌کنید تمرکز کنید.
• اگر حقوق دریافتی‌تان از ارزش واقعی کاری که می‌کنید کمتر است و کارفرمایتان قصد افزایش آن را ندارد، کارتان را رها کنید.

بررسی موردی ۱: پیش از قبول یک شغل، به اندازه‌ی کافی اطلاعات کسب کنید

آدارش تامپی (Adarsh Thampy)، چند سال پیش به عنوان بازاریاب فعالیت می‌کرد و شغل خوبی داشت (یا دست‌کم این طور فکر می‌کرد!). او کارش را دوست داشت، با بسیاری از همکارانش دوست بود و فکر می‌کرد حقوق مناسبی دریافت می‌کند. بعد از مدتی، او توانست حقوق دریافتی‌اش را دوبرابر کند. اما وقتی متوجه شد یکی از همکارانش حقوق بیشتری دریافت می‌کند و جزء سهام‌داران شرکت است همه چیز تغییر کرد. او می‌گوید: «به شدت شوکه شدم، چون بسیار با تجربه‌تر بودم و این باعث شد احساس کنم مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌ام.»

با این وجود او هیچ کار شتاب‌زده‌ای انجام نداد. می‌گوید: «کار زیادی نمی‌توانستم انجام بدهم.» شرکت تاکید کرده بود که دست‌مزد کارمندان محرمانه است. «پس نمی‌توانستم مستقیما با مدیرم درباره‌ی این موضوع گفت و گو کنم.» او خودش را نیز مقصر می‌دانست: «قبل از پذیرش این شغل، باید به قدر کافی تحقیق می‌کردم و از میزان حقوق دریافتی کارمندان شرکت اطلاعاتی به دست می‌آوردم.»

آدارش درخواست افزایش حقوق خود را با مدیران شرکت مطرح کرد اما چیزی درباره‌ی حقوق همکارانش نگفت. او فقط به کیفیت بالای کاری خود اشاره کرد و رئیسش با افزایش ۵ درصدی حقوق او موافقت کرد. می‌گوید: «زیاد نبود! اما از هیچ بهتر بود.» آدارش خیلی زود به عنوان مسئول بخش بازاریابی شرکت انتخاب شد اما بعد از آن خیلی زود کارش را رها کرد.

او معتقد است تجربیاتش به او آموخته است که در آینده بهتر است از قبل برای مذاکره و گفت و گو در مورد افزایش دست‌مزد آماده شود. او می‌گوید: «شرکت‌ها معمولا محدوده‌ی حقوق مشخصی، برای کارمندانی که استخدام می‌کنند در نظر می‌گیرند و شما باید با جست و جوی آنلاین و یا صحبت با کارمندان شرکت، اطلاعاتی درباره‌ی این محدوده به دست بیاورید. با استفاده از این اطلاعات من توانستم در شغل آینده‌ام درخواست افزایش حقوق ۲۰۰ درصدی را مطرح کنم و به این ترتیب نسبت به سایر همکارانم درآمد بسیار بالاتری داشته باشم.»

آدارش هم اکنون صاحب لیدفری (LeadFerry) یک شرکت نرم‌افزاری اتوماسیون بازاریابی محتوا است که به گفته‌ای او «در این شرکت هیچ چیز محرمانه‌ای وجود ندارد و کارمندان می‌توانند راجع به دست‌مزدشان با هم گفت و گو کنند. اعتقاد دارم این موضوع باعث می‌شود مسئول بخش استخدام بهتر از قبل به تعهدات کاری خود عمل کرده و عدالت در تخصیص دست‌مزدها را رعایت کند.»

بررسی موردی ۲: با رئیس شرکت درباره‌ی سایر روش‌هایی که می‌توانند این خلا را پر کنند صحبت کنید

وقتی ارین انگستروم (Erin Engstrom) بعد از مرخصی زایمان به کارش برگشت ارتقا شغلی پیدا کرد و در نتیجه حقوقش افزایش یافت. در همین بازه شرکت کارمند جدیدی هم استخدام کرد. ارین می‌گوید: «رئیسم پرونده‌ی او را که شامل قراردادش بود به من داد. نمی‌توانید تصور کنید چقدر شوکه شدم وقتی متوجه شدم حقوق دریافتی او از من بیشتر است.» ارین بسیار باتجربه‌تر بود و مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد داشت، در حالی که مدرک تحصیلی کارمند جدید کارشناسی بود. او می‌گوید: «احساس کردم به من توهین شده و مورد تبعیض جنسیتی واقع شده‌ام.»

ارین خیلی زود درباره‌ی این اختلاف با رئیسش صحبت کرد اما از نتیجه شوکه شد. رئیسش به او گفت با توجه به افزایش اخیر دست‌مزدش، تا سال آینده تغییری در حقوق دریافتی او ایجاد نخواهد شد. «همچنین رئیسم ادعا کرد به دلیل ارزشی که برای توانایی‌های کارمند جدید شرکت قائل است، حتی حاضر است اگر لازم باشد حقوق دریافتی او را به مبلغی بیشتر از حقوق خودش افزایش دهد.»

ارین بسیار ناامید شده بود اما موضوع را به واحد منابع انسانی شرکت اطلاع نداد. می‌گوید: «او به من گفت واحد منابع انسانی هم پاسخ مشابهی به این درخواست خواهد داد و من کاملا به رئیسم اعتماد داشتم.»

یک هفته بعد ارین از رئیسش درخواست کرد به جای یک روز، دو روز در هفته در خانه کار کند. رئیسش بیش از یک ماه به این موضوع فکر می‌کرد و پاسخ قطعی به او نمی‌داد، پس ارین به فرصت‌ها و موقعیت‌های دیگر فکر می‌کرد.

هم اکنون ارین در شرکت Recruiterbox، شرکت نرم‌افزاری استخدام و مدیریت رزومه، مشغول به فعالیت است. او به شرکت‌ها توصیه می‌کند درباره‌ی حقوق کارمندان شفافیت داشته باشند. او می‌گوید: «شفافیت کامل در خصوص دست‌مزدها مشکل خواهد بود، اما بهتر است محدوده‌ی دست‌مزدها برای هر پست در شرکت شما مشخص و در دسترس عموم باشد، چه برای استخدام کارمندان جدید و چه در خصوص کارمندان فعلی شرکت. مطمئن باشید که همه‌ی کسانی که قصد استخدام شدن در شرکت شما را دارند و همچنین همه‌ی کارمندانتان، می‌دانند برای کسب حداکثر حقوق ممکن، به چه توانایی‌ها و تجربیاتی احتیاج خواهند داشت.»

برگرفته از: hbr

استخدامحقوقدست‌مزدشغل