رفتار با کودکان در مرحله‌ی طفولیّت

کودکان در دوران طفولیّت به تربیت و مراقبت ویژه‌ای نیاز دارند. به نکته‌هایی در این باره توجّه کنید:
ـ کودک در هفته‌ها و ماه‌های اوّل تولّد به تغذیه، پرستاری و مراقبت خاص، نیاز …

کودکان در دوران طفولیّت به تربیت و مراقبت ویژه‌ای نیاز دارند. به نکته‌هایی در این باره توجّه کنید:

ـ کودک در هفته‌ها و ماه‌های اوّل تولّد به تغذیه، پرستاری و مراقبت خاص، نیاز دارد. این مسئله نه فقط سبب رشد و سلامت او می‌شود بلکه زمینه‌های آسایش و آرامش روانی او را نیز فراهم می‌کند.

ـ برای سلامت روانی و شخصیّتی فرزند خود، به‌خصوص در سال اوّل زندگی، محیطی آرام فراهم کنید. رابطه‌ی مادر و کودک باید طوری باشد که آرامش او را به هم نزند و مشکلی برای او به وجود نیاورد.

ـ طفل خود را به تمرین‌های حرکتی تشویق کنید. به او کمک کنید تا از عضوهای خود بیشتر و بهتر استفاده کند. بعد از این که فرزندتان توانایی راه رفتن را به دست آورد، محیطی را برای زندگی در اختیار او قرار دهید تا در کمال آرامش و آسایش به‌سر ببرد.

ـ تا جایی که می‌توانید با کودک صحبت کنید و رابطه‌ی کلامی با او برقرار نمایید. امّا قبل از دو سالگی او را به سخن گفتن وادار نکنید و اجازه دهید در حدّ توانایی خود سخن بگوید.

ـ به کودک، اجازه‌ی بازی کردن بدهید و زمینه‌ی مناسبی را برای بازی‌های گوناگون و مورد علاقه‌ی او فراهم کنید.

ـ تا جایی که امکان دارد کودکان را در زمان طفولیّت به مهدها و سایر مراکز نگهداری نفرستید. رابطه‌ی مادر و کودک به‌خصوص در دو سال اوّل زندگی برای سلامت و رشد روانی کودک بسیار مهم است.

بیایید با کودکان خود در مرحله‌ی طفولیّت به‌گونه‌ای رفتار کنیم تا زمینه‌های ترقّی و رشد استعدادهای آنان در دوره‌های سنّی بالاتر فراهم شود.

تهیه و تنظیم: عبدالرضا کریم‌‌زاده