سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
عشق از منظر پائولو کوئلیو
امروزه آراء و اندیشه های مختلفی در سراسر دنیا با نام” عرفان” وجود دارند . این عرفان ها که ما با عنوان عرفان های سکولار از آنها یاد می کنیم ، با به کار گیری شیوه های مختلف و تاثیر گذار سعی در جذب مخاطبان بیشتری دارند .
یکی از این شیوه ها استفاده از قالب داستان ، رمان و یا ادبیات است که در قالب آن بسیاری از مفاهیم خود را با زیرکی تمام به خواننده القا می کنند . بهترین نمونه برای این شیوه، شاید پائولو کوئلیو نویسنده زبردست برزیلی باشد که با استفاده از این روش توانسته مخاطبان بسیاری در سراسر دنیا و از جمله ایران را به سوی خود جذب کند . گذشته از قلم بسیار شیوا ، استفاده از معانی زیبا و مفاهیم مشترکی که در تمامی فرهنگ ها وجود دارد ، سبب شده او به عنوان یکی از ده نویسنده برتر دنیا به حساب آید .
اما آنچه بیش از همه در آثار او به چشم می آید ، تاکید فراوان بر عشق است ،چنانچه می توان عشق را
مهم ترین عنصر رمان های او معرفی کرد. عشقی که کوئلیو از آن یاد می کند چیزی است که خود وی آن را جوهره آفرینش می داند و اعتقاد دارد تنها چیزی که ما را منزه و آزاد می کند و هوش و خلاقیت را در ما فعال می سازد عشق است . او عشق را تنها راه رسیدن به حکمت و تجربه معنوی می داند و بر این عقیده است که هر چه میزان عشق ورزی بیشتر باشد ، تجربه روحانی و معنوی ما نیز بیشتر خواهد شد .
اما نکته اصلی این است که کوئلیو برای عشق میان انسان ها اهمیت بیشتری قائل است و آن را حساس تر از عشق به یک ذات برتر می داند . این مسئله را به راحتی می توان در آثار او دریافت تا آنجا که حتی در برخی از رمان هایش ، عشق مجازی و جسمانی فی نفسه مطلوب تلقی می شود . برای مثال در داستان “کنار رودخانه پیدرا نشستم و گریستم” عشقی تصویر شده که رو به نزول دارد ، یعنی کشیشی که در مسیر عشق الهی قرار داشته و در این مسیر حرکت می کرده ، تغییر مسیر می دهد و به عشق دوران طفولیت خود مراجعه می کند و در این راه حاضر است از تمام توفیقاتی که داشته دست بکشد تا با او ازدواج کند .
در عرفان اسلامی نیز عشق از جایگاه رفیعی برخوردار است به قدری که برخی عرفا آن را فرض راه دانسته اند اما عشق از نقطه نظر عرفان اسلامی دارای مراتبی است . این مراتب را شاید بتوان این گونه توضیح داد که همان گونه که انسان ، مرکب از تن و نفس و روح است، طبعا از سه گونه عشق که بر او عارض می شود ، بهره مند می باشد: عشق جسمانی ، عشق روحانی و عشق الهی، که در این میان تنها انسان های فرزانه قادرند این سه گونه عشق را به صورتی متوازن و هماهنگ از قوه به فعل درآورده و عشق را رشته پیوندی میان خود و خدا قرار دهند . سایر انسان ها تنها در همان مرتبه عشق جسمانی و طبیعی باقی می مانند و فکر می کنند حقیقت عشق همان است . اینان کسانی هستند که از نردبان عشق مجازی بالا نرفته و به مراتب عالی عشق نرسیده اند و به همین خاطر است که آن را برتر از عشق حقیقی می دانند . کوئلیو یکی از این افراد است که علی رغم اینکه به عنوان نویسنده ای معرفی شده که درباره معنویت می نویسد، اما در آثار او از مراتب بالای عشق خبری نیست .
س. مرتجائی
منابع :
پائولو کوئلیو ، کنار رود خانه پیدرا نشستم و گریستم ، آرش حجازی ، تهران :کاروان ، چاپ نهم ،۱۳۸۴
پائولو کوئلیو ، بریدا ، آرش حجازی و بهرام جعفری، همان، چاپ سیزدهم ،۱۳۸۴
عین القضات همدانی، تمهیدات، تهران: منوچهری، چاپ پنجم۱۳۷۷
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور سقوط بالگرد رئیسی رئیسی شهدای خدمت ایران شهادت بالگرد تبریز حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
تهران کنکور هواشناسی امتحانات نهایی شورای شهر تهران شهرداری تهران هلال احمر سانحه بالگرد رئیسی پلیس سیل قوه قضاییه بارش باران
قیمت دلار قیمت خودرو بورس قیمت طلا خودرو بازار خودرو یارانه دلار حقوق بازنشستگان بازنشستگان ایران خودرو سایپا
شهادت رئیس جمهور سینمای ایران سینما تلویزیون لیلا حاتمی سریال آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان شعر رسانه ملی نمایشگاه کتاب کتاب
کنکور ۱۴۰۳ گوگل دانش بنیان دانشگاه تهران تجهیزات پزشکی تلسکوپ فضایی هابل
رژیم صهیونیستی جنگ غزه ترکیه روسیه امیرعبداللهیان اسرائیل غزه آمریکا فلسطین چین حماس ولادیمیر پوتین
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید لیگ برتر باشگاه پرسپولیس لیگ برتر ایران لیگ برتر انگلیس فدراسیون فوتبال بازی منچسترسیتی باشگاه استقلال
هوش مصنوعی مایکروسافت اپل تبلیغات سامسونگ ناسا موبایل آیفون فناوری
سرطان سزارین رژیم غذایی آلزایمر طول عمر کاهش وزن شادی فشار خون مغز انسان افسردگی