طرح ایجاد سازمان ملل و نتیجه بی حاصل آن (در این روز ۷ اكتبر)

هفتم اكتبر سال ۱۹۴۲ سران آمریكا و انگلستان در بحبوحه جنگ جهانی دوم طرح تاسیس یك سازمان جهانی را كه بتواند با حل مسائل بین المللی و رفع اختلاف كشورها از راه داوری و طرق مسالمت …

هفتم اكتبر سال ۱۹۴۲ سران آمریكا و انگلستان در بحبوحه جنگ جهانی دوم طرح تاسیس یك سازمان جهانی را كه بتواند با حل مسائل بین المللی و رفع اختلاف كشورها از راه داوری و طرق مسالمت آمیز، از وقوع جنگ در جهان جلوگیری كند بررسی كردند. همین طرح در سال ۱۹۴۵در پایان جنگ جهانی دوم، پایه ایجاد سازمان ملل قرار گرفت كه منشور آن در نشست سانفرانسیسكو تصویب شد و به صورت یك قانون بین المللی در آمد ، ولی این میثاق یك عیب بزرگ دارد و آن حق رد (وتو) است كه در شورای امنیت این سازمان كه بازوی اجرایی آن است به پنج دولت فاتح جنگ جهانی دوم داده شده است و مجمع عمومی سازمان كه در آن هر كشور اعم از بزرگ و كوچك دارای یك رای است عملا فاقد اختیار است و تا این دو عیب برطرف نشود كار موثری از این سازمان ساخته نخواهد بود همچنان كه تا كنون نبوده است.

بسیاری از تصمیمات شورای امنیت جز قرار گرفتن در بایگانی، عملا اثر دیگری نداشته اند؛ اما پاره ای دیگر كه خواست بزرگترها بوده حتی پیش از تصویب به اجرا در آمده اند. بنابراین تا این لحظه، سازمان ملل موثرتر از جامعه ملل نبوده است كه نتوانست از حمله ایتالیا به افریقا و ژاپن به چین و در نتیجه جنگ جهانی دوم جلوگیری كند. دلیل عدم وقوع یك جنگ جهانی دیگر (از زمان تاسیس سازمان ملل) وجود اسلحه هسته ای در دست پاره ای از كشورها بوده است.

همین ضعف منشور ملل سبب شده است كه هر كشوری تنها متكی به توان دفاعی خود شود و بكوشد تا به جنگ افزار پیشرفته دست یابد كه این نوع جنگ افزار، دارنده آن را، هرقدر هم كه كوچك باشد، از خطر تعرض دیگران مصون می سازد. در نیم قرن گذشته فرضیه های متعدد برای حل مسئله دفاع از كشورهای كوچك مطرح شده ازجمله این كه كشورهای فاقد سلاحهای پیشرفته با پرداخت یك مقرری سالانه، كار دفاع از خود در برابر تهدید بزرگتر ها را به یك كشور نیرومند (از لحاظ نظامی) واگذار كنند و ....