هنری انسانی

تئاتر به عنوان هنری انسانی، بازگو‌کننده اعمال بشریت است.هنری است که می تواند در زندگی روزمره نقش تعیین کننده‌ای داشته باشد.انسان امروزی می‌بایست در هیاهوی زندگی شهری و روزمرگی …

تئاتر به عنوان هنری انسانی، بازگو‌کننده اعمال بشریت است.هنری است که می تواند در زندگی روزمره نقش تعیین کننده‌ای داشته باشد.انسان امروزی می‌بایست در هیاهوی زندگی شهری و روزمرگی از اندیشه و تفکری که روابط انسانی به او یادآوری می‌کند الهام بگیرد و دراین راه نمایش رسم عاشقی،این مهم را به تصویر می‌کشد. یادمان باشد که امروز ما، تفکر و اندیشه فردای ما است،این نمایش این نگرش را برای ما به وجود

می آورد که باید فکر کرد، اندیشید و این اندیشه را با زندگی روزمره پیوند داد تا راه آینده را هموار سازیم.«رسم عاشقی» می‌تواند پایانی باشد بر تنهایی انسان امروز و فردا، و همواره در اندیشیدن‌هایمان مرور کنیم.

لطافت زندگی به عشق است و فرق بین هوس و عشق، زیر متن اصلی نمایش را تشکیل می‌دهد. با استفاده از موسیقی مقامی شمال خراسان «کرمانجی» در این کار نوعی فاصله‌گذاری بین متن ایجاد شده است و در این نمایش، سعی نشده تا به ماجرای تک تک اشخاص نمایش پرداخته شود بلکه سعی در کنه ماجرا و نتیجه‌گیری آن دارد و بر همین اساس به گوشه‌هایی از زندگی آنها می پردازد که به عاشق بودن و دوست داشتن و خوب بودن منجر می‌شود.

احساس می‌شود پرداختن به مقوله عشق و مهربانی در نمایش ها کمرنگ‌تر شده است . موضوعات کمدی، اجتماعی و سیاسی مجالی برای پرداختن به این موضوع نداده است. اما باید این مطلب را قبول کرد که پایه استوار خانواده، عاشقانه زیستن است که نمایش سعی در ارائه این موضوع دارد.