محمد نوری جاودانه با عشق

موسیقی را از سال‌های دهه ۲۰ خورشیدی آغاز کرد. او که دانش آموخته هنرستان تئاتر تهران بود، خیلی زود راهش را به سوی موسیقی برگرداند و دوره‌های آموزشی متعددی را در این عرصه گذراند. …

موسیقی را از سال‌های دهه ۲۰ خورشیدی آغاز کرد. او که دانش آموخته هنرستان تئاتر تهران بود، خیلی زود راهش را به سوی موسیقی برگرداند و دوره‌های آموزشی متعددی را در این عرصه گذراند.

نزد استادان هنرستان موسیقی، تعلیم صدا دید. نحوه اجرای آهنگ‌ها را زیر نظر ناصر حسینی فرا گرفت و برای یادگیری سلفژ و تئوری موسیقی به کلاس‌های فریدون فرزانه، سیروس شهردار و مصطفی کمال پورتراب رفت.

از دهه ۳۰ خورشیدی، کار حرفه‌ای‌اش را آغاز کرد و تا ۵۰ سال بعد با همکاری آهنگسازانی چون حسین اصلانی، سلیمان اکبری، ناصر حسینی، علی‌اکبر دلبری، شهرام شاهرودی، فریدون شهبازیان، فریدون فرزانه، کامبیز مژدهی، شورا میخائیلیان، منوچهر میکده، محمد سریر، فریبرز لاچینی و شهرام گلپریان کارهای جاودانه‌ای را منتشر کرد.

علاوه بر نغمه‌های محلی، مقامی و قومی ایران، آثار ترانه‌سرایان و شاعرانی چون نادر ابراهیمی، وحید ادیبی، سیمین بهبهانی، ایرج جنتی عطایی، اردلان سرفراز، حسین شاه‌زیدی، فروغ فرخزاد، حمید مصدق، حسین منزوی، تورج نگهبان، نیما یوشیج و... را خواند.

او که با خواندن اشعار نو فارسی روی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیک کارش را آغاز کرده بود، خیلی زود با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی توانست هویتی مستقل به گونه آوازیِ خود دهد.

نوری با صدای باریتون مایل به باس خود که گرمای خاصی داشت، به خواندن ترانه‌های متفاوت در عرصه موسیقی مردمی روی آورد و اندیشه شاعرانه را با آهنگ‌های دل‌انگیز و پرشور که برخی از دل موسیقی روستایی و محلی ایران بر آمده بودند، پیوند زد.

او با ترانه «گل مریم» که برای مردم با عنوان «جان مریم» معروف است، به خواننده‌ای محبوب تبدیل شد و با خواندن ۳۰۰ قطعه دیگر این شهرت و موقعیت ممتاز را حفظ کرد.

آثار این استاد موسیقی ایران، طی ۵ دهه درمیان ۳ نسل اعتبار ویژه‌ای کسب کرد وبا اجرای بیش از ۳۰۰ ترانه و قطعه آوازی، در خاطره‌های مردم جای گرفت.

در این میان ترانه‌های میهنی او جایگاه ویژه‌ای دارند که در آن حس عشق به ایران، آزادیخواهی، محبت به مردم و ستایش طبیعت این مرز و بوم موج می‌زند.

او که دریافته بود موسیقی محلی، روستایی و نواحی گوناگون کشور بسیار سرشار و غنی است، آن را سرچشمه و الهام‌دهنده خود قرارداد و به این ترتیب به نوعی از موسیقی رسید که بشدت ایرانی است.

۹ آلبومی که محمد نوری از سن ۶۰ سالگی به بعد منتشر کرد، نشان دهنده صدایی بود که با افزایش عمر هیچ نقصان و خللی در آن راه نیافته بود. اگر چه محمد نوری در سن ۸۱ سالگی در گذشت، اما بی‌شک صدای او جاودان خواهد ماند؛ جاودان با عشق.

مرجان توجهی