یک تکه آسمان

حق کسی که خداوند به وسیله او و به دست او تو را شاد ساخته این است که اگر او خود قصد شادسازی تو را داشته، نخست خدا را بستایی و سپس او را به اندازه‏ای که سزد سپاسگزاری. و او را به سبب تقدم …

حق کسی که خداوند به وسیله او و به دست او تو را شاد ساخته این است که اگر او خود قصد شادسازی تو را داشته، نخست خدا را بستایی و سپس او را به اندازه‏ای که سزد سپاسگزاری. و او را به سبب تقدم در آغاز کردن (این نیکی) پاداش دهی و... اگر قصد شاد کردنت را نداشته خدا را بستایی و سپاس داری و بدانی این از جانب خداست که تو را بویژه از آن شادمانی بهره‏مند داشته است و او را از آنجا که یکی از اسباب نعمت های خدا بر تو شده دوست بداری و از آن پس خیرش را بخواهی زیرا اسباب نعمت ها بر جا باشند و هر چند خود قصد نداشته باشند برکت هستند...

و اما حق آن کس که به گفتار یا کرداری، با تو بد کرده این است که اگر به عمد بوده بهتر آن باشد که از او درگذری تا کدورت رفع شود و با چنین مردمی به ادب رفتار کرده باشی؛ زیرا خداوند می‏فرماید: «هر کس بعد از ستمی که دیده است، انتقام گیرد، اینانند که بر آنان ایرادی نیست...» - تا آنجا که فرماید - و هر کس که شکیبایی و گذشت پیشه کند؛ بی گمان کار بزرگی انجام داده است.»(شوری (۴۲): ۴۱ - ۴۳) و نیز خدای عزوجل فرماید: «اگر خواستید کسی را مکافات کنید، نظیر آنچه مکافات دیده‏اید، مکافات دهید و اگر شکیبایی (و خویشتنداری) ورزید، بدانید که این شیوه برای شکیبایان بهتر است.»(نحل (۱۶): ۱۲۶) این، در مورد عمد است و اگر به عمد نباشد به قصد انتقامگیری از او بر وی ستم مکن تا او را به عمد بر خطایی که‏ کرده است کیفر داده باشی. با او مهربانی کن تا به نرمترین صورتی که توانی به او پاسخ داده باشی...

رساله حقوق امام سجاد (ع)