یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

این بار قهرمانی سهم غول ها است


این بار قهرمانی سهم غول ها است

حدس بزن چه کشوری قهرمان می شود

بنگاه های شرط بندی اروپا از خیلی پیش شانس های قهرمانی در مسابقات یورو ۲۰۰۸ را تعیین کرده اند. البته شانس هر تیم با توجه به فاکتورهای متعددی (از جمله نتایج بازی های دوستانه، آسیب دیدگی نفرات کلیدی و...) زیاد و کم می شود اما به ندرت پیش می آید که در رتبه بندی تیم ها برای تصاحب جام قهرمانی تغییری حاصل شود. با مرور چند سایت معتبر فعال در این حیطه می توانید متوجه شوید تیم هایی که در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان درخشان ظاهر شده اند، صاحب بیشترین شانس قهرمانی در یورو ۲۰۰۸ ارزیابی شده اند و در واقع شانس قهرمانی در این سایت ها این گونه است:

۱) ایتالیا (قهرمان جام جهانی)

۲) فرانسه (نایب قهرمان جام جهانی)

۳) آلمان (تیم سوم جام جهانی) اما بعید به نظر می رسد که این فهرست در مسابقات یورو به این ترتیب حفظ شود چرا که مسابقات جام ملت های اروپا معمولاً عرصه خلق شگفتی است (در سال ۱۹۹۶ تیم دانمارک که اصلاً به دور نهایی مسابقات راه پیدا نکرده بود و پس از حذف یوگسلاوی سابق مجوز حضور در آن را یافت، قهرمان مسابقات شد و در سال ۲۰۰۴ هم یونانی که هیچ کس روی آن حساب نمی کرد، جام قهرمانی را بالای سر برد). مطلب زیر نگاهی است به وضعیت تیم های مدعی قهرمانی و شانس آنها برای بردن جام.

۱) ایتالیا:

مردان لاجوردی پوش که به تازگی قهرمانی جام جهانی را تجربه کرده اند، در دو سال بعد از جام جهانی چندان درخشان نبوده اند. آنها اسکلت اصلی تیم قهرمان جهان را حفظ کرده اند اما مسن تر شدن بازیکنان این تیم و افت برخی از آنها باعث تضعیف این تیم شده است. ضمن اینکه روبرتو دونادونی سرمربی این تیم هم فاقد تاثیرگذاری و قدرت فرماندهی بر مردان بزرگی که جانشین آنها شده است، نشان می دهد. اتکای ایتالیایی ها همچنان به ستاره هایی چون جیان لوئیجی بوفون، فابیو کاناوارو، جیان لوکا زامبروتا، آندره پیرلو، آلکس دل پیرو و لوکا تونی و البته جوان ترهای بااستعدادی چون دانیله د روسی، آنتونیو دی ناتاله و جیورجیو چیلینی است.

۲) فرانسه:

فرانسوی ها پس از آن ناکامی تلخ در جام جهانی آلمان حالا امیدوارند که مثل هشت سال قبل قهرمانی در اروپا را جشن بگیرند اما آنها در این راه با مشکلات زیادی روبه رو هستند. فرانسوی ها پس از خداحافظی زیدان اسطوره ای هنوز نتوانسته اند جای خالی او را پر کنند و ریموند دومنک سرمربی این تیم هم در ماه های اخیر زیر فشار انتقادات شدیدی قرار داشته است اما به هر حال فرانسوی ها آن قدر بازیکن دارند که بتوانند در صورت عملکرد مناسب آنها و به اصطلاح روی فرم بودن آنها، جام را بالای سر ببرند. در ترکیب فرانسه باتجربه هایی مثل پاتریک ویرا، نیکلاس آنلکا، لیلیام تورام، ویلی سانیول، تیری آنری و... در کنار جوانان آینده داری چون پاتریس اورا، سمیر نصری، کریم بنزما و بافتمبی گوسیس به چشم می خورند که این تعداد بازیکن بزرگ دست مربی تیم را برای اجرای برنامه های مختلف باز می گذارد هر چند که ممکن است کار او را هم دچار مشکل کند چرا که هیچ یک از نام های بزرگ ذخیره نشینی را تاب نمی آورند.

۳) آلمان:

آلمانی ها در جام جهانی بهتر از حد تصور کار کردند و تیم آنها در آن مسابقات یک نمایش دلپذیر را ارائه داد اما واقعیت این است که آلمانی ها نسبت به سایر تیم های بزرگ اروپا با کمبود بازیکن تاثیرگذار و ستاره روبه رو هستند و این قطعاً کار آنها را مشکل خواهد کرد. یواخیم لو سرمربی آلمان هم فاقد آن محبوبیت و اتوریته یورگن کلینزمن است و برای همین ژرمن ها خیلی به قهرمانی در یورو ۲۰۰۸ فکر نمی کنند اگرچه برگ برنده اصلی آنها تماشاگرانی است که به دلیل هم مرزی آلمان با سوئیس و اتریش به راحتی در ورزشگاه ها حاضر خواهند شد. آلمان در حال حاضر متکی به تجربه بازیکنانی چون لمان، لام، کلوزه، کورانی و البته تک ستاره ای به نام میشائیل بالاک هستند.

۴) هلند:

نارنجی پوشان مدت ها است که افتخاری کسب نکرده اند و برای همین شاید تشنه ترین تیم در میان تیم های بزرگ باشند. هلند در حال حاضر جمع پرشماری از بازیکنان ستاره و خیلی خوب در کنار جوانان بسیار مستعد دارد، در صورتی که ترکیب هماهنگی را شکل دهند، به راحتی می توانند عنوان قهرمانی را برای کشورشان به ارمغان بیاورند. آنها هم مثل آلمانی ها از امتیاز تماشاگران پرشمار برخوردار هستند و مربی جدید و جوان آنها- مارکوفان باستن- نشان داده که در حیطه جدید کاری هم می تواند یک اسطوره باشد و برای همین می توان گفت که هلند تمام ابزار قهرمانی را در دست دارد. در واقع شاید در اردوی هیچ تیمی در اروپا نتوان باتجربه های تاثیرگذاری چون ادوین فن درسار، رود فن نیستلروی، آرین روبن، وسلی اشنایدر، رافائل فن درفارت را در کنار جوانان فوق العاده ای چون آندره اویج، جان هتینگا، کلاوس فن مونتلار و رایان بابل را یافت.

۵) اسپانیا:

ماتادورها از لحاظ کسب افتخار در سطحی بسیار پایین قرار دارند و با وجود آنکه بازیکنان بزرگ و مربیان نامدار پرشماری در این کشور در مقاطع مختلف تاریخی حاضر بوده اند اما اسپانیایی ها هیچ گاه نتوانسته اند افتخاری برای کشورشان به دست بیاورند. شاید مهم ترین مشکل اسپانیایی ها کمبود اعتماد به نفس است و حالا هرچند که رسانه های این کشور مدت ها است می کوشند جلوه بدهند که تیم فعلی اسپانیا بهترین تیم تاریخ این کشور است اما بعید به نظر می رسد که لوئیز آراگونس بتواند طلسم نتیجه گرفتن قرمزپوش ها را بشکند. اسپانیایی ها از لحاظ مهره کمبودی ندارند و حضور نام هایی چون کاسیاس، پویول، انیستا، ویا، ژاوی، تورس، فابرگاس، راموس و... نشان می دهد که مشکل اسپانیا کمبود بازیکن نیست.

۶) پرتغال:

پرتغالی ها هم مثل همسایه خود تاریخچه ای پر از ناکامی ها در مقاطع حساس دارند. هرچند از لحاظ رتبه های کسب شده در جام های جهانی و جام ملت های اروپا از اسپانیایی ها پیش هستند. بسیاری از کارشناسان فوتبال تیم فعلی پرتغال را بهترین تیم تاریخ این کشور و فراتر از تیم درخشان سال ۱۹۶۶ و ستاره بی نظیر آن تیم اوزه بیو می دانند. شاید هم حق با آنها باشد چراکه باتجربه هایی چون ریکاردو، فریرا، کاروالیو، پپه، کوارشما، دکو و جوانانی چون نانی، بوسینگوا، سیمائو و البته تک ستاره ای چون کریستیانو رونالدو می توانند یک تیم رویایی را شکل دهند. مربی پرتغالی ها هم لوئیز فیلیپ اسکولاری نامدار است که می تواند برگ برنده پرتغالی ها در رسیدن به عنوان و افتخاری باشد که چهار سال قبل در فینال مسابقاتی که خود میزبان آن بودند، آن را از دست دادند.

۷) و اما بقیه:

شاید نتوان شانس زیادی برای ۱۰ تیم حاضر در رقابت های امسال درنظر گرفت. در واقع به نظر می رسد که امسال برخلاف دوره قبل یکی از تیم های همیشه مدعی، قهرمان مسابقات شود. به نظر نمی رسد که اتریش و سوئیس با وجود میزبانی، یونان با وجود قهرمانی در دوره قبل، لهستان با وجود نسل جدیدی از استعدادهای کشف شده در این کشور، رومانی باوجود ستاره هایی چون کریستمن چیوو و آدریان مونو، روسیه با بازیکنانی که در تیم زنیت سن پترزبورگ چهره شدند، سوئد با زلاتان ابراهیمویچ و ترکیه با وجود حضور فاتح تریم در جایگاه سرمربی اش بتوانند تهدیدی جدی برای غول ها باشند و شاید در میان تیم های کم شانس تر تنها جمهوری چک به لطف ۱۵ بازیکن که در لیگ های غرب اروپا بازی می کنند و کرواسی به لطف جوانانی که قرار است ستاره های سال های بعد اروپا باشند، بتوانند اقتدار غول ها را به خطر بیندازند و به رفتن روی سکوی این مسابقات فکر کنند.

امیر صدری



همچنین مشاهده کنید