زندگی عاشقانه

زندگی که عاقلانه شکل نگیرد به جایی نخواهد رسید. ساختمانی که براساس یک مهندسی مشخص و مصالح استاندارد بنا نشود در برابر زمین لرزه های خفیف هم آسیب خواهد دید چه رسد به زلزله های …

زندگی که عاقلانه شکل نگیرد به جایی نخواهد رسید. ساختمانی که براساس یک مهندسی مشخص و مصالح استاندارد بنا نشود در برابر زمین لرزه های خفیف هم آسیب خواهد دید چه رسد به زلزله های شدید. پس همان گونه که ساختمان را باید محکم ساخت و با ابزار استاندارد، زندگی را هم باید مهندسی شده طراحی کرد و ساخت، آن وقت شاهد افزایش طلاق نخواهیم بود و نخواهیم دید که افراد در برابر اندک ناملایمتی و وزش نسیمی که زلفی را برآشوبد، نتوانند خویشتن داری کنند و با تیشه به جان زندگی خود بیفتند و درختی را که می تواند از توفان ها به سلامت برهد در برابر نسیم، بر زمین زنند. آموزه های دینی و مهارت های رفتاری نیز ما را به هوشیاری در طراحی زندگی ترغیب می کنند.

پس باید هوشیاری پیشه کرد در زندگی که زندگی ناهوشیارانه به وزش نسیمی از هم می ریزد. منظور از زندگی عاقلانه هم صرفا عقل حسابگر معاش اندیش نیست بلکه عقل مومنانه و عاشقانه معاداندیش است. این عقل است که زندگی امروز را چنان سامان می دهد که آدمی در هر دو دنیا سربلند باشد. این عقل است که مکارم اخلاقی را در رفتار انسان نهادینه می کند. در این عقل، عشق فرصت پرواز دارد، عشق حقیقی نه هوس. عشق حقیقی هم که بیاید زندگی سرشار از حقیقت می شود، مشکلات با همه بزرگی و بیستون گونگی خود از میان برمی خیزند تا «فرهادها» این بار هم به شیرین و هم به زندگی شیرین برسند. به باور برخی از اهل نظر بیستون را نه فرهاد که عشق کند هر چند شهرتش را فرهاد. این قدرت عشق است که از هیچ همه چیز می سازد، این نیروی پرشکوه عشق است که به زشتی ها فرصت خودنمایی در زندگی نمی دهد.

این عشق است که دختر و پسر را، از دالان های تنگ و دشوار مشکلات می رهاند تا به زندگی سالم که حق آن هاست برسند. پس باید فرصت داد به جوانان تا عاشق شوند. آن قدر عاشق که از خود بگذرند. این از خود گذشتگی، می تواند همه تلخی های ناشی از منیت را بزداید. روشن است که وقتی من و منیت نباشد، شیرینی محبت هم صدچندان خواهد شد. اصلا پایه همه درگیری ها خودخواهی است. این بیماری که از آن در مضامین عرفانی به «شرک اکبر» تعبیر شده است در حوزه فردی زندگی ها را نابود می کند و در ساحت رابطه انسان با خدا، آدمی را از خداپرستی دور و به خودپرستی مشتاق می کند. پس می توان این را به جوانان توصیه کرد که عاشق بشوید، عاشق بمانید و زندگی را عاشقانه ادامه دهید و نگذارید هیچ چیز این عشق را تحت الشعاع قرار دهد بلکه هر روز برای گسترده تر شدن چتر عشق تلاش کنید، زیرا این چتر زندگی زیباست زیر چتر عشق مومنانه زندگی به فاطمی شدن و علوی شدن نزدیک تر است، زیر این چتر فهم آموزه های دینی راحت تر است. آیه های قرآن در نهاد جان آدمی آرامش ایجاد می کند.