هیچ‌چیز به دست نمی‌آید مگر در سایه تلاش

اعتماد به نفس، از فرآیندهای درونی انسان است که برای رسیدن او به اهدافش ضروری و حتمی است.
از گذشته‌های بسیار دور تاکنون موضوع این بحث با ذکر نام افراد مشهور و موفق همراه بوده …

اعتماد به نفس، از فرآیندهای درونی انسان است که برای رسیدن او به اهدافش ضروری و حتمی است.

از گذشته‌های بسیار دور تاکنون موضوع این بحث با ذکر نام افراد مشهور و موفق همراه بوده و هست. نگاهی به تاریخ انبیاء و بزرگان دین و علم، مبیّن این حقیقت است که اعتماد به نفس جوهر اصلی کار ایشان بوده، به شکلی که انسانهای معاصر، آنها را به صورت الگو و مثال مورد استفاده مکرر قرار می‌دهند.

پشتکار و اعتماد به نفس افرادی چون ابن سینا و ابوریحان بیرونی و در دوران معاصر، اشخاصی چون هلن کلر و ادیسون مشهور و زبانزد است.

بعضی از مردم این اصطلاح را مثل خیلی از اصطلاحات دیگر روانشناسی اشتباه تعبیر می‌کنند، در صورتی که معنای این موضوع در علم روان شناسی و علوم تربیتی چیز دیگری است.

اعتماد به نفس یک حس رضایت درونی است و ربطی به بیرون و ظاهر زندگی ندارد. افراد به اشتباه اعتماد به نفس را تکرار یک عمل و خبره شدن در آن می‌دانند، در صورتی که این طور نیست؛ بلکه «اعتماد به نفس» تلاش مداوم است، بدون در نظر گرفتن نتیجه منفی یا حتی مثبت. پس وقتی که کاری را شروع می‌کنیم و می‌دانیم که می‌توانیم آن را انجام دهیم اعتماد به نفس واقعی را در خود پرورش نداده‌ایم.

احساس اعتماد به نفس واقعی از باور ما به استحکام شخصیت خود ناشی می‌شود. از تعهد ما به این که هر چه که بخواهیم فرقی نمی‌کند، تلاش فراوان می‌کنیم تا عاقبت به آن برسیم.

کلید اصلی اعتماد به نفس در یک کلمه خلاصه می شود: «تلاش»