آرژانتین؛ کشور اسپانیایی آمریکای لاتین

● ورزش
آرژانتینی‌ها همواره در بیشتر میادین ورزشی خوش درخشیده‌اند. ورزش‌ رسمی و محبوب در آرژانتین برعکس تصور عموم، ورزشی با نام بومی «پاتو» است. پاتو همان چوگان ایرانیان است …

ورزش

آرژانتینی‌ها همواره در بیشتر میادین ورزشی خوش درخشیده‌اند. ورزش‌ رسمی و محبوب در آرژانتین برعکس تصور عموم، ورزشی با نام بومی «پاتو» است. پاتو همان چوگان ایرانیان است که با ورزش بسکتبال در هم آمیخته شده و هر سال هزاران نفر در مسابقات پاتو شرکت می‌کنند. در زمان استعمار انگلیسی‌ها، شرکت‌کنندگان در بازی پاتو به جای استفاده از توپ، از مرغابی استفاده می‌کردند که در حال حاضر دیگر در هیچ کجای آرژانتین این پرنده نگون بخت نقش توپ پاتو را بازی نمی‌کند. ‏

پس از پاتو بی شک فوتبال اصلی‌ترین جایگاه را در آرژانتین دارد. تیم ملی فوتبال آرژانتین تاکنون موفق شده تا ۲۵ مقام را در مسابقات بین‌المللی و معتبر از آن خود کند. دو بار قهرمانی جام جهانی، ۲ مدال طلای المپیک و ۱۴ بار فتح جام کوپا آمریکا (کنوانسیون فوتبال آمریکای جنوبی) در کارنامه فوتبالی این کشور به چشم می‌خورد. ‏براساس آخرین آمار بیش از هزار فوتبالیست آرژانتینی در خارج از مرزهای این کشور و علی‌الخصوص کشورهای اروپایی فوتبال بازی می‌کنند. همچنین آمار رسمی منتشرشده از سوی فدراسیون فوتبال آرژانتین نشان می‌دهد که این کشور ۳۳۱ هزار و ۸۱۱ فوتبالیست رسمی دارد. ‏فدراسیون فوتبال آرژانتین ‏‎(AFA)‎‏ در سال ۱۸۹۳ تأسیس شد و این فدراسیون جزو ۸ فدراسیون فوتبال قدیمی جهان محسوب می‌شود. لازم به ذکر است که این فدراسیون ۳۳۷۷ باشگاه را تحت نظارت و مدیریت خود دارد. ‏بسکتبال هم در آرژانتین بسیار محبوب است و این کشور بسکتبالیست‌های به نام و با تکنیکی را برای جهان ورزش تربیت کرده است. برخی از بسکتبالیست‌های آرژانتینی در حال حاضر علاوه بر بازی در تیم‌های اروپایی، نقش پر رنگی در معتبرترین لیگ بسکتبال جهان یعنی ‏‎(NBA)‎‏ آمریکا ایفا می‌کنند، البته بازیکنان تیم‌های والیبال، واترپلو، بوکس، مسابقات اتومبیلرانی و‌هاکی چمن آرژانتین هم در میادین جهانی حرف‌هایی برای گفتن دارند.‏

سینما

متأسفانه صنعت سینما و انیمیشن در آرژانتین چندان فعال نیست به طوری که سالانه فقط ۸۰ فیلم در این کشور تولید می‌شود. البته نباید از این نکته نیز غافل بود که اولین فیلم کارتونی در سال ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸ در آرژانتین تولید و پخش شد. با این حال کارشناسان دوران طلایی سینمای آرژانتین را بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ می‌دانند. فیلم‌های ساخته شده در این سال‌ها عموماً اسپانیولی زبان بودند. فیلم‌های ساخته شده در آرژانتین در بیشتر مواقع با رقص‌های محلی و موسیقی دلنواز این کشور به اوج خود می‌رسیدند. البته طی سال‌های اخیر بازیگران و کارگردانان آرژانتینی به تولید فیلم‌ها و انیمیشن‌های فکاهی و طنز نیز روی آورده‌اند و موفق شده‌اند تا به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای در این زمینه نیز دست یابند.

‏غذاها

جهانگردانی که هر ساله به آرژانتین می‌روند، از نحوه طبخ غذا و طعم و مزهٔ خوراکی‌های آرژانتین به نیکی یاد می‌کنند. در کنار انواع پاستا، سس و دسر، که غذاهای رسمی اروپایی محسوب می‌شوند، آرژانتینی‌ها از دستورهای آشپزی «کریاویو» (از راه شبه جزیره اسپانیا) لذت می‌برند. ذرت، پیاز، لوبیا، گوشت، کدو و نوعی خمیر پیراشکی در بیشتر غذاهای آرژانتینی یافت می‌شوند. البته به قول آرژانتینی‌ها هیچ غذایی بدون سس «چوریزو» که نوعی سس تند است، قابل خوردن نیست. آرژانتینی‌ها علاقه زیادی به خوردن خوراکی به نام «آسادو» دارند. آسادو اگر چه در اصل برزیلی است، اما در آرژانتین هم جایگاه ویژه‌ای دارد. این غذا که بیشتر در میهمانی‌ها و جشن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، از انواع گوشت تهیه می‌شود. آسادو هیچگاه سرخ نمی‌شود، بلکه به صورت کبابی بر روی زغال مورد استفاده قرار می‌گیرد. این غذا به غیر از آرژانتین و برزیل، در اروگوئه، پاراگوئه و شیلی نیز طرفداران زیادی دارد. خوردن انواع ساندویچ‌های خوشمزه بر پایه گوشت قرمز هم در آرژانتین رواج دارد. لازم به ذکر است که آرژانتین نسبت به جمعیت‌اش، بالاترین سرانه مصرف گوشت قرمز در جهان را به خود اختصاص داده است.‏