شاگرد محبوب کریستین دیور

ایوسن لوران, این روزها مجموعه جدیدش را ارایه داده, تولد این زیبایی ها با که بود

این مهاجر فقیر بعدها به پادشاه راهروهای فشن معروف شد. مرد خیرخواه الجزایری که از ۱۷ سالگی در رویای زیبایی و ظرافت، قدم به پاریس گذاشت. شهر مد و ظاهر ایده‌آل. ایوسن‌لوران، طراح بزرگی بود که خلاقیت و شجاعت را به لباس‌های زنانه آورده بود، او و همکار دیرینه‌اش پیر برگ، تنها کسانی بوده‌اند که علاوه بر همه اینها برای کمک‌های خیرخواهانه یونیسف در سراسر دنیا از عرصه مد و لباس فشن پیش‌قدم می‌شدند. لوران به خوبی می‌دانست که از ثروتش چگونه در راه کمک به کودکان بی‌سرپرست و گرسنه و فقرزدایی بهره ببرد. برای او در کنار تمام خلاقیت‌هایی که در زمینه لباس داشت، فعالیت‌های انسان‌دوستانه از اهمیت بالایی برخوردار بود و همین باعث شد که نام ایوسن لوران در یاد مردم سراسر جهان بماند.

● از کریستین دیور تا ایوسن‌لوران

در همان روزهای اول زندگی در پاریس، ایوسن‌لوران، تعدادی از طرح‌هایش را ز‌یر بغل زد تا به Michel de Brunhoff، سردبیر مجله ووگ (مجله معروف مد و پوشاک که هنوز هم منتشر می‌شود) نشان دهد. این آغاز رویای لوران جوان بود. سردبیر با خوش‌انصافی، تعدادی از طرح‌هایش را در مجله چاپ کرد و بعد هم او را به کریستین دیور، معرفی کرد. حالا دیگر همه چیز برای لوران آماده بود تا خودی نشان بدهد. او همین کار را هم کرد و درست یک سال بعد از پیوستنش به کریستین دیور، نخستین جایزه را برای پیراهن میهمانی نامتقارنی که طراحی کرده بود، از دبیرخانه بین‌المللی پشم برای این سالن به ارمغان آورد. بعد هم به عنوان طراح بخش طراحی زنانه سطح عالی سالن دیور انتخاب شد و در فاصله کمتر از یک سال، اولین مجموعه خود را با نام این سالن در سال ۱۹۵۸ به نمایش گذاشت. او پیراهن ذوزنقه‌ای خود را در این مجموعه معرفی کرد. این مجموعه باعث موفقیت او شد و باعث شد که جایزه نیمن مارکوس را در سال ۱۹۵۸ دریافت کند. سن‌لوران در سال ۱۹۶۰ مجموعه انقلابی خود را خلق کرد که از تکنیک‌های طراحی زنانه سطح بالا برای تصحیح مدل‌های خیابانی استفاده کرده بود. او چند سال بعد به خدمت سربازی رفت و پس از دو سال، با امیدها و آرزوهای زیاد و نقشه‌های مفصلی در سر، از سربازی برگشت و سالن طراحی خود را به همراه پیر برگ افتتاح کرد. ایوسن‌لوران در حال ایوسن‌لوران شدن بود!

● تولیدات تازه

حالا دیگر وقت انفجار ایده و خلاقیت بود. لوران در سال ۱۹۶۶ بوتیک The Rive Gauche را برای زنان تاسیس کرد و پوشاک مردانه خود را در سال ۱۹۷۴ به آن افزود. مدیر عامل شرکت او هنوز هم پیر برگ بود. در سال ۱۹۶۴ شرکت ایوسن‌لوران نخستین عطر خود را که مخصوص زنان بود، روانه بازار و عطربازان را مجذوب خود کرد.

سن‌لوران در سال ۱۹۶۶ برای تئاترها و فیلم‌ها هم لباس طراحی کرد و یازده سال بعد توانست عطر بسیار محبوب Opium را وارد بازار کند. بله؛ واقعا وقت انفجار ایده و خلاقیت بود. او توانست جایزه انجمن طراحان فشن آمریکا را نیز از آن خود کند و بعد از تمام این موفقیت‌های جادویی، در سال۱۹۸۲ بیستمین سال فعالیت خود را در پاریس جشن بگیرد.

● جایزه‌هایی برای او

جایزه شوالیه لژیون از دست فرانسوا میتران، رییس‌جمهور فرانسه، اسکار فشن برای بهترین طراحی لباس، نشان افتخار موزه هنر متروپولیتن نیویورک، نشان افتخار موزه آرمیتاژ سن‌پترزبورگ روسیه، نشان افتخار موزه ویکتوریا و آلبرت لندن و جایزه موفقیت حرفه‌ای از انجمن طراحان فشن آمریکا از جمله جوایزی بوده‌اند که ایوسن‌لوران با هنر خود به دست آورده است.

در همان دوره نمایشگاه‌های او در سراسر دنیا در حال شکل‌گیری بود و تولیدات و نوآوری‌های لوران دنیا را با سرعت برق و باد طی می‌کرد. پکن، پاریس، مسکو، ترکیه و... همگی میزبان مدل‌های خلاقانه او بودند. در اکتبر سال ۱۹۹۸ سن‌لوران آخرین مجموعه آماده پوشیدن خود را برای مارک The Rive Gauche که آن را بیش از ۳۰ سال پیش افتتاح کرده بود، به نمایش گذاشت. آلبر الباز، طراح آمریکایی انتخاب شده بود تا جانشین او شود. اما او بر خلاف شایعه‌ها دوباره به تجارت طراحی لباس زنانه بازگشت و باز هم هر فصل مجموعه طرح‌های خود را در پاریس به نمایش می‌گذاشت. سرانجام در ژانویه ۲۰۰۲ این طراح مد ۶۵ ساله بازنشستگی خود را از دنیای مد اعلام کرد.

او از استادان خود کریستین‌دیور، بالنسیگا و شنل قدردانی کرد و اظهار کرد که تصمیم او به خاطر این است که در این صنعت بیشتر سود تجاری مورد توجه قرار می‌گیرد تا جنبه هنری. او گفت: «من هیچ نقطه مشترکی با این دنیای جدید فشن ندارم. زیبایی و ظرافت کم شده است و از بین رفته است.»خبر بازنشستگی او ۱۶ روز پیش از نمایش آخرین مجموعه طراحی زنانه او منتشر شد. برای خاتمه‌ای شایسته به پاس ۴۰ سال فعالیتش در دنیای مد، این مجموعه نگاهی به کل کارهای گذشته او داشت. این نمایش یک ساعت و نیم طول کشید و ۲۵۰ مدل به نمایش گذاشته شد که ۴۰ عدد آنها جدید بود و ۱۰۰ نمونه از مدل‌های قدیمی بود. در انتها ایوسن‌لوران گریان آخرین تعظیم خود را به دنیای فشن انجام داد.

● بدرقه با مد

ایوسن‌لوران درونمایه‌های قومی و نژادی و محلی را در لباس‌های خود به کار می‌برد و همچنین رنگ‌های روشن در تقابل با مشکی از ویژگی‌های لباس‌های او بود. لباس‌های روز او اندکی رنگ و بوی مردانه داشت و لباس‌های شب شیک و مجلل او رنگی از خیال و فانتزی را به چشم بیننده می‌زد. در حال حاضر، ایوسن‌لوران، بیش از ۲۰۰ نمایندگی رسمی و مادر در سراسر دنیا دارد و در‌ آنها تولیداتش اعم از لباس مردانه و زنانه، عطر، کیف و کفش و جواهرات را به طرفدارانش عرضه می‌کند.

ایوسن‌لوران که در تمام طول زندگی‌اش، زیبایی را می‌پرستید، پس از ماه‌ها بیماری در سن ۷۱ سالگی در خانه‌اش در پاریس درگذشت و خاطره راهروهای نمایش و تمام پیچ و خم‌های مد را هم با خود برد. در مراسم تدفین ایوسن‌لوران، بزرگان عرصه مد همانند کنزو، ژیوانشی، کریستین لاکروا، جان گالینو و... و چهره‌های سیاسی همچون نیکولا سارکوزی، رییس‌جمهور فرانسه و همسرش کارلا برونی، برنادت شیراک، همسر رییس‌جمهور سابق فرانسه و وزیر فرهنگ فرانسه حضور داشتند. در پایان مراسم او، ماریا کالاس، خواننده معروف اپرا که ایوسن‌لوران همیشه تحسین‌کننده او بود، با خواندن آوازی، شاهزاده مد را بدرقه کرد. مثل همه مردمی که مقابل کلیسای سنت‌روش برای لوران رفته، دست می‌زدند.

هدی ایزدی